ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁၆
၁အာျဗံ၏ မယားစာရဲ၌ သားဘြားျခင္းမရွိသျဖင့္၊ အဲဂုတၱဳျပည္သူ ဟာဂရအမည္ရွိေသာ ကြၽန္မတေယာက္ ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ၂စာရဲက၊ အကြၽႏု္ပ္အားသားဘြားရေသာအခြင့္ကုိ ထာဝရဘုရားေပး ေတာ္မမူ။ အကြၽႏု္ပ္၏ ကြၽန္မထံသို႔ ဝင္ပါေလာ့။ သူ႔အားျဖင့္ အကြၽႏု္ပ္သည္တည္ေဆာက္ျခင္း ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မည္ဟု အာျဗံအားေျပာဆုိ၍၊ အာျဗံသည္ စာရဲ၏စကားကုိနားေထာင္ေလ၏။ ၃ထုိသုိ႔ အာျဗံသည္ ခါနာန္ျပည္၌ ဆယ္ႏွစ္ေနၿပီးမွ၊ အာျဗံ၏ မယားစာရဲသည္ မိမိကြၽန္အဲဂုတၱဳျပည္သူ ဟာဂရကိုယူ၍၊ မိမိခင္ပြန္း အာျဗံသိမ္းပိုက္ေစဘုိ႔ အပ္ႏွင္းေလ၏။ ၄အာျဗံသည္လည္း ဟာဂရထံသုိ႔ဝင္၍၊ ဟာဂရသည္ ပဋိိသေႏၾၶြစြဲေလ၏။ ဟာဂရသည္ မိမိတြင္ ပဋိိသေႏၾၶြစဲြေနေၾကာင္းကုိ သိလွ်င္၊ မိမိသခင္မကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳေလ၏။ ၅စာရဲကလည္း အကြၽႏု္ပ္ခံရေသာ အျပစ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ေခါင္းေပၚ၌တည္ရွိပါေစ။ အကြၽႏ္ုပ္၏ကြၽန္မကို ကုိယ္ေတာ္ရင္ခြင္၌ အကြၽႏု္ပ္အပ္ႏွင္းပါၿပီ။ သူသည္ကိုယ္၌ ပဋိိသေႏၾၶြစဲြေနေၾကာင္းကုိ သိလွ်င္၊ အကြၽႏု္ပ္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳပါသည္တကား။ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ကုိယ္ေတာ္အမႈကို စီရင္ေတာ္မူပါ ေစေသာဟု၊ အာျဗံအားဆိုေလ၏။ ၆အာျဗံကလည္း၊ သင္၏ကြၽန္မသည္ သင္၏လက္၌ရွိ၏။ သူ၌ျပဳခ်င္သမွ် ျပဳပါေစေလာ့ဟု စာရဲအားျပန္ေျပာလွ်င္၊ စာရဲသည္ ကြၽန္မကုိ ညဥ္းဆဲသျဖင့္၊ ကြၽန္မသည္ သခင္မထံမွ ထြက္ေျပး ေလ၏။
၇ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ရႈရိၿမိဳ႔သို႔သြားရာေတာလမ္း၌ရွိေသာ စမ္းေရတြင္းနားမွာ ဟာဂရကုိ ေတြ႔လွ်င္၊ ၈စာရဲကြၽန္မဟာဂရ၊ အဘယ္ကလာသနည္း။ အဘယ္အရပ္သို႔သြားမည္နည္းဟု ေမးေသာ္၊ ကြၽန္မသည္ သခင္မစာရဲထံမွ ေျပးလာပါသည္ဟု ဆုိေလ၏။ ၉ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကင္ တမန္ကလည္း၊ သင္၏ သခင္မထံသုိ႔ျပန္၍၊ သူ၏အုပ္စိုးျခင္းကုို ခံေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၁ဝတဖန္ထာဝရ ဘုရား၏ ေကာင္းကင္တမန္က၊ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္ကို မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္၊ ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္ ဟူ၍၄င္း၊ ၁၁သင္သည္ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သည္ ျဖစ္၍၊ သားေယာက်္ားကုိ ဘြားျမင္လိမ့္မည္။ ထုိသားကုိ ဣရွေမလအမည္ျဖင့္ မွည့္ရမည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္သင္၏ဆင္းရဲဒုကၡကုိ ၾကားသိေတာ္ မူၿပီ။ ၁၂သူသည္လူရုိင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ လူအေပါင္းတို႔ကို ရန္ဘက္ျပဳလိမ့္မည္။ သူ႔ကိုလည္း လူအေပါင္းတို႔သည္ ရန္ဘက္ျပဳၾကလိမ့္မည္။ မိမိညီအစ္ကို အေပါင္းတို႔၏ အပါး၌ ေနရလိမ့္မည္ဟူ၍၄င္း ျမြက္ဆိုေလ၏။ ၁၃ထုိသုိ႔မိန္႔ျမြက္ေတာ္ မူေသာ ထာဝရဘုရားကုိ၊ အာေတာဧလေရာဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ေခၚေဝၚ၍၊ ငါ့ကိုျမင္ေတာ္မူေသာသူကို ဤအရပ္၌ပင္ ငါဖူးျမင္ရသည္ တကားဟု ဟာဂရဆုိေလ၏။ ၁၄ထုိအေၾကာင္းကုိ အစဲြျပဳ၍၊ ထုိေရတြင္းကုိ ေဗရလဟဲေရာဟု သမုတ္ၾက၏။ ကာေဒရွၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဗရက္ၿမိဳ႔၏ စပ္ၾကားမွာ ရွိသတည္း။
Genesis 16
Hagar and Ishmael 1 Now Sarai, Abram's wife, had borne him no children. But she had an Egyptian maidservant named Hagar; 2 so she said to Abram, "The LORD has kept me from having children. Go, sleep with my maidservant; perhaps I can build a family through her." Abram agreed to what Sarai said. 3 So after Abram had been living in Canaan ten years, Sarai his wife took her Egyptian maidservant Hagar and gave her to her husband to be his wife. 4 He slept with Hagar, and she conceived. When she knew she was pregnant, she began to despise her mistress. 5 Then Sarai said to Abram, "You are responsible for the wrong I am suffering. I put my servant in your arms, and now that she knows she is pregnant, she despises me. May the LORD judge between you and me."
6 "Your servant is in your hands," Abram said. "Do with her whatever you think best." Then Sarai mistreated Hagar; so she fled from her.
7 The angel of the LORD found Hagar near a spring in the desert; it was the spring that is beside the road to Shur. 8 And he said, "Hagar, servant of Sarai, where have you come from, and where are you going?" "I'm running away from my mistress Sarai," she answered.
9 Then the angel of the LORD told her, "Go back to your mistress and submit to her." 10 The angel added, "I will so increase your descendants that they will be too numerous to count."
11 The angel of the LORD also said to her: "You are now with child and you will have a son. You shall name him Ishmael, [a] for the LORD has heard of your misery.
12 He will be a wild donkey of a man; his hand will be against everyone and everyone's hand against him, and he will live in hostility toward [b] all his brothers."
13 She gave this name to the LORD who spoke to her: "You are the God who sees me," for she said, "I have now seen [c] the One who sees me." 14 That is why the well was called Beer Lahai Roi [d] ; it is still there, between Kadesh and Bered.
15 So Hagar bore Abram a son, and Abram gave the name Ishmael to the son she had borne. 16 Abram was eighty-six years old when Hagar bore him Ishmael.
Thursday, August 6, 2009
သမၼာက်မ္းစာ Holy Bible,
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁၅
၁ထုိေနာက္မွဗ်ာဒိတ္ေတာ္အားျဖင့္၊ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အာျဗံသို႔ေရာက္၍၊ အခ်င္း အာျဗံ၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္။ ငါသည္သင္၏ အကြယ္အကာျဖစ္၏။ သင္၏အက်ဳိးသည္ အလြန္ႀကီးလွ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ၂အာျဗံက၊ အရွင္ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ သားမရွိဘဲ သြားရပါ၏။ ဤဒမာသက္ ၿမိဳ႔သားဧလ်ာဇာသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏အေမြခံျဖစ္ရပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍အဘယ္ေက်းဇူးကို ျပဳေတာ္မူပါမည္နည္းဟု ေလွ်ာက္ဆုိ၏။ ၃တဖန္အာျဗံက အကြၽႏု္ပ္အားအမ်ဳိးအႏႊယ္ကုိ ေပးေတာ္မမူပါ။ အကြၽႏု္ပ္၏အိမ္၌ ဘြားေသာသူသည္၊ အကြၽႏု္ပ္၏ အေမြခံျဖစ္ရပါသည္ တကားဟုေလွ်ာက္ဆို၏။ ၄တဖန္ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေရာက္လာသည္ကား၊ ဤသူသည္ သင္၏အေမြခံမျဖစ္ရ။ သင္၏ကိုယ္ထဲက ထြက္ေသာ သူသည္ သင္၏အေမြခံျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ၅အာျဗံကိုျပင္သုိ႔ ထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူ၍၊ မုိဃ္းေကာင္းကင္ကို ေျမာ္ၾကည့္ေလာ့။ ၾကယ္မ်ားကို ေရတြက္ႏိုင္လွ်င္ ေရတြက္ေလာ့။ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္ သည္ ထုိသုိ႔ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၆အာျဗံသည္ထာဝရဘုရားကုိ ယံုၾကည္သည္ျဖစ္၍၊ သူ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကဲ့သို႔မွတ္ေတာ္မူ၏။
၇တဖန္၊ ငါသည္ဤျပည္ကို သင္းအေမြခံစရာဘုိ႔၊ သင္အားေပးလုိေသာငွါ၊ ခါလဒဲျပည္သား တို႔ေနေသာ ဥရၿမိဳ႔မွ သင့္ကုိထုတ္ေဆာင္ေသာ ထာဝရဘုရားျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ၈အရွင္ထာဝရ ဘုရား၊ ဤျပည္ကို အကြၽႏု္ပ္အေမြခံရမည္ကို အဘယ္သို႔ သိရပါအံ့နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ၉ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သံုးႏွစ္အသက္ ရွိေသာႏြားမတေကာင္၊ သံုးႏွစ္အသက္ရွိသာ ဆိတ္မတေကာင္၊ သံုးႏွစ္အသက္ရွိေသာ သိုးထီးတေကာင္၊ ခ်ိဳးတေကာင္၊ ခုိသငယ္တေကာင္တုိ႔ကုိ ငါဘို႔ယူေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္ မူသည္အတုိင္း၊ ၁ဝထုိတိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ ကိုယူ၍၊ တေကာင္တေကာင္ကိုထက္ဝက္စီ ခဲြၿပီးလွ်င္၊ ခဲြေသာ အေသားတို႔ကုိ တဘက္တခ်က္၌ ထားေလ၏။ ငွက္ေကာင္တို႔ကုိ မခဲြ။ ၁၁ငွက္ရဲတို႔သည္ အေသေကာင္တို႔ အေပၚသို႔ဆင္းလာေသာအခါ၊ အာျဗံသည္ႏွင္ေလ၏။ ၁၂ေနဝင္ေသာအခါ၊ အာျဗံသည္ႀကီးေသာ အိပ္ျခင္းျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္၊ ထူေသာေမွာင္မိုက္ႏွင့္ ေတြ႔၍၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း သို႔ေရာက္ေလ၏။ ၁၃ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္သည္၊ သူတပါးပိုင္ေသာျပည္၌ ဧည့္သည္ျဖစ္ၾက သျဖင့္၊ သူတပါးတို႔၌ ကြၽန္ခံျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း ည‡ဥ္းဆဲျခင္းကို အႏွစ္ေလးရာပတ္လံုးခံရၾကလိမ့္မည္ကို အမွန္သိမွတ္ ေလာ့။ ၁၄သူတို႔ကုိ ေစခုိင္းေသာလူမ်ဳိးကုိလည္း ငါစီရင္မည္။ ထုိေနာက္မွ၊ သူတို႔သည္ မ်ားစြာေသာဥစၥာႏွင့္ ထြက္ ၾကလိမ့္မည္။ ၁၅သင္သည္ဘိုးေဘးတို႔ထံသုိ႔ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားလိမ့္မည္။ အသက္ႀကီးရင့္လ်က္ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းကိုခံရလိမ့္ မည္။ ၁၆လူမ်ဳိးေလးဆက္လြန္ေသာအခါ၊ သူတို႔သည္ ဤျပည္သို႔ျပန္လာၾကလိမ့္မည္။ အာေမာရိအမ်ဳိးသားတို႔၏ ဒုစရုိက္ အျပစ္သည္ မစံုလင္ေသးဟု အာျဗံအားမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇တဖန္ ေနဝင္၍ မုိက္ေသာအခါ၊ ခဲြထားေသာအသားအလယ္၌၊ မီးခုိးထြက္ေသာမီးဖို၊ မီးထြန္း လင္းေသာ မီးခြက္သည္ ထင္းရွားစြာေရွာက္သြားေလ၏။ ၁၈ထုိေန႔၌ ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံႏွင့္ ပဋိိညာဥ္ ျပဳေတာ္မူလ်က္၊ အဲဂုတၱဳျမစ္မွစ၍ ျမစ္ႀကီးတည္းဟူေသာ၊ ဥဖရတ္ျမစ္ တိုင္ေအာင္၊ ဤျပည္ကို၄င္း၊ ၁၉ေကနိလူ၊ ေကနဇိလူ၊ ကာဒေမာနိလူ၊ ၂ဝဟိတၱိလူ၊ ေဖရဇိလူ၊ ေရဖိမ္လူ၊ အာေမာရိလူ၊ ခါနနိလူ၊ ဂိရဂါရွိလူ၊ ေယဗုသိလူတို႔ကုိ၄င္း၊ ၂၁သင္၏ အမ်ဳိးအႏႊယ္အား ငါအပ္ေပးၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
Genesis 15
God's Covenant With Abram 1 After this, the word of the LORD came to Abram in a vision: "Do not be afraid, Abram. I am your shield, [a] your very great reward. [b] "
2 But Abram said, "O Sovereign LORD, what can you give me since I remain childless and the one who will inherit [c] my estate is Eliezer of Damascus?" 3 And Abram said, "You have given me no children; so a servant in my household will be my heir."
4 Then the word of the LORD came to him: "This man will not be your heir, but a son coming from your own body will be your heir." 5 He took him outside and said, "Look up at the heavens and count the stars—if indeed you can count them." Then he said to him, "So shall your offspring be."
6 Abram believed the LORD, and he credited it to him as righteousness.
7 He also said to him, "I am the LORD, who brought you out of Ur of the Chaldeans to give you this land to take possession of it."
8 But Abram said, "O Sovereign LORD, how can I know that I will gain possession of it?"
9 So the LORD said to him, "Bring me a heifer, a goat and a ram, each three years old, along with a dove and a young pigeon."
10 Abram brought all these to him, cut them in two and arranged the halves opposite each other; the birds, however, he did not cut in half. 11 Then birds of prey came down on the carcasses, but Abram drove them away.
12 As the sun was setting, Abram fell into a deep sleep, and a thick and dreadful darkness came over him. 13 Then the LORD said to him, "Know for certain that your descendants will be strangers in a country not their own, and they will be enslaved and mistreated four hundred years. 14 But I will punish the nation they serve as slaves, and afterward they will come out with great possessions. 15 You, however, will go to your fathers in peace and be buried at a good old age. 16 In the fourth generation your descendants will come back here, for the sin of the Amorites has not yet reached its full measure."
17 When the sun had set and darkness had fallen, a smoking firepot with a blazing torch appeared and passed between the pieces. 18 On that day the LORD made a covenant with Abram and said, "To your descendants I give this land, from the river [d] of Egypt to the great river, the Euphrates- 19 the land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites, 20 Hittites, Perizzites, Rephaites, 21 Amorites, Canaanites, Girgashites and Jebusites."
၁ထုိေနာက္မွဗ်ာဒိတ္ေတာ္အားျဖင့္၊ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အာျဗံသို႔ေရာက္၍၊ အခ်င္း အာျဗံ၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္။ ငါသည္သင္၏ အကြယ္အကာျဖစ္၏။ သင္၏အက်ဳိးသည္ အလြန္ႀကီးလွ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ၂အာျဗံက၊ အရွင္ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ သားမရွိဘဲ သြားရပါ၏။ ဤဒမာသက္ ၿမိဳ႔သားဧလ်ာဇာသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏အေမြခံျဖစ္ရပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍အဘယ္ေက်းဇူးကို ျပဳေတာ္မူပါမည္နည္းဟု ေလွ်ာက္ဆုိ၏။ ၃တဖန္အာျဗံက အကြၽႏု္ပ္အားအမ်ဳိးအႏႊယ္ကုိ ေပးေတာ္မမူပါ။ အကြၽႏု္ပ္၏အိမ္၌ ဘြားေသာသူသည္၊ အကြၽႏု္ပ္၏ အေမြခံျဖစ္ရပါသည္ တကားဟုေလွ်ာက္ဆို၏။ ၄တဖန္ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေရာက္လာသည္ကား၊ ဤသူသည္ သင္၏အေမြခံမျဖစ္ရ။ သင္၏ကိုယ္ထဲက ထြက္ေသာ သူသည္ သင္၏အေမြခံျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ၅အာျဗံကိုျပင္သုိ႔ ထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူ၍၊ မုိဃ္းေကာင္းကင္ကို ေျမာ္ၾကည့္ေလာ့။ ၾကယ္မ်ားကို ေရတြက္ႏိုင္လွ်င္ ေရတြက္ေလာ့။ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္ သည္ ထုိသုိ႔ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၆အာျဗံသည္ထာဝရဘုရားကုိ ယံုၾကည္သည္ျဖစ္၍၊ သူ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကဲ့သို႔မွတ္ေတာ္မူ၏။
၇တဖန္၊ ငါသည္ဤျပည္ကို သင္းအေမြခံစရာဘုိ႔၊ သင္အားေပးလုိေသာငွါ၊ ခါလဒဲျပည္သား တို႔ေနေသာ ဥရၿမိဳ႔မွ သင့္ကုိထုတ္ေဆာင္ေသာ ထာဝရဘုရားျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ၈အရွင္ထာဝရ ဘုရား၊ ဤျပည္ကို အကြၽႏု္ပ္အေမြခံရမည္ကို အဘယ္သို႔ သိရပါအံ့နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ၉ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သံုးႏွစ္အသက္ ရွိေသာႏြားမတေကာင္၊ သံုးႏွစ္အသက္ရွိသာ ဆိတ္မတေကာင္၊ သံုးႏွစ္အသက္ရွိေသာ သိုးထီးတေကာင္၊ ခ်ိဳးတေကာင္၊ ခုိသငယ္တေကာင္တုိ႔ကုိ ငါဘို႔ယူေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္ မူသည္အတုိင္း၊ ၁ဝထုိတိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ ကိုယူ၍၊ တေကာင္တေကာင္ကိုထက္ဝက္စီ ခဲြၿပီးလွ်င္၊ ခဲြေသာ အေသားတို႔ကုိ တဘက္တခ်က္၌ ထားေလ၏။ ငွက္ေကာင္တို႔ကုိ မခဲြ။ ၁၁ငွက္ရဲတို႔သည္ အေသေကာင္တို႔ အေပၚသို႔ဆင္းလာေသာအခါ၊ အာျဗံသည္ႏွင္ေလ၏။ ၁၂ေနဝင္ေသာအခါ၊ အာျဗံသည္ႀကီးေသာ အိပ္ျခင္းျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္၊ ထူေသာေမွာင္မိုက္ႏွင့္ ေတြ႔၍၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း သို႔ေရာက္ေလ၏။ ၁၃ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္သည္၊ သူတပါးပိုင္ေသာျပည္၌ ဧည့္သည္ျဖစ္ၾက သျဖင့္၊ သူတပါးတို႔၌ ကြၽန္ခံျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း ည‡ဥ္းဆဲျခင္းကို အႏွစ္ေလးရာပတ္လံုးခံရၾကလိမ့္မည္ကို အမွန္သိမွတ္ ေလာ့။ ၁၄သူတို႔ကုိ ေစခုိင္းေသာလူမ်ဳိးကုိလည္း ငါစီရင္မည္။ ထုိေနာက္မွ၊ သူတို႔သည္ မ်ားစြာေသာဥစၥာႏွင့္ ထြက္ ၾကလိမ့္မည္။ ၁၅သင္သည္ဘိုးေဘးတို႔ထံသုိ႔ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားလိမ့္မည္။ အသက္ႀကီးရင့္လ်က္ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းကိုခံရလိမ့္ မည္။ ၁၆လူမ်ဳိးေလးဆက္လြန္ေသာအခါ၊ သူတို႔သည္ ဤျပည္သို႔ျပန္လာၾကလိမ့္မည္။ အာေမာရိအမ်ဳိးသားတို႔၏ ဒုစရုိက္ အျပစ္သည္ မစံုလင္ေသးဟု အာျဗံအားမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇တဖန္ ေနဝင္၍ မုိက္ေသာအခါ၊ ခဲြထားေသာအသားအလယ္၌၊ မီးခုိးထြက္ေသာမီးဖို၊ မီးထြန္း လင္းေသာ မီးခြက္သည္ ထင္းရွားစြာေရွာက္သြားေလ၏။ ၁၈ထုိေန႔၌ ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံႏွင့္ ပဋိိညာဥ္ ျပဳေတာ္မူလ်က္၊ အဲဂုတၱဳျမစ္မွစ၍ ျမစ္ႀကီးတည္းဟူေသာ၊ ဥဖရတ္ျမစ္ တိုင္ေအာင္၊ ဤျပည္ကို၄င္း၊ ၁၉ေကနိလူ၊ ေကနဇိလူ၊ ကာဒေမာနိလူ၊ ၂ဝဟိတၱိလူ၊ ေဖရဇိလူ၊ ေရဖိမ္လူ၊ အာေမာရိလူ၊ ခါနနိလူ၊ ဂိရဂါရွိလူ၊ ေယဗုသိလူတို႔ကုိ၄င္း၊ ၂၁သင္၏ အမ်ဳိးအႏႊယ္အား ငါအပ္ေပးၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
Genesis 15
God's Covenant With Abram 1 After this, the word of the LORD came to Abram in a vision: "Do not be afraid, Abram. I am your shield, [a] your very great reward. [b] "
2 But Abram said, "O Sovereign LORD, what can you give me since I remain childless and the one who will inherit [c] my estate is Eliezer of Damascus?" 3 And Abram said, "You have given me no children; so a servant in my household will be my heir."
4 Then the word of the LORD came to him: "This man will not be your heir, but a son coming from your own body will be your heir." 5 He took him outside and said, "Look up at the heavens and count the stars—if indeed you can count them." Then he said to him, "So shall your offspring be."
6 Abram believed the LORD, and he credited it to him as righteousness.
7 He also said to him, "I am the LORD, who brought you out of Ur of the Chaldeans to give you this land to take possession of it."
8 But Abram said, "O Sovereign LORD, how can I know that I will gain possession of it?"
9 So the LORD said to him, "Bring me a heifer, a goat and a ram, each three years old, along with a dove and a young pigeon."
10 Abram brought all these to him, cut them in two and arranged the halves opposite each other; the birds, however, he did not cut in half. 11 Then birds of prey came down on the carcasses, but Abram drove them away.
12 As the sun was setting, Abram fell into a deep sleep, and a thick and dreadful darkness came over him. 13 Then the LORD said to him, "Know for certain that your descendants will be strangers in a country not their own, and they will be enslaved and mistreated four hundred years. 14 But I will punish the nation they serve as slaves, and afterward they will come out with great possessions. 15 You, however, will go to your fathers in peace and be buried at a good old age. 16 In the fourth generation your descendants will come back here, for the sin of the Amorites has not yet reached its full measure."
17 When the sun had set and darkness had fallen, a smoking firepot with a blazing torch appeared and passed between the pieces. 18 On that day the LORD made a covenant with Abram and said, "To your descendants I give this land, from the river [d] of Egypt to the great river, the Euphrates- 19 the land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites, 20 Hittites, Perizzites, Rephaites, 21 Amorites, Canaanites, Girgashites and Jebusites."
သမၼာက်မ္းစာ Holy Bible,
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁၄
၁ထိုေရာအခါ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္၊ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလတို႔သည္၊ ၂ေသာဒံုမင္းႀကီး ေဗရ၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး ဗိရရွ၊ အာဓမာမင္းႀကီး ရွိနပ္၊ ေဇဘိုင္ မင္းႀကီး ေရွမဘာ၊ ေဗလာမင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ စစ္တိုက္ၾက၏။ ေဗလျပည္ကား၊ ေဇာရအမည္လည္း ရွိသတည္း။ ၃ထိုျပည္ရွိသမွ်တို႔သည္၊ ေသာဒံုအိုင္ျဖစ္ေသာ စိဒၵိမ္ခ်ိဳင့္တြင္ နီးစပ္လ်က္ရွိၾက၏။ ၄တဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေခေဒါရေလာမာမင္းႀကီးထံ ကြၽန္ခံၿပီးလွ်င္၊ တဆယ္သံုးႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ ပုန္ကန္ၾက၏။ ၅တဆယ္ေလးႏွစ္ေျမာက္ လွ်င္၊ ေခေဒါရေလာမာမင္းသည္၊ မိမိဘက္ကေနေသာ မင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ တကြလာ၍၊ အာရွတရုတ္ကာနိမ့္ၿမိဳ႔၌၊ ေရဖိမ္ လူမ်ားကုိ၄င္း၊ ဟာမၿမိဳ႔၌ ဇူဇိမ္လူမ်ားကို၄င္း၊ ကိရယသိမ္ခ်ဳိင့္၌ ဧမိမ္လူမ်ားကို၄င္း၊ ၆စိရေတာင္ေပၚမွာ ေဟာရိလူမ်ား ကို၄င္း လုပ္ၾကံ၍၊ ေတာနားမွာ ရွိေသာဧလပါရန္ၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ၾက၏။ ၇တဖန္ျပန္လာ၍၊ ကာေဒရွျပည္၊ အင္မိရွပတ္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၿပီးလွ်င္၊ အာမလက္ျပည္ ရွိသမွ်ကို၄င္း၊ ဟာဇဇုႏၱာမာၿမိဳ႔၌ ေနေသာအာေမာရိလူမ်ားကို၄င္း လုပ္ၾကံၾက၏။ ၈ထုိအခါ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး၊ အာဓမာမင္းႀကီး၊ ေဇဘုိင္မင္းႀကီး၊ ေဇာရတည္းဟူေသာ ေဗလာမင္းႀကီး တို႔သည္ ခ်ီထြက္၍၊ စိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၉ထုိသုိ႔ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္တည္းဟူေသာ၊ မင္းႀကီးေလးပါးႏွင့္၊ မင္းႀကီးငါးပါတို႔ သည္စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၁ဝစိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ ေရညိ‡အက်ိအခြၽဲႏွင့္ ျပည့္ေသာတြင္းမ်ားရွိ၏။ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီးတို႔ သည္ေျပး၍ ထုိတြင္းမ်ား၌ က်ေသ၏။ ၾကြင္းေသာသူတို႔သည္ ေတာင္သို႔ေျပးၾက၏။ ၁၁ေအာင္ေသာမင္းတို႔သည္၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔၌ ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာႏွင့္ ၿမိဳ႔ရိကၡာရွိသမွ်တို႔ကုိယူ၍ သြားၾက၏။ ၁၂ေသာဒံုၿမိဳ႔၌ ေနေသာ အာျဗံအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာတို႔ကုိလည္း သိမ္းယူ၍သြား၏။
၁၃ထုိေဘးမွလြတ္၍ ေျပးေသာသူတေယာက္သည္၊ ေဟျဗဲလူအာျဗံႏွင့္ မိႆဟာယဖဲြ႔ေသာသူ၊ ဧရွေကာလ ႏွင့္အာေနရ၏ အစ္ကုိအာေမာရိလူမံေရ၏ သပိတ္ေတာနားမွာ ေနေသာ အာျဗံထံသို႔ေရာက္၍၊ သိတင္းၾကားေျပာ ေလ၏။ ၁၄အာျဗံသည္ မိမိအစ္ကုိသားကုိဘမ္းသြားေၾကာင္းကုိ ၾကားလွ်င္၊ မိမိအိမ္၌ ဘြား၍သြန္သင္ေသာ လူသံုးရာ တဆယ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကုိ စီရင္၍၊ ဒန္ၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္ လုိက္ေလ၏။ ၁၅ညဥ့္အခါ၊ မိမိလူတို႔ကိုခဲြ၍ တိုက္ေစသျဖင့္၊ လုပ္ၾကံၿပီးလွ်င္၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔ေျမာက္ဘက္ ေဟာဘၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ျပန္ေလ၏။ ၁၆ရန္သူတို႔ သိမ္းသြားေသာ ဥစၥာရွိသမွ်ကုိ၄င္း၊ မိမိအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာကုိ၄င္း၊ မိန္းမမ်ားႏွင့္ လူမ်ားကို၄င္း၊ တဖန္ေဆာင္ယူခဲ့ေလ၏။
၁၇ေခေဒါရေလာမာႏွင့္၊ သူ႔ဘက္ကေနေသာမင္းႀကီးတုိ႔ကို လုပ္ၾကံရာမွ အာျဗံျပန္လာေသာအခါ၊ ေသာဒံု မင္းႀကီးသည္ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ ရွာေဝခ်ဳိင့္တည္းဟူေသာ မင္းႀကီးခ်ဳိင့္သုိ႔ထြက္သြား၏။ ၁၈အျမင့္ဆံုး ေသာ ဘုရားသခင္ ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္ေသာ၊ ရွာလင္မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္သည္လည္း၊ မုန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကုိ ေဆာင္ခဲ့ၿပီးလွ်င္၊ ၁၉ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္သည္ အာျဗံအား ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူပါေစေသာဟု၊ အာျဗံအားေကာင္းႀကီးေပး၍၊ ၂ဝသင္၏ရန္သူတို႔ကုိ သင္၏လက္၌ အပ္ႏွံေတာ္မူေသာ၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္လည္း၊ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္းဟု ျမြက္ဆုိ၏။ အာျဗံသည္လည္း ဥစၥာရွိသမွ်တို႔ကုိ၊ ထုိမင္းအားဆယ္ဘုိ႔တဘုိ႔ လႉေလ၏။
၂၁ေသာဒံုမင္းႀကီးကလည္း၊ လူတုိ႔ကုိကြၽႏု္ပ္အားျပန္ေပးပါ။ ဥစၥာတို႔ကုိကား၊ ကိုယ္တုိင္ယူပါေလာ့ဟု အာျဗံ အား ေျပာလုိလွ်င္၊ ၂၂-၂၄အာျဗံက၊ မင္းႀကီးသည္ အာျဗံကုိငါရတတ္ေစၿပီဟု ေျပာစရာမရွိေစျခင္းငွါ လုလင္တုိ႔သည္ စားၿပီးေသာအရာကို၄င္း၊ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္အတူ လုိက္လာေသာသူ၊ အာေနရ၊ ဧရွေကာလ၊ မံေရတို႔သည္ မိမိတို႔အဘုိ႔ကုိ ယူေစျခင္းငွါ အခြင့္ေပးသျဖင့္၊ သူတို႔ယူေသာ အဘုိ႔ကို၄င္းထား၍၊ မင္းႀကီး၏ ဥစၥာ၊ အပ္ျခည္တမွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ေျခနင္းႀကိဳးတပင္ျဖစ္ေစ၊ တစံုတခုကိုမွ်ငါမယူဟု ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား ေရွ႔ေတာ္၌၊ ကြၽႏု္ပ္သည္လက္ကို ခ်ီ၍ အဓိ႒ာန္ျပဳပါၿပီဟု၊ ေသာဒံုမင္းႀကီးအားေျပာဆုိေလ၏။
Genesis 14
Abram Rescues Lot 1 At this time Amraphel king of Shinar, [a] Arioch king of Ellasar, Kedorlaomer king of Elam and Tidal king of Goiim 2 went to war against Bera king of Sodom, Birsha king of Gomorrah, Shinab king of Admah, Shemeber king of Zeboiim, and the king of Bela (that is, Zoar). 3 All these latter kings joined forces in the Valley of Siddim (the Salt Sea [b] ). 4 For twelve years they had been subject to Kedorlaomer, but in the thirteenth year they rebelled.
5 In the fourteenth year, Kedorlaomer and the kings allied with him went out and defeated the Rephaites in Ashteroth Karnaim, the Zuzites in Ham, the Emites in Shaveh Kiriathaim 6 and the Horites in the hill country of Seir, as far as El Paran near the desert. 7 Then they turned back and went to En Mishpat (that is, Kadesh), and they conquered the whole territory of the Amalekites, as well as the Amorites who were living in Hazazon Tamar.
8 Then the king of Sodom, the king of Gomorrah, the king of Admah, the king of Zeboiim and the king of Bela (that is, Zoar) marched out and drew up their battle lines in the Valley of Siddim 9 against Kedorlaomer king of Elam, Tidal king of Goiim, Amraphel king of Shinar and Arioch king of Ellasar—four kings against five. 10 Now the Valley of Siddim was full of tar pits, and when the kings of Sodom and Gomorrah fled, some of the men fell into them and the rest fled to the hills. 11 The four kings seized all the goods of Sodom and Gomorrah and all their food; then they went away. 12 They also carried off Abram's nephew Lot and his possessions, since he was living in Sodom.
13 One who had escaped came and reported this to Abram the Hebrew. Now Abram was living near the great trees of Mamre the Amorite, a brother [c] of Eshcol and Aner, all of whom were allied with Abram. 14 When Abram heard that his relative had been taken captive, he called out the 318 trained men born in his household and went in pursuit as far as Dan. 15 During the night Abram divided his men to attack them and he routed them, pursuing them as far as Hobah, north of Damascus. 16 He recovered all the goods and brought back his relative Lot and his possessions, together with the women and the other people.
17 After Abram returned from defeating Kedorlaomer and the kings allied with him, the king of Sodom came out to meet him in the Valley of Shaveh (that is, the King's Valley).
18 Then Melchizedek king of Salem [d] brought out bread and wine. He was priest of God Most High, 19 and he blessed Abram, saying, "Blessed be Abram by God Most High, Creator [e] of heaven and earth.
20 And blessed be [f] God Most High, who delivered your enemies into your hand." Then Abram gave him a tenth of everything.
21 The king of Sodom said to Abram, "Give me the people and keep the goods for yourself."
22 But Abram said to the king of Sodom, "I have raised my hand to the LORD, God Most High, Creator of heaven and earth, and have taken an oath 23 that I will accept nothing belonging to you, not even a thread or the thong of a sandal, so that you will never be able to say, 'I made Abram rich.' 24 I will accept nothing but what my men have eaten and the share that belongs to the men who went with me—to Aner, Eshcol and Mamre. Let them have their share."
၁ထိုေရာအခါ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္၊ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလတို႔သည္၊ ၂ေသာဒံုမင္းႀကီး ေဗရ၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး ဗိရရွ၊ အာဓမာမင္းႀကီး ရွိနပ္၊ ေဇဘိုင္ မင္းႀကီး ေရွမဘာ၊ ေဗလာမင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ စစ္တိုက္ၾက၏။ ေဗလျပည္ကား၊ ေဇာရအမည္လည္း ရွိသတည္း။ ၃ထိုျပည္ရွိသမွ်တို႔သည္၊ ေသာဒံုအိုင္ျဖစ္ေသာ စိဒၵိမ္ခ်ိဳင့္တြင္ နီးစပ္လ်က္ရွိၾက၏။ ၄တဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေခေဒါရေလာမာမင္းႀကီးထံ ကြၽန္ခံၿပီးလွ်င္၊ တဆယ္သံုးႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ ပုန္ကန္ၾက၏။ ၅တဆယ္ေလးႏွစ္ေျမာက္ လွ်င္၊ ေခေဒါရေလာမာမင္းသည္၊ မိမိဘက္ကေနေသာ မင္းႀကီးတို႔ႏွင့္ တကြလာ၍၊ အာရွတရုတ္ကာနိမ့္ၿမိဳ႔၌၊ ေရဖိမ္ လူမ်ားကုိ၄င္း၊ ဟာမၿမိဳ႔၌ ဇူဇိမ္လူမ်ားကို၄င္း၊ ကိရယသိမ္ခ်ဳိင့္၌ ဧမိမ္လူမ်ားကို၄င္း၊ ၆စိရေတာင္ေပၚမွာ ေဟာရိလူမ်ား ကို၄င္း လုပ္ၾကံ၍၊ ေတာနားမွာ ရွိေသာဧလပါရန္ၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ၾက၏။ ၇တဖန္ျပန္လာ၍၊ ကာေဒရွျပည္၊ အင္မိရွပတ္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၿပီးလွ်င္၊ အာမလက္ျပည္ ရွိသမွ်ကို၄င္း၊ ဟာဇဇုႏၱာမာၿမိဳ႔၌ ေနေသာအာေမာရိလူမ်ားကို၄င္း လုပ္ၾကံၾက၏။ ၈ထုိအခါ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီး၊ အာဓမာမင္းႀကီး၊ ေဇဘုိင္မင္းႀကီး၊ ေဇာရတည္းဟူေသာ ေဗလာမင္းႀကီး တို႔သည္ ခ်ီထြက္၍၊ စိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၉ထုိသုိ႔ ဧလံမင္းႀကီး ေခေဒါရေလာမာ၊ ေဂါအိမ္မင္းႀကီး တိဒလ၊ ရွိနာမင္းႀကီး အံရေဖလ၊ ဧလာသာမင္းႀကီး အာရုတ္တည္းဟူေသာ၊ မင္းႀကီးေလးပါးႏွင့္၊ မင္းႀကီးငါးပါတို႔ သည္စစ္ၿပိဳင္ၾက၏။ ၁ဝစိဒၵိမ္ခ်ဳိင့္၌ ေရညိ‡အက်ိအခြၽဲႏွင့္ ျပည့္ေသာတြင္းမ်ားရွိ၏။ ေသာဒံုမင္းႀကီး၊ ေဂါေမာရမင္းႀကီးတို႔ သည္ေျပး၍ ထုိတြင္းမ်ား၌ က်ေသ၏။ ၾကြင္းေသာသူတို႔သည္ ေတာင္သို႔ေျပးၾက၏။ ၁၁ေအာင္ေသာမင္းတို႔သည္၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔၌ ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာႏွင့္ ၿမိဳ႔ရိကၡာရွိသမွ်တို႔ကုိယူ၍ သြားၾက၏။ ၁၂ေသာဒံုၿမိဳ႔၌ ေနေသာ အာျဗံအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာတို႔ကုိလည္း သိမ္းယူ၍သြား၏။
၁၃ထုိေဘးမွလြတ္၍ ေျပးေသာသူတေယာက္သည္၊ ေဟျဗဲလူအာျဗံႏွင့္ မိႆဟာယဖဲြ႔ေသာသူ၊ ဧရွေကာလ ႏွင့္အာေနရ၏ အစ္ကုိအာေမာရိလူမံေရ၏ သပိတ္ေတာနားမွာ ေနေသာ အာျဗံထံသို႔ေရာက္၍၊ သိတင္းၾကားေျပာ ေလ၏။ ၁၄အာျဗံသည္ မိမိအစ္ကုိသားကုိဘမ္းသြားေၾကာင္းကုိ ၾကားလွ်င္၊ မိမိအိမ္၌ ဘြား၍သြန္သင္ေသာ လူသံုးရာ တဆယ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကုိ စီရင္၍၊ ဒန္ၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္ လုိက္ေလ၏။ ၁၅ညဥ့္အခါ၊ မိမိလူတို႔ကိုခဲြ၍ တိုက္ေစသျဖင့္၊ လုပ္ၾကံၿပီးလွ်င္၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔ေျမာက္ဘက္ ေဟာဘၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္ လုိက္ျပန္ေလ၏။ ၁၆ရန္သူတို႔ သိမ္းသြားေသာ ဥစၥာရွိသမွ်ကုိ၄င္း၊ မိမိအစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ သူ၏ဥစၥာကုိ၄င္း၊ မိန္းမမ်ားႏွင့္ လူမ်ားကို၄င္း၊ တဖန္ေဆာင္ယူခဲ့ေလ၏။
၁၇ေခေဒါရေလာမာႏွင့္၊ သူ႔ဘက္ကေနေသာမင္းႀကီးတုိ႔ကို လုပ္ၾကံရာမွ အာျဗံျပန္လာေသာအခါ၊ ေသာဒံု မင္းႀကီးသည္ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ ရွာေဝခ်ဳိင့္တည္းဟူေသာ မင္းႀကီးခ်ဳိင့္သုိ႔ထြက္သြား၏။ ၁၈အျမင့္ဆံုး ေသာ ဘုရားသခင္ ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္ေသာ၊ ရွာလင္မင္းႀကီး ေမလခိေဇဒက္သည္လည္း၊ မုန္႔ႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကုိ ေဆာင္ခဲ့ၿပီးလွ်င္၊ ၁၉ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္သည္ အာျဗံအား ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူပါေစေသာဟု၊ အာျဗံအားေကာင္းႀကီးေပး၍၊ ၂ဝသင္၏ရန္သူတို႔ကုိ သင္၏လက္၌ အပ္ႏွံေတာ္မူေသာ၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္လည္း၊ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္းဟု ျမြက္ဆုိ၏။ အာျဗံသည္လည္း ဥစၥာရွိသမွ်တို႔ကုိ၊ ထုိမင္းအားဆယ္ဘုိ႔တဘုိ႔ လႉေလ၏။
၂၁ေသာဒံုမင္းႀကီးကလည္း၊ လူတုိ႔ကုိကြၽႏု္ပ္အားျပန္ေပးပါ။ ဥစၥာတို႔ကုိကား၊ ကိုယ္တုိင္ယူပါေလာ့ဟု အာျဗံ အား ေျပာလုိလွ်င္၊ ၂၂-၂၄အာျဗံက၊ မင္းႀကီးသည္ အာျဗံကုိငါရတတ္ေစၿပီဟု ေျပာစရာမရွိေစျခင္းငွါ လုလင္တုိ႔သည္ စားၿပီးေသာအရာကို၄င္း၊ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္အတူ လုိက္လာေသာသူ၊ အာေနရ၊ ဧရွေကာလ၊ မံေရတို႔သည္ မိမိတို႔အဘုိ႔ကုိ ယူေစျခင္းငွါ အခြင့္ေပးသျဖင့္၊ သူတို႔ယူေသာ အဘုိ႔ကို၄င္းထား၍၊ မင္းႀကီး၏ ဥစၥာ၊ အပ္ျခည္တမွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ေျခနင္းႀကိဳးတပင္ျဖစ္ေစ၊ တစံုတခုကိုမွ်ငါမယူဟု ေကာင္းကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား ေရွ႔ေတာ္၌၊ ကြၽႏု္ပ္သည္လက္ကို ခ်ီ၍ အဓိ႒ာန္ျပဳပါၿပီဟု၊ ေသာဒံုမင္းႀကီးအားေျပာဆုိေလ၏။
Genesis 14
Abram Rescues Lot 1 At this time Amraphel king of Shinar, [a] Arioch king of Ellasar, Kedorlaomer king of Elam and Tidal king of Goiim 2 went to war against Bera king of Sodom, Birsha king of Gomorrah, Shinab king of Admah, Shemeber king of Zeboiim, and the king of Bela (that is, Zoar). 3 All these latter kings joined forces in the Valley of Siddim (the Salt Sea [b] ). 4 For twelve years they had been subject to Kedorlaomer, but in the thirteenth year they rebelled.
5 In the fourteenth year, Kedorlaomer and the kings allied with him went out and defeated the Rephaites in Ashteroth Karnaim, the Zuzites in Ham, the Emites in Shaveh Kiriathaim 6 and the Horites in the hill country of Seir, as far as El Paran near the desert. 7 Then they turned back and went to En Mishpat (that is, Kadesh), and they conquered the whole territory of the Amalekites, as well as the Amorites who were living in Hazazon Tamar.
8 Then the king of Sodom, the king of Gomorrah, the king of Admah, the king of Zeboiim and the king of Bela (that is, Zoar) marched out and drew up their battle lines in the Valley of Siddim 9 against Kedorlaomer king of Elam, Tidal king of Goiim, Amraphel king of Shinar and Arioch king of Ellasar—four kings against five. 10 Now the Valley of Siddim was full of tar pits, and when the kings of Sodom and Gomorrah fled, some of the men fell into them and the rest fled to the hills. 11 The four kings seized all the goods of Sodom and Gomorrah and all their food; then they went away. 12 They also carried off Abram's nephew Lot and his possessions, since he was living in Sodom.
13 One who had escaped came and reported this to Abram the Hebrew. Now Abram was living near the great trees of Mamre the Amorite, a brother [c] of Eshcol and Aner, all of whom were allied with Abram. 14 When Abram heard that his relative had been taken captive, he called out the 318 trained men born in his household and went in pursuit as far as Dan. 15 During the night Abram divided his men to attack them and he routed them, pursuing them as far as Hobah, north of Damascus. 16 He recovered all the goods and brought back his relative Lot and his possessions, together with the women and the other people.
17 After Abram returned from defeating Kedorlaomer and the kings allied with him, the king of Sodom came out to meet him in the Valley of Shaveh (that is, the King's Valley).
18 Then Melchizedek king of Salem [d] brought out bread and wine. He was priest of God Most High, 19 and he blessed Abram, saying, "Blessed be Abram by God Most High, Creator [e] of heaven and earth.
20 And blessed be [f] God Most High, who delivered your enemies into your hand." Then Abram gave him a tenth of everything.
21 The king of Sodom said to Abram, "Give me the people and keep the goods for yourself."
22 But Abram said to the king of Sodom, "I have raised my hand to the LORD, God Most High, Creator of heaven and earth, and have taken an oath 23 that I will accept nothing belonging to you, not even a thread or the thong of a sandal, so that you will never be able to say, 'I made Abram rich.' 24 I will accept nothing but what my men have eaten and the share that belongs to the men who went with me—to Aner, Eshcol and Mamre. Let them have their share."
သမၼာက်မ္းစာ Holy Bible,
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁၃
၁အာျဗံသမီးေမာင္ႏွံတို႔သည္လည္း၊ ေလာတႏွင့္တကြ မိမိတို႔၌ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာကိုယူ၍၊ အဲဂုတၱဳျပည္မွ ထြက္သြားသျဖင့္၊ ခါနာန္ျပည္ေတာင္ပိုင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။ ၂ထိုအခါ အာျဗံသည္ သိုး၊ ႏြား စသည္တို႔ကို၄င္း၊ ေရႊေငြကို၄င္း၊ အလြန္ရတတ္၏။ ၃တဖန္ ေတာင္ပိုင္းမွ ခရီးသြား၍၊ ေဗသလနယ္အတြင္း၊ ေဗသလၿမိဳ႔၊ အာဣၿမိဳ႔ စပ္ၾကား၌၊ အထက္ကတဲကိုေဆာင္၍၊ ၄ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ခဲ့ဘူးေသာအရပ္သို႔ ေရာက္ျပန္လွ်င္၊ ထိုအရပ္တြင္ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို ပဌနာျပဳ၏။ ၅အာျဗဟံႏွင့္ လိုက္လာေသာ ေလာတသည္လည္း သိုး၊ ႏြားမ်ားႏွင့္ တဲအမ်ားရွိသျဖင့္၊ ၆ထိုလူႏွစ္ဦးတို႔သည္ အတူေနျခင္းငွါ ထိုေျမမဆံ့ႏိုင္။ ဥစၥာမ်ားလြန္း၍၊ သူတို႔သည္ တရပ္တည္း မေနႏိုင္ၾက။ ၇အာျဗံႏြားေက်ာင္းသား၊ ေလာတ၏ ႏြားေက်ာင္းသား တို႔သည္လည္း ခိုက္ရန္ျပဳၾက၏။ ထိုအခါ၊ ခါနာန္အမ်ိဳးသား၊ ေဖရဇိအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထိုျပည္၌ေနၾကသတည္း။ ၈အာျဗံကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ညီအစ္ကို ခ်င္းျဖစ္လ်က္၊ ငါႏွင့္သင္၌၄င္း၊ ငါ့ႏြားေက်ာင္းသားတို႔ႏွင့္၊ သင့္ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၌၄င္း၊ ခိုက္ရန္မရွိပါေစႏွင့္။ ၉ေျမတျပင္လံုးသည္ သင့္ေရွ႔မွာ ရွိသည္မဟုတ္ေလာ။ ငါႏွင့္ခြာ၍ေနပါေလာ့။ သင္သည္ လက္ဝဲဘက္သို႔သြားလွ်င္၊ ငါသည္ လက္်ာဘက္သို႔သြားမည္။ သင္သည္ လက္်ာဘက္သို႔သြားလွ်င္၊ ငါသည္ လက္ဝဲဘက္သို႔သြားမည္ ဟု ဆို၏။ ၁ဝထိုကာလအခါ၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔ကို ထာဝရဘုရား ဖ်က္ဆီးေတာ္မမူမွီ၊ ေဇာရၿမိဳ႔သို႔ သြားေသာလမ္း၊ ေယာ္ဒန္ျမစ္ပတ္ဝန္းက်င္ အရပ္ရပ္၌ ေနမ်ား၍၊ ထာဝရဘုရား၏ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ကဲ့သို႔၄င္း၊ အဲဂုတၱဳ ျပည္ကဲ့သို႔၄င္း ျဖစ္သည္ကို၊ ေလာတေျမာ္ၾကည့္၍ ျမင္လွ်င္၊ ၁၁ေယာ္ဒန္ခ်ိဳင့္ တေရွာက္လံုးကို ေရြးခ်ယ္၍၊ အေရွ႔သို႔ ေျပာင္းသြားသျဖင့္၊ အခ်င္းခ်င္း တဦးႏွင့္တဦး ကြဲျပားၾက၏။ ၁၂အာျဗံသည္ ခါနာန္ျပည္၌ ေနေလ၏။ ေလာတမူကား၊ ျမစ္ပတ္ဝန္းက်င္ ၿမိဳ႔တို႔တြင္ေန၍၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔နားမွာ တဲကိုေဆာက္ေလ၏။ ၁၃ေသာဒံုၿမိဳ႔သားတို႔သည္ ဆိုးေသာသူ၊ ထာဝရဘုရားေရွ႔၌၊ အလြန္အျပစ္မ်ားေသာသူ ျဖစ္ၾကသတည္း။
၁၄ေလာတသည္ အာျဗံႏွင့္ ခြါ၍သြားၿပီးမွ၊ ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံကိုေခၚ၍၊ သင္ရွိေသာအရပ္က၊ ေတာင္၊ ေျမာက္၊ အေရွ႔၊ အေနာက္ သို႔ေျမာ္ၾကည့္ေလာ့။ ၁၅သင္ျမင္ေသာ ေျမတျပင္လံုးကုိ၊ သင္ႏွင့္ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္အား၊ ငါသည္ ကာလအစဥ္အၿမဲေပးမည္။ ၁၆သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေျမမႈန္႔ကဲ့သို႔ ငါမ်ားျပားေစမည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသည္ ေျမမႈန္ကို ေရတြက္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေရတြက္ႏိုင္ၾက လိမ့္မည္။ ၁၇သင္ထ၍ ေျမကိုအလ်ားအားျဖင့္၄င္း၊ အနံအားျဖင့္၄င္း ေရွာက္သြားေလာ့။ သင္အားငါေပး မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၈တဖန္ အာျဗံသည္ တဲကိုေျပာင္း၍၊ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႔၊ မံေရသပိတ္ေတာသို႔ ေရာက္မွ ေနရာက်၍၊ ထာဝရဘုရားအဘို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေလ၏။
Genesis 13
Abram and Lot Separate 1 So Abram went up from Egypt to the Negev, with his wife and everything he had, and Lot went with him. 2 Abram had become very wealthy in livestock and in silver and gold.
3 From the Negev he went from place to place until he came to Bethel, to the place between Bethel and Ai where his tent had been earlier 4 and where he had first built an altar. There Abram called on the name of the LORD.
5 Now Lot, who was moving about with Abram, also had flocks and herds and tents. 6 But the land could not support them while they stayed together, for their possessions were so great that they were not able to stay together. 7 And quarreling arose between Abram's herdsmen and the herdsmen of Lot. The Canaanites and Perizzites were also living in the land at that time.
8 So Abram said to Lot, "Let's not have any quarreling between you and me, or between your herdsmen and mine, for we are brothers. 9 Is not the whole land before you? Let's part company. If you go to the left, I'll go to the right; if you go to the right, I'll go to the left."
10 Lot looked up and saw that the whole plain of the Jordan was well watered, like the garden of the LORD, like the land of Egypt, toward Zoar. (This was before the LORD destroyed Sodom and Gomorrah.) 11 So Lot chose for himself the whole plain of the Jordan and set out toward the east. The two men parted company: 12 Abram lived in the land of Canaan, while Lot lived among the cities of the plain and pitched his tents near Sodom. 13 Now the men of Sodom were wicked and were sinning greatly against the LORD.
14 The LORD said to Abram after Lot had parted from him, "Lift up your eyes from where you are and look north and south, east and west. 15 All the land that you see I will give to you and your offspring [a] forever. 16 I will make your offspring like the dust of the earth, so that if anyone could count the dust, then your offspring could be counted. 17 Go, walk through the length and breadth of the land, for I am giving it to you."
18 So Abram moved his tents and went to live near the great trees of Mamre at Hebron, where he built an altar to the LORD.
၁အာျဗံသမီးေမာင္ႏွံတို႔သည္လည္း၊ ေလာတႏွင့္တကြ မိမိတို႔၌ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာကိုယူ၍၊ အဲဂုတၱဳျပည္မွ ထြက္သြားသျဖင့္၊ ခါနာန္ျပည္ေတာင္ပိုင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။ ၂ထိုအခါ အာျဗံသည္ သိုး၊ ႏြား စသည္တို႔ကို၄င္း၊ ေရႊေငြကို၄င္း၊ အလြန္ရတတ္၏။ ၃တဖန္ ေတာင္ပိုင္းမွ ခရီးသြား၍၊ ေဗသလနယ္အတြင္း၊ ေဗသလၿမိဳ႔၊ အာဣၿမိဳ႔ စပ္ၾကား၌၊ အထက္ကတဲကိုေဆာင္၍၊ ၄ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ခဲ့ဘူးေသာအရပ္သို႔ ေရာက္ျပန္လွ်င္၊ ထိုအရပ္တြင္ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို ပဌနာျပဳ၏။ ၅အာျဗဟံႏွင့္ လိုက္လာေသာ ေလာတသည္လည္း သိုး၊ ႏြားမ်ားႏွင့္ တဲအမ်ားရွိသျဖင့္၊ ၆ထိုလူႏွစ္ဦးတို႔သည္ အတူေနျခင္းငွါ ထိုေျမမဆံ့ႏိုင္။ ဥစၥာမ်ားလြန္း၍၊ သူတို႔သည္ တရပ္တည္း မေနႏိုင္ၾက။ ၇အာျဗံႏြားေက်ာင္းသား၊ ေလာတ၏ ႏြားေက်ာင္းသား တို႔သည္လည္း ခိုက္ရန္ျပဳၾက၏။ ထိုအခါ၊ ခါနာန္အမ်ိဳးသား၊ ေဖရဇိအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထိုျပည္၌ေနၾကသတည္း။ ၈အာျဗံကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ညီအစ္ကို ခ်င္းျဖစ္လ်က္၊ ငါႏွင့္သင္၌၄င္း၊ ငါ့ႏြားေက်ာင္းသားတို႔ႏွင့္၊ သင့္ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၌၄င္း၊ ခိုက္ရန္မရွိပါေစႏွင့္။ ၉ေျမတျပင္လံုးသည္ သင့္ေရွ႔မွာ ရွိသည္မဟုတ္ေလာ။ ငါႏွင့္ခြာ၍ေနပါေလာ့။ သင္သည္ လက္ဝဲဘက္သို႔သြားလွ်င္၊ ငါသည္ လက္်ာဘက္သို႔သြားမည္။ သင္သည္ လက္်ာဘက္သို႔သြားလွ်င္၊ ငါသည္ လက္ဝဲဘက္သို႔သြားမည္ ဟု ဆို၏။ ၁ဝထိုကာလအခါ၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔ကို ထာဝရဘုရား ဖ်က္ဆီးေတာ္မမူမွီ၊ ေဇာရၿမိဳ႔သို႔ သြားေသာလမ္း၊ ေယာ္ဒန္ျမစ္ပတ္ဝန္းက်င္ အရပ္ရပ္၌ ေနမ်ား၍၊ ထာဝရဘုရား၏ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ကဲ့သို႔၄င္း၊ အဲဂုတၱဳ ျပည္ကဲ့သို႔၄င္း ျဖစ္သည္ကို၊ ေလာတေျမာ္ၾကည့္၍ ျမင္လွ်င္၊ ၁၁ေယာ္ဒန္ခ်ိဳင့္ တေရွာက္လံုးကို ေရြးခ်ယ္၍၊ အေရွ႔သို႔ ေျပာင္းသြားသျဖင့္၊ အခ်င္းခ်င္း တဦးႏွင့္တဦး ကြဲျပားၾက၏။ ၁၂အာျဗံသည္ ခါနာန္ျပည္၌ ေနေလ၏။ ေလာတမူကား၊ ျမစ္ပတ္ဝန္းက်င္ ၿမိဳ႔တို႔တြင္ေန၍၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔နားမွာ တဲကိုေဆာက္ေလ၏။ ၁၃ေသာဒံုၿမိဳ႔သားတို႔သည္ ဆိုးေသာသူ၊ ထာဝရဘုရားေရွ႔၌၊ အလြန္အျပစ္မ်ားေသာသူ ျဖစ္ၾကသတည္း။
၁၄ေလာတသည္ အာျဗံႏွင့္ ခြါ၍သြားၿပီးမွ၊ ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံကိုေခၚ၍၊ သင္ရွိေသာအရပ္က၊ ေတာင္၊ ေျမာက္၊ အေရွ႔၊ အေနာက္ သို႔ေျမာ္ၾကည့္ေလာ့။ ၁၅သင္ျမင္ေသာ ေျမတျပင္လံုးကုိ၊ သင္ႏွင့္ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္အား၊ ငါသည္ ကာလအစဥ္အၿမဲေပးမည္။ ၁၆သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေျမမႈန္႔ကဲ့သို႔ ငါမ်ားျပားေစမည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသည္ ေျမမႈန္ကို ေရတြက္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေရတြက္ႏိုင္ၾက လိမ့္မည္။ ၁၇သင္ထ၍ ေျမကိုအလ်ားအားျဖင့္၄င္း၊ အနံအားျဖင့္၄င္း ေရွာက္သြားေလာ့။ သင္အားငါေပး မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၈တဖန္ အာျဗံသည္ တဲကိုေျပာင္း၍၊ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႔၊ မံေရသပိတ္ေတာသို႔ ေရာက္မွ ေနရာက်၍၊ ထာဝရဘုရားအဘို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေလ၏။
Genesis 13
Abram and Lot Separate 1 So Abram went up from Egypt to the Negev, with his wife and everything he had, and Lot went with him. 2 Abram had become very wealthy in livestock and in silver and gold.
3 From the Negev he went from place to place until he came to Bethel, to the place between Bethel and Ai where his tent had been earlier 4 and where he had first built an altar. There Abram called on the name of the LORD.
5 Now Lot, who was moving about with Abram, also had flocks and herds and tents. 6 But the land could not support them while they stayed together, for their possessions were so great that they were not able to stay together. 7 And quarreling arose between Abram's herdsmen and the herdsmen of Lot. The Canaanites and Perizzites were also living in the land at that time.
8 So Abram said to Lot, "Let's not have any quarreling between you and me, or between your herdsmen and mine, for we are brothers. 9 Is not the whole land before you? Let's part company. If you go to the left, I'll go to the right; if you go to the right, I'll go to the left."
10 Lot looked up and saw that the whole plain of the Jordan was well watered, like the garden of the LORD, like the land of Egypt, toward Zoar. (This was before the LORD destroyed Sodom and Gomorrah.) 11 So Lot chose for himself the whole plain of the Jordan and set out toward the east. The two men parted company: 12 Abram lived in the land of Canaan, while Lot lived among the cities of the plain and pitched his tents near Sodom. 13 Now the men of Sodom were wicked and were sinning greatly against the LORD.
14 The LORD said to Abram after Lot had parted from him, "Lift up your eyes from where you are and look north and south, east and west. 15 All the land that you see I will give to you and your offspring [a] forever. 16 I will make your offspring like the dust of the earth, so that if anyone could count the dust, then your offspring could be counted. 17 Go, walk through the length and breadth of the land, for I am giving it to you."
18 So Abram moved his tents and went to live near the great trees of Mamre at Hebron, where he built an altar to the LORD.
သမၼာက်မ္းစာ Holy Bible,
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁၂
၁ထာဝရဘုရားသည္လည္း အာျဗံကုိေခၚေတာ္မူ၍၊ သင္၏ျပည္ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးသားခ်င္းေပါင္းေဘာ္ မ်ားထဲက ထြက္ၿပီးလွ်င္၊ ငါျပလတံ့ေသာ ျပည္သို႔သြားေလာ့။ ၂ငါသည္သင့္ကို လူမ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေစမည္။ ငါေကာင္းႀကီးေပး၍ သင္၏နာမကိုႀကီးျမတ္ေစမည္။ သင္သည္ေကာင္းႀကီးခံရေသာသူျဖစ္လိမ့္မည္။ ၃သင့္ကို ေကာင္းႀကီးေပးေသာသူကုိ ငါေကာင္းႀကီးေပးမည္။ သင့္ကို က်ိန္ဆဲေသာ သူကိုငါက်ိန္ဆဲမည္။ သင္အားျဖင့္ လည္း လူမ်ဳိးအေပါင္းတို႔သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကုိခံရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၄ထိုသို႔ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္အတုိင္း၊ အာျဗံထြက္သြား၍ ေလာတလည္းလုိက္ေလ၏။ အာျဗံသည္ ခါရန္ၿမိဳ႔မွ ထြက္သြား ေသာအခါ၊ အသက္ခုနစ္ဆယ္ငါးႏွစ္ရွိ၏။ ၅အာျဗံသည္ မယားစာရဲ၊ အစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ ဥစၥာရတတ္သမွ်ကို၄င္း၊ ခါရန္ၿမိဳ႔၌ရေသာ လူတို႔ကို၄င္း ယူၿပီးလွ်င္၊ ခါနာန္ျပည္ သို႔ေရာက္ျခင္းငွါ ထြက္သြား ၍၊ ထုိျပည္သို႔ေရာက္ၾက၏။
၆အာျဗံသည္ ထုိျပည္ကိုေရွာက္သြား၍ ရွိခင္အရပ္၊ ေမာေရသပိတ္ပင္သို႔ ေရာက္ေလ၏။ ထုိအခါ၊ ခါနာန္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ထုိျပည္၌ရွိၾက၏။ ၇ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံအားထင္ရွား၍၊ ဤျပည္ကိုသင္၏ အမ်ဳိးအႏႊယ္ အားငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထုိသုိ႔ထင္ရွားေတာ္မူေသာ ထာဝရဘုရားဘုိ႔၊ ထုိအရပ္၌၊ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ေလ၏။
၈ထုိအရပ္မွ သြားျပန္၍၊ ေဗသလၿမိဳ႔ အေရွ႔၌ရွိေသာ ေတာင္သို႔ေျပာင္းသျဖင့္၊ ေဗသလၿမိဳ႔အေရွ႔၊ အာဣၿမိဳ႔ အေနာက္စပ္ၾကားမွာ တဲကိုေဆာက္၍၊ ထာဝရဘုရားဘုိ႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ၿပီးလွ်င္၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို ပဌနာျပဳ၏။ ၉အာျဗံသည္ ခရီးသြားလ်က္၊ ေျပာင္းလ်က္၊ ေတာင္မ်က္ႏွာသို႔ ေရာက္ေလ၏။
၁ဝထုိေနာက္၊ ခါနာန္ျပည္၌အစားေခါင္းပါးျခင္းျဖစ္၏။ အလြန္အစားေခါင္းပါးေသာေၾကာင့္၊ အာျဗံ သည္ အဲဂုတၱဳျပည္၌ တည္းခိုျခင္းငွါ သြားေလ၏။ ၁၁အဲဂုတၱဳျပည္ႏွင့္ နီးေသာအခါ၊ မိမိမယားစာရဲကုိ၊ သင္သည္ အဆင္းလွ ေသာမိန္းမျဖစ္သည္ကို ငါသိ၏။ ၁၂အဲဂုတၱဳလူတို႔သည္ သင့္ကိုျမင္ေသာအခါ၊ ဤမိန္းမသည္ သူ၏မယားျဖစ္၏ဟု ဆုိလ်က္၊ ငါ့ကုိသတ္၍ သင့္ကိုအသက္ခ်မ္းသာေပးလိမ့္မည္။ ၁၃သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ငါ့ႏွမျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေျပာပါေလာ့။ သို႔ေျပာလွ်င္၊ သင့္အတြက္ ငါေကာင္းစားလိမ့္မည္။ သင္၏ ေက်းဇူးအားျဖင့္၊ ငါအသက္ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္ဟုဆို၏။
၁၄အာျဗံသည္ အဲဂုတၱဳျပည္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ သူ၏မယားသည္ အလြန္အဆင္းလွသည္ကုိ အဲဂုတၱဳလူ တို႔သည္ ျမင္ၾက၏။ ၁၅ဖါေရာဘုရင္၏ မႉးေတာ္မတ္ေတာ္တို႔လည္းျမင္၍၊ ေရွ႔ေတာ္၌ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္၊ နန္းေတာ္သို႔သြင္း ရၾက၏။ ၁၆ဖါေရာဘုရင္သည္ ထုိမိန္းမအတြက္ အာျဗံ၌ ေက်းဇူးျပဳသျဖင့္၊ သူသည္ သုိး၊ ႏြား၊ ျမည္းထီး၊ ျမည္းမ၊ ကြၽန္ေယာက်္ား၊ ကြၽန္မိန္းမ၊ ကုလားအုပ္မ်ားႏွင့္ ၾကြယ္ဝ၏။ ၁၇ထာဝရဘုရားသည္၊ အာျဗံ၏ မယားစာရဲအတြက္ ေၾကာင့္၊ ဖါေရာဘုရင္မွစ၍ နန္းေတာ္သားတို႔ကုိ ႀကီးေသာေဘးဒဏ္ျဖင့္ ဆံုးမေတာ္မူ၏။ ၁၈ဖါေရာဘုရင္သည္လည္း အာျဗံကိုေခၚ၍၊ သင္သည္ ငါ၌ျပဳေသာအမႈကား အဘယ္သို႔နည္း။ သူသည္ သင္၏မယားျဖစ္ေၾကာင္းကို၊ ငါအား အဘယ္ေၾကာင့္မေျပာသနည္း။ ၁၉ငါသည္ သူ႔ကို သိမ္းပိုက္ေစျခင္းငွါ၊ သူသည္ ငါ့ႏွမျဖစ္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ဆို သနည္း။ သင္၏မယားကို ယခုယူ၍ သြားေလာ့ဟု အမိန္႔ရွိ၏။ ၂ဝထိုသို႔ အာၿဗံအမႈကို စီရင္၍၊ မိမိလူတို႔အား မွာထားသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ အာၿဗံ၌ ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာႏွင့္တကြ၊ သမီးေမာင္ႏွံ တို႔ကို လႊတ္လိုက္ၾက၏။
Genesis 12
The Call of Abram 1 The LORD had said to Abram, "Leave your country, your people and your father's household and go to the land I will show you.
2 "I will make you into a great nation and I will bless you; I will make your name great, and you will be a blessing.
3 I will bless those who bless you, and whoever curses you I will curse; and all peoples on earth will be blessed through you."
4 So Abram left, as the LORD had told him; and Lot went with him. Abram was seventy-five years old when he set out from Haran. 5 He took his wife Sarai, his nephew Lot, all the possessions they had accumulated and the people they had acquired in Haran, and they set out for the land of Canaan, and they arrived there.
6 Abram traveled through the land as far as the site of the great tree of Moreh at Shechem. At that time the Canaanites were in the land. 7 The LORD appeared to Abram and said, "To your offspring [a] I will give this land." So he built an altar there to the LORD, who had appeared to him.
8 From there he went on toward the hills east of Bethel and pitched his tent, with Bethel on the west and Ai on the east. There he built an altar to the LORD and called on the name of the LORD. 9 Then Abram set out and continued toward the Negev.
Abram in Egypt 10 Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe. 11 As he was about to enter Egypt, he said to his wife Sarai, "I know what a beautiful woman you are. 12 When the Egyptians see you, they will say, 'This is his wife.' Then they will kill me but will let you live. 13 Say you are my sister, so that I will be treated well for your sake and my life will be spared because of you."
14 When Abram came to Egypt, the Egyptians saw that she was a very beautiful woman. 15 And when Pharaoh's officials saw her, they praised her to Pharaoh, and she was taken into his palace. 16 He treated Abram well for her sake, and Abram acquired sheep and cattle, male and female donkeys, menservants and maidservants, and camels.
17 But the LORD inflicted serious diseases on Pharaoh and his household because of Abram's wife Sarai. 18 So Pharaoh summoned Abram. "What have you done to me?" he said. "Why didn't you tell me she was your wife? 19 Why did you say, 'She is my sister,' so that I took her to be my wife? Now then, here is your wife. Take her and go!" 20 Then Pharaoh gave orders about Abram to his men, and they sent him on his way, with his wife and everything he had.
၁ထာဝရဘုရားသည္လည္း အာျဗံကုိေခၚေတာ္မူ၍၊ သင္၏ျပည္ႏွင့္တကြ အမ်ဳိးသားခ်င္းေပါင္းေဘာ္ မ်ားထဲက ထြက္ၿပီးလွ်င္၊ ငါျပလတံ့ေသာ ျပည္သို႔သြားေလာ့။ ၂ငါသည္သင့္ကို လူမ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေစမည္။ ငါေကာင္းႀကီးေပး၍ သင္၏နာမကိုႀကီးျမတ္ေစမည္။ သင္သည္ေကာင္းႀကီးခံရေသာသူျဖစ္လိမ့္မည္။ ၃သင့္ကို ေကာင္းႀကီးေပးေသာသူကုိ ငါေကာင္းႀကီးေပးမည္။ သင့္ကို က်ိန္ဆဲေသာ သူကိုငါက်ိန္ဆဲမည္။ သင္အားျဖင့္ လည္း လူမ်ဳိးအေပါင္းတို႔သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကုိခံရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၄ထိုသို႔ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္အတုိင္း၊ အာျဗံထြက္သြား၍ ေလာတလည္းလုိက္ေလ၏။ အာျဗံသည္ ခါရန္ၿမိဳ႔မွ ထြက္သြား ေသာအခါ၊ အသက္ခုနစ္ဆယ္ငါးႏွစ္ရွိ၏။ ၅အာျဗံသည္ မယားစာရဲ၊ အစ္ကိုသား ေလာတႏွင့္ ဥစၥာရတတ္သမွ်ကို၄င္း၊ ခါရန္ၿမိဳ႔၌ရေသာ လူတို႔ကို၄င္း ယူၿပီးလွ်င္၊ ခါနာန္ျပည္ သို႔ေရာက္ျခင္းငွါ ထြက္သြား ၍၊ ထုိျပည္သို႔ေရာက္ၾက၏။
၆အာျဗံသည္ ထုိျပည္ကိုေရွာက္သြား၍ ရွိခင္အရပ္၊ ေမာေရသပိတ္ပင္သို႔ ေရာက္ေလ၏။ ထုိအခါ၊ ခါနာန္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ထုိျပည္၌ရွိၾက၏။ ၇ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံအားထင္ရွား၍၊ ဤျပည္ကိုသင္၏ အမ်ဳိးအႏႊယ္ အားငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထုိသုိ႔ထင္ရွားေတာ္မူေသာ ထာဝရဘုရားဘုိ႔၊ ထုိအရပ္၌၊ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ေလ၏။
၈ထုိအရပ္မွ သြားျပန္၍၊ ေဗသလၿမိဳ႔ အေရွ႔၌ရွိေသာ ေတာင္သို႔ေျပာင္းသျဖင့္၊ ေဗသလၿမိဳ႔အေရွ႔၊ အာဣၿမိဳ႔ အေနာက္စပ္ၾကားမွာ တဲကိုေဆာက္၍၊ ထာဝရဘုရားဘုိ႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ၿပီးလွ်င္၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို ပဌနာျပဳ၏။ ၉အာျဗံသည္ ခရီးသြားလ်က္၊ ေျပာင္းလ်က္၊ ေတာင္မ်က္ႏွာသို႔ ေရာက္ေလ၏။
၁ဝထုိေနာက္၊ ခါနာန္ျပည္၌အစားေခါင္းပါးျခင္းျဖစ္၏။ အလြန္အစားေခါင္းပါးေသာေၾကာင့္၊ အာျဗံ သည္ အဲဂုတၱဳျပည္၌ တည္းခိုျခင္းငွါ သြားေလ၏။ ၁၁အဲဂုတၱဳျပည္ႏွင့္ နီးေသာအခါ၊ မိမိမယားစာရဲကုိ၊ သင္သည္ အဆင္းလွ ေသာမိန္းမျဖစ္သည္ကို ငါသိ၏။ ၁၂အဲဂုတၱဳလူတို႔သည္ သင့္ကိုျမင္ေသာအခါ၊ ဤမိန္းမသည္ သူ၏မယားျဖစ္၏ဟု ဆုိလ်က္၊ ငါ့ကုိသတ္၍ သင့္ကိုအသက္ခ်မ္းသာေပးလိမ့္မည္။ ၁၃သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ငါ့ႏွမျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေျပာပါေလာ့။ သို႔ေျပာလွ်င္၊ သင့္အတြက္ ငါေကာင္းစားလိမ့္မည္။ သင္၏ ေက်းဇူးအားျဖင့္၊ ငါအသက္ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္ဟုဆို၏။
၁၄အာျဗံသည္ အဲဂုတၱဳျပည္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ သူ၏မယားသည္ အလြန္အဆင္းလွသည္ကုိ အဲဂုတၱဳလူ တို႔သည္ ျမင္ၾက၏။ ၁၅ဖါေရာဘုရင္၏ မႉးေတာ္မတ္ေတာ္တို႔လည္းျမင္၍၊ ေရွ႔ေတာ္၌ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္၊ နန္းေတာ္သို႔သြင္း ရၾက၏။ ၁၆ဖါေရာဘုရင္သည္ ထုိမိန္းမအတြက္ အာျဗံ၌ ေက်းဇူးျပဳသျဖင့္၊ သူသည္ သုိး၊ ႏြား၊ ျမည္းထီး၊ ျမည္းမ၊ ကြၽန္ေယာက်္ား၊ ကြၽန္မိန္းမ၊ ကုလားအုပ္မ်ားႏွင့္ ၾကြယ္ဝ၏။ ၁၇ထာဝရဘုရားသည္၊ အာျဗံ၏ မယားစာရဲအတြက္ ေၾကာင့္၊ ဖါေရာဘုရင္မွစ၍ နန္းေတာ္သားတို႔ကုိ ႀကီးေသာေဘးဒဏ္ျဖင့္ ဆံုးမေတာ္မူ၏။ ၁၈ဖါေရာဘုရင္သည္လည္း အာျဗံကိုေခၚ၍၊ သင္သည္ ငါ၌ျပဳေသာအမႈကား အဘယ္သို႔နည္း။ သူသည္ သင္၏မယားျဖစ္ေၾကာင္းကို၊ ငါအား အဘယ္ေၾကာင့္မေျပာသနည္း။ ၁၉ငါသည္ သူ႔ကို သိမ္းပိုက္ေစျခင္းငွါ၊ သူသည္ ငါ့ႏွမျဖစ္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ဆို သနည္း။ သင္၏မယားကို ယခုယူ၍ သြားေလာ့ဟု အမိန္႔ရွိ၏။ ၂ဝထိုသို႔ အာၿဗံအမႈကို စီရင္၍၊ မိမိလူတို႔အား မွာထားသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ အာၿဗံ၌ ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာႏွင့္တကြ၊ သမီးေမာင္ႏွံ တို႔ကို လႊတ္လိုက္ၾက၏။
Genesis 12
The Call of Abram 1 The LORD had said to Abram, "Leave your country, your people and your father's household and go to the land I will show you.
2 "I will make you into a great nation and I will bless you; I will make your name great, and you will be a blessing.
3 I will bless those who bless you, and whoever curses you I will curse; and all peoples on earth will be blessed through you."
4 So Abram left, as the LORD had told him; and Lot went with him. Abram was seventy-five years old when he set out from Haran. 5 He took his wife Sarai, his nephew Lot, all the possessions they had accumulated and the people they had acquired in Haran, and they set out for the land of Canaan, and they arrived there.
6 Abram traveled through the land as far as the site of the great tree of Moreh at Shechem. At that time the Canaanites were in the land. 7 The LORD appeared to Abram and said, "To your offspring [a] I will give this land." So he built an altar there to the LORD, who had appeared to him.
8 From there he went on toward the hills east of Bethel and pitched his tent, with Bethel on the west and Ai on the east. There he built an altar to the LORD and called on the name of the LORD. 9 Then Abram set out and continued toward the Negev.
Abram in Egypt 10 Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe. 11 As he was about to enter Egypt, he said to his wife Sarai, "I know what a beautiful woman you are. 12 When the Egyptians see you, they will say, 'This is his wife.' Then they will kill me but will let you live. 13 Say you are my sister, so that I will be treated well for your sake and my life will be spared because of you."
14 When Abram came to Egypt, the Egyptians saw that she was a very beautiful woman. 15 And when Pharaoh's officials saw her, they praised her to Pharaoh, and she was taken into his palace. 16 He treated Abram well for her sake, and Abram acquired sheep and cattle, male and female donkeys, menservants and maidservants, and camels.
17 But the LORD inflicted serious diseases on Pharaoh and his household because of Abram's wife Sarai. 18 So Pharaoh summoned Abram. "What have you done to me?" he said. "Why didn't you tell me she was your wife? 19 Why did you say, 'She is my sister,' so that I took her to be my wife? Now then, here is your wife. Take her and go!" 20 Then Pharaoh gave orders about Abram to his men, and they sent him on his way, with his wife and everything he had.
သမၼာက်မ္းစာ Holy Bible,
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁၁
၁ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို႔သည္ ဘာသာတမ်ဳိးတည္း၊ ၂အေရွ႔မ်က္ႏွာမွခရီးသြားသျဖင့္၊ ရွိနာျပည္၌ ေျမညီရာအရပ္ကိုေတြ႔၍ ေနရာခ်ၾက၏။ ၃သူတို႔ကလည္းလာၾက။ အုတ္လုပ္၍ ခုိင္မာစြာဖုတ္ၾကကုန္အံ့ဟု၊ တေယာက္ကိုတေယာက္ေျပာၾက၏။ ထုိသုိ႔ေက်ာက္အရာ၌ အုတ္ကို၄င္း၊ သရြတ္အရာ၌ ေရညိ‡တမ်ဳိးကုိ၄င္း ရၿပီးလွ်င္၊ ၄လာၾက၊ ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားမည္ကို စိုးရိမ္၍၊ ၿမိဳ႔ကုိ၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ သို႔မွီရေသာ ရဲတိုက္ကို၄င္း တည္လုပ္သျဖင့္၊ ေက်ာ္ေစာကိတိၱရွိေစျခင္းငွါ၊ ျပဳၾကကုန္အံ့ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ၅ထုိသုိ႔ လူသားတို႔တည္ လုပ္ေသာ ၿမိဳ႔ႏွင့္ ရဲတိုက္ကို ၾကည့္ရႈျခင္းငွါ၊ ထာဝရဘုရားသည္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ၏။ ၆ထာဝရဘုရားက၊ ၾကည့္ရႈေလာ့။ လူတမ်ဳိးတည္း။ စကားတမ်ဳိးတည္းရွိသည္ ျဖစ္၍၊ သူတို႔သည္ ဤအမႈကို အဦးျပဳၾက၏။ ယခုၾကံစည္သမွ်တို႔ကုိ အဆီးအတားမရွိ၊ သူတို႔ျပဳၾကလိမ့္မည္။ ၇လာၾက။ ဆင္းသက္ၾကကုန္အံ့။ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းနာမလည္ေစျခင္း ငွါ၊ သူတို႔စကားကုိ ရႈတ္ေထြးၾကကုန္အံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၈ထုိသုိ႔ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားေစေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔ကိုမတည္ဘဲ ေနၾက၏။ ၉သုိ႔ျဖစ္၍ ထုိၿမိဳ႔၌ ထာဝရဘုရားသည္ ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို႔၏ စကားကို ရႈတ္ေထြး၍၊ သူတို႔ကုိေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားေစေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္၊ ထုိၿမိဳ႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ဟူ၍ တြင္သတည္း။
၁ဝေရွမ၏ သားစဥ္ေျမဆက္ဟူမူကား၊ ေရွမသည္ အသက္တရာရွိ၍၊ ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေသာ္၊ သားအာဖာဇဒ္ကုိျမင္ေလ၏။ ၁၁အာဖာဇဒ္ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ေရွမသည္ အႏွစ္ငါးရာ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ား ကိုျမင္ေလ၏။ ၁၂အာဖက္ဇဒ္သည္ အသက္သံုးဆယ္ငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားရွာလ ကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၃ရွာလဘြားျမင္ေသာ ေနာက္၊ အာဖာဇဒ္သည္ အႏွစ္ေလးရာသံုးႏွစ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကိုျမင္ေလ၏။ ၁၄ရွာလသည္ အသက္သံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားေဟဗာကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၅ေဟဗာဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ရွာလသည္ အႏွစ္ေလးရာ သံုးႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၁၆ေဟဗာသည္ အသက္သံုးဆယ္ေလးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားဖာလက္ကို ျမင္ေလ၏။ ၁၇ဖာလက္ဘြား ျမင္ေသာေနာက္၊ ေဟဗာသည္ အႏွစ္ေလးရာသံုးဆယ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၁၈ဖက္လက္သည္ အသက္သံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားရာေဂါကိုျမင္ေလ၏။ ၁၉ရာေဂါဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ဖာလက္သည္အႏွစ္ႏွစ္ရာကုိးႏွစ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ဘြားျမင္ျမင္ေလ၏။ ၂ဝရာေဂါသည္ အသက္သံုးဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားေစေရာက္ ကိုျမင္ေလ၏။ ၂၁ေစေရာက္ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ရာေဂါ သည္ အႏွစ္ႏွစ္ရာခုနစ္ႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂၂ေစေရာက္သည္ အသက္ သံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားနာေခၚကိုျမင္ေလ၏။ ၂၃နာေခၚဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ေစေရာက္သည္အႏွစ္ႏွစ္ရာ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကုိ ျမင္ေလ၏။ ၂၄နာေခၚသည္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ကိုးႏွစ္ရွိ ေသာ္၊ သားေတရကိုျမင္ေလ၏။ ၂၅ေတရဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ နာေခၚသည္ အႏွစ္တရာတဆယ္ကိုးႏွစ္ အသက္ ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကိုျမင္ေလ၏။ ၂၆ေတရသည္ အသက္ခုနစ္ဆယ္ရွိေသာ္၊ သားအာျဗံ၊ နာေခၚ၊ ခါရန္တို႔ကိုျမင္ေလ၏။
၂၇ေတရ၏သားစဥ္ေျမးဆက္ဟူမူကား၊ ေတရသည္ အာျဗံ၊ နာေခၚ၊ ခါရန္တို႔ကိုျမင္ေလ၏။ ၂၈ခါရန္သည္လည္း ေလာတကုိျမင္ေလ၏။ ခါရန္သည္၊ အဘေတရမေသမွီ၊ မိမိဘြားရာအရပ္၊ ခါလဒဲျပည္သား တို႔ေနေသာဥရၿမိဳ႔၌ေသ ေလ၏။ ၂၉အာျဗံႏွင့္ နာေခၚသည္ မယားကုိ ယူ၍၊ အာျဗံ၏မယားကား၊ စာရဲအမည္ရွိ၏။ နာေခၚ၏ မယားကား၊ ခါရန္၏သမီးမိလခါအမည္ရွိ၏။ ခါရန္သည္ မိလခါႏွင့္ ဣသခ၏ အဘျဖစ္သတည္း။ ၃ဝစာရဲမူကား၊ ျမံဳေသာမိန္းမျဖစ္၍၊ သားသမီးမရွိ။ ၃၁ေတရသည္ သားအာျဗံကုိ၄င္း၊ ခါရန္၏ သားျဖစ္ေသာေျမးေလာတကို၄င္း၊ သားအာျဗံ၏ မယားျဖစ္ေသာ မိမိေခြၽးမစာရဲကို၄င္းေခၚ၍၊ သူတို႔သည္ခါနာန္ျပည္သို႔သြားျခင္းငွါ၊ ခါလဒဲျပည္သားတို႔ေနေသာ ဥရၿမိဳ႔မွထြက္ သျဖင့္၊ ခါရန္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္၍ ေနၾက၏။ ၃၂ေတရသည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ ခါရန္ၿမိဳ႔၌ေသေလ၏။
Genesis 11
The Tower of Babel 1 Now the whole world had one language and a common speech. 2 As men moved eastward, [a] they found a plain in Shinar [b] and settled there.
3 They said to each other, "Come, let's make bricks and bake them thoroughly." They used brick instead of stone, and tar for mortar. 4 Then they said, "Come, let us build ourselves a city, with a tower that reaches to the heavens, so that we may make a name for ourselves and not be scattered over the face of the whole earth."
5 But the LORD came down to see the city and the tower that the men were building. 6 The LORD said, "If as one people speaking the same language they have begun to do this, then nothing they plan to do will be impossible for them. 7 Come, let us go down and confuse their language so they will not understand each other."
8 So the LORD scattered them from there over all the earth, and they stopped building the city. 9 That is why it was called Babel [c] —because there the LORD confused the language of the whole world. From there the LORD scattered them over the face of the whole earth.
From Shem to Abram 10 This is the account of Shem. Two years after the flood, when Shem was 100 years old, he became the father [d] of Arphaxad. 11 And after he became the father of Arphaxad, Shem lived 500 years and had other sons and daughters.
12 When Arphaxad had lived 35 years, he became the father of Shelah. 13 And after he became the father of Shelah, Arphaxad lived 403 years and had other sons and daughters. [e]
14 When Shelah had lived 30 years, he became the father of Eber. 15 And after he became the father of Eber, Shelah lived 403 years and had other sons and daughters.
16 When Eber had lived 34 years, he became the father of Peleg. 17 And after he became the father of Peleg, Eber lived 430 years and had other sons and daughters.
18 When Peleg had lived 30 years, he became the father of Reu. 19 And after he became the father of Reu, Peleg lived 209 years and had other sons and daughters.
20 When Reu had lived 32 years, he became the father of Serug. 21 And after he became the father of Serug, Reu lived 207 years and had other sons and daughters.
22 When Serug had lived 30 years, he became the father of Nahor. 23 And after he became the father of Nahor, Serug lived 200 years and had other sons and daughters.
24 When Nahor had lived 29 years, he became the father of Terah. 25 And after he became the father of Terah, Nahor lived 119 years and had other sons and daughters.
26 After Terah had lived 70 years, he became the father of Abram, Nahor and Haran.
27 This is the account of Terah. Terah became the father of Abram, Nahor and Haran. And Haran became the father of Lot. 28 While his father Terah was still alive, Haran died in Ur of the Chaldeans, in the land of his birth. 29 Abram and Nahor both married. The name of Abram's wife was Sarai, and the name of Nahor's wife was Milcah; she was the daughter of Haran, the father of both Milcah and Iscah. 30 Now Sarai was barren; she had no children.
31 Terah took his son Abram, his grandson Lot son of Haran, and his daughter-in-law Sarai, the wife of his son Abram, and together they set out from Ur of the Chaldeans to go to Canaan. But when they came to Haran, they settled there.
32 Terah lived 205 years, and he died in Haran.
၁ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို႔သည္ ဘာသာတမ်ဳိးတည္း၊ ၂အေရွ႔မ်က္ႏွာမွခရီးသြားသျဖင့္၊ ရွိနာျပည္၌ ေျမညီရာအရပ္ကိုေတြ႔၍ ေနရာခ်ၾက၏။ ၃သူတို႔ကလည္းလာၾက။ အုတ္လုပ္၍ ခုိင္မာစြာဖုတ္ၾကကုန္အံ့ဟု၊ တေယာက္ကိုတေယာက္ေျပာၾက၏။ ထုိသုိ႔ေက်ာက္အရာ၌ အုတ္ကို၄င္း၊ သရြတ္အရာ၌ ေရညိ‡တမ်ဳိးကုိ၄င္း ရၿပီးလွ်င္၊ ၄လာၾက၊ ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားမည္ကို စိုးရိမ္၍၊ ၿမိဳ႔ကုိ၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ သို႔မွီရေသာ ရဲတိုက္ကို၄င္း တည္လုပ္သျဖင့္၊ ေက်ာ္ေစာကိတိၱရွိေစျခင္းငွါ၊ ျပဳၾကကုန္အံ့ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ၅ထုိသုိ႔ လူသားတို႔တည္ လုပ္ေသာ ၿမိဳ႔ႏွင့္ ရဲတိုက္ကို ၾကည့္ရႈျခင္းငွါ၊ ထာဝရဘုရားသည္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ၏။ ၆ထာဝရဘုရားက၊ ၾကည့္ရႈေလာ့။ လူတမ်ဳိးတည္း။ စကားတမ်ဳိးတည္းရွိသည္ ျဖစ္၍၊ သူတို႔သည္ ဤအမႈကို အဦးျပဳၾက၏။ ယခုၾကံစည္သမွ်တို႔ကုိ အဆီးအတားမရွိ၊ သူတို႔ျပဳၾကလိမ့္မည္။ ၇လာၾက။ ဆင္းသက္ၾကကုန္အံ့။ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းနာမလည္ေစျခင္း ငွါ၊ သူတို႔စကားကုိ ရႈတ္ေထြးၾကကုန္အံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၈ထုိသုိ႔ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားေစေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔ကိုမတည္ဘဲ ေနၾက၏။ ၉သုိ႔ျဖစ္၍ ထုိၿမိဳ႔၌ ထာဝရဘုရားသည္ ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို႔၏ စကားကို ရႈတ္ေထြး၍၊ သူတို႔ကုိေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားေစေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္၊ ထုိၿမိဳ႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ဟူ၍ တြင္သတည္း။
၁ဝေရွမ၏ သားစဥ္ေျမဆက္ဟူမူကား၊ ေရွမသည္ အသက္တရာရွိ၍၊ ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေသာ္၊ သားအာဖာဇဒ္ကုိျမင္ေလ၏။ ၁၁အာဖာဇဒ္ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ေရွမသည္ အႏွစ္ငါးရာ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ား ကိုျမင္ေလ၏။ ၁၂အာဖက္ဇဒ္သည္ အသက္သံုးဆယ္ငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားရွာလ ကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၃ရွာလဘြားျမင္ေသာ ေနာက္၊ အာဖာဇဒ္သည္ အႏွစ္ေလးရာသံုးႏွစ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကိုျမင္ေလ၏။ ၁၄ရွာလသည္ အသက္သံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားေဟဗာကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၅ေဟဗာဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ရွာလသည္ အႏွစ္ေလးရာ သံုးႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၁၆ေဟဗာသည္ အသက္သံုးဆယ္ေလးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားဖာလက္ကို ျမင္ေလ၏။ ၁၇ဖာလက္ဘြား ျမင္ေသာေနာက္၊ ေဟဗာသည္ အႏွစ္ေလးရာသံုးဆယ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၁၈ဖက္လက္သည္ အသက္သံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားရာေဂါကိုျမင္ေလ၏။ ၁၉ရာေဂါဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ဖာလက္သည္အႏွစ္ႏွစ္ရာကုိးႏွစ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ဘြားျမင္ျမင္ေလ၏။ ၂ဝရာေဂါသည္ အသက္သံုးဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားေစေရာက္ ကိုျမင္ေလ၏။ ၂၁ေစေရာက္ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ရာေဂါ သည္ အႏွစ္ႏွစ္ရာခုနစ္ႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂၂ေစေရာက္သည္ အသက္ သံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားနာေခၚကိုျမင္ေလ၏။ ၂၃နာေခၚဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ေစေရာက္သည္အႏွစ္ႏွစ္ရာ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကုိ ျမင္ေလ၏။ ၂၄နာေခၚသည္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ကိုးႏွစ္ရွိ ေသာ္၊ သားေတရကိုျမင္ေလ၏။ ၂၅ေတရဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ နာေခၚသည္ အႏွစ္တရာတဆယ္ကိုးႏွစ္ အသက္ ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကိုျမင္ေလ၏။ ၂၆ေတရသည္ အသက္ခုနစ္ဆယ္ရွိေသာ္၊ သားအာျဗံ၊ နာေခၚ၊ ခါရန္တို႔ကိုျမင္ေလ၏။
၂၇ေတရ၏သားစဥ္ေျမးဆက္ဟူမူကား၊ ေတရသည္ အာျဗံ၊ နာေခၚ၊ ခါရန္တို႔ကိုျမင္ေလ၏။ ၂၈ခါရန္သည္လည္း ေလာတကုိျမင္ေလ၏။ ခါရန္သည္၊ အဘေတရမေသမွီ၊ မိမိဘြားရာအရပ္၊ ခါလဒဲျပည္သား တို႔ေနေသာဥရၿမိဳ႔၌ေသ ေလ၏။ ၂၉အာျဗံႏွင့္ နာေခၚသည္ မယားကုိ ယူ၍၊ အာျဗံ၏မယားကား၊ စာရဲအမည္ရွိ၏။ နာေခၚ၏ မယားကား၊ ခါရန္၏သမီးမိလခါအမည္ရွိ၏။ ခါရန္သည္ မိလခါႏွင့္ ဣသခ၏ အဘျဖစ္သတည္း။ ၃ဝစာရဲမူကား၊ ျမံဳေသာမိန္းမျဖစ္၍၊ သားသမီးမရွိ။ ၃၁ေတရသည္ သားအာျဗံကုိ၄င္း၊ ခါရန္၏ သားျဖစ္ေသာေျမးေလာတကို၄င္း၊ သားအာျဗံ၏ မယားျဖစ္ေသာ မိမိေခြၽးမစာရဲကို၄င္းေခၚ၍၊ သူတို႔သည္ခါနာန္ျပည္သို႔သြားျခင္းငွါ၊ ခါလဒဲျပည္သားတို႔ေနေသာ ဥရၿမိဳ႔မွထြက္ သျဖင့္၊ ခါရန္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္၍ ေနၾက၏။ ၃၂ေတရသည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ ခါရန္ၿမိဳ႔၌ေသေလ၏။
Genesis 11
The Tower of Babel 1 Now the whole world had one language and a common speech. 2 As men moved eastward, [a] they found a plain in Shinar [b] and settled there.
3 They said to each other, "Come, let's make bricks and bake them thoroughly." They used brick instead of stone, and tar for mortar. 4 Then they said, "Come, let us build ourselves a city, with a tower that reaches to the heavens, so that we may make a name for ourselves and not be scattered over the face of the whole earth."
5 But the LORD came down to see the city and the tower that the men were building. 6 The LORD said, "If as one people speaking the same language they have begun to do this, then nothing they plan to do will be impossible for them. 7 Come, let us go down and confuse their language so they will not understand each other."
8 So the LORD scattered them from there over all the earth, and they stopped building the city. 9 That is why it was called Babel [c] —because there the LORD confused the language of the whole world. From there the LORD scattered them over the face of the whole earth.
From Shem to Abram 10 This is the account of Shem. Two years after the flood, when Shem was 100 years old, he became the father [d] of Arphaxad. 11 And after he became the father of Arphaxad, Shem lived 500 years and had other sons and daughters.
12 When Arphaxad had lived 35 years, he became the father of Shelah. 13 And after he became the father of Shelah, Arphaxad lived 403 years and had other sons and daughters. [e]
14 When Shelah had lived 30 years, he became the father of Eber. 15 And after he became the father of Eber, Shelah lived 403 years and had other sons and daughters.
16 When Eber had lived 34 years, he became the father of Peleg. 17 And after he became the father of Peleg, Eber lived 430 years and had other sons and daughters.
18 When Peleg had lived 30 years, he became the father of Reu. 19 And after he became the father of Reu, Peleg lived 209 years and had other sons and daughters.
20 When Reu had lived 32 years, he became the father of Serug. 21 And after he became the father of Serug, Reu lived 207 years and had other sons and daughters.
22 When Serug had lived 30 years, he became the father of Nahor. 23 And after he became the father of Nahor, Serug lived 200 years and had other sons and daughters.
24 When Nahor had lived 29 years, he became the father of Terah. 25 And after he became the father of Terah, Nahor lived 119 years and had other sons and daughters.
26 After Terah had lived 70 years, he became the father of Abram, Nahor and Haran.
27 This is the account of Terah. Terah became the father of Abram, Nahor and Haran. And Haran became the father of Lot. 28 While his father Terah was still alive, Haran died in Ur of the Chaldeans, in the land of his birth. 29 Abram and Nahor both married. The name of Abram's wife was Sarai, and the name of Nahor's wife was Milcah; she was the daughter of Haran, the father of both Milcah and Iscah. 30 Now Sarai was barren; she had no children.
31 Terah took his son Abram, his grandson Lot son of Haran, and his daughter-in-law Sarai, the wife of his son Abram, and together they set out from Ur of the Chaldeans to go to Canaan. But when they came to Haran, they settled there.
32 Terah lived 205 years, and he died in Haran.
ကမၻာဦးက်မ္း
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁ဝ
၁ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္၊ ေနာဧသား ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တို႔မွ ဆင္းသက္ေသာ သားစဥ္ေျမး ဆက္တို႔ကို ဆိုေပအံ့။ ၂ယာဖက္၏ သားကား၊ ေဂါမာ၊ မာေဂါဂ၊ မာဒဲ၊ ယာဝန္၊ တုဗလ၊ ေမရွက္၊ ထိရတ္တည္း။ ၃ေဂါမာသားကား၊ အာရွေကနတ္။ ရိဖတ္၊ ေတာ္ဂမတည္း။ ၄ယာဝန္သားကား၊ ဧလိရွာ၊ တာရႈ၊ ကိတိၱမ္၊ ေဒါဒနိမ္တည္း။ ၅ဤသူတို႔သည္ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး တကြၽန္းတႏုိင္ငံေျမနယ္တို႔ကို၊ ဘာသာအသီးအသီး၊ အႏႊယ္အသီးအသီးရွိသည္အတိုင္း၊ အခ်င္းခ်င္းခဲြေဝၾက၏။ ၆ဟာမသားကား၊ ကုရွ၊ မိဇရိမ္၊ ဖုတ၊ ခါနာန္တည္း။ ၇ကုရွသားကား၊ ေသဘ၊ ဟာဝိလ၊ သာဘတ၊ ရာဂမ၊ သေတၱခါတည္း။ ရာဂမသားကား၊ ေရွဘ၊ ေဒဒန္တည္း။ ၈ကုရွသည္ သားနိမ္ေရာဒကုိလည္း ရေသး၏။ ထုိသားသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အဦးစြမ္း ႏုိင္သူျဖစ္၏။ ၉ထာဝရဘုရားေရွ႔မွာ အားႀကီးေသာမုဆိုးျဖစ္၏။ ထုိေၾကာင့္စကားပံု၌ကား၊ ဘုရားေရွ႔ နိမ္ေရာဒ၊ အားႀကီးမုဆိုး၊ ျပဳလုပ္သည္လုိဟုစပ္ဆိုသတည္း။ ၁ဝသူ၏ႏိုင္ငံအဦးကား၊ ရွိနာျပည္၌ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔၊ ဧရက္ၿမိဳ႔၊ အကၠဒ္ၿမိဳ႔၊ ကာလေနၿမိဳ႔တည္း။ ၁၁ထုိျပည္မွ အာရႈရိျပည္သို႔သြား၍ နိေနေဝၿမိဳ႔၊ ရေဟာဘုတ္ၿမိဳ႔၊ ကာလၿမိဳ႔ကို၄င္း၊ ၁၂နိေနေဝၿမိဳ႔ ႏွင့္၊ ကာလၿမိဳ႔စပ္ၾကားမွာ ႀကီးစြာေသာၿမိဳ႔တည္းဟူေသာ ေရသင္ၿမိဳ႔ကို၄င္း တည္ေဆာက္ေလ၏။
၁၃မိဇရိမ္သားကား၊ လုဒိမ္လူ၊ အာနမိမ္လူ၊ လဟာဗိမ္လူ၊ နတၱဳဟိမ္လူ၊ ၁၄ပါသရုသိမ္လူ၊ ကာသလုဟိမ္လူ၊ ကေတၱာရိမ္လူတည္း။ ကာသလုဟိမ္အမ်ဳိးထဲက ဖိလိတၱိလူျဖစ္သတည္း။
၁၅ခါနာန္သား အႀကီးကား၊ ဇိဒုန္။ ထုိေနာက္ေဟသ။ ၁၆ထုိေနာက္ ေယဗုသိလူ၊ အာေမာရိလူ၊ ဂိရဂါရွိ လူ၊ ၁၇ဟိဝိလူ၊ အာကိလူ၊ သိနိလူ၊ ၁၈အာဝဒိလူ၊ ေဇမရိလူ၊ ဟာမသိလူတည္း။ ထုိေနာက္ခါနာန္ အမ်ဳိးသားအသီးအသီးတို႔ သည္ ႏွံ႔ျပားၾကေလ၏။ ၁၉ခါနာန္အမ်ဳိးသားေနရာျပည္နယ္သည္ ဇိဒုန္ၿမိဳ႔မွ ေဂရာၿမိဳ႔၊ ဂါဇၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္၄င္း၊ တဖန္ေသာဒံုၿမိဳ႔၊ ေဂါေမာရၿမိဳ႔၊ အာဒမာၿမိဳ႔၊ ေဇဘုိင္ၿမိဳ႔ကိုလြန္၍ လာရွၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္၄င္း ရွိသတည္း။ ၂ဝဤသူတို႔သည္ သီးျခားေသာအမ်ဳိးအႏႊယ္၊ သီးျခားေသာဘာသာ အလုိက္၊ အျပည္ျပည္အတိုင္းတုိင္း၌ ေနေသာဟာမသားမ်ား ျဖစ္သတည္း။
၂၁ယာဖက္ညီ၊ ေဟျဗဲလူအေပါင္းတို႔၏ အဘ၊ ေရွမသည္လည္းသားမ်ားကိုျမင္ေလ၏။ ၂၂ေရွမသား ကား၊ ဧလံ၊ အာရႈရ၊ အာဖါဇဒ္၊ လုဒ၊ အာရံတည္း။ ၂၃အာရံသားကား၊ ဥဇ၊ ဟုလ၊ ေဂသာ၊ မာရွတည္း။ ၂၄အာဖာဇဒ္သား ရွာလ၊ ရွာလသားေဟဗာတည္း။ ၂၅ေဟဗာသည္လည္း သားႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ေလ၏။ သားတေယာက္ကား၊ ဖားလက္အမည္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူ႔လက္ထက္၌ ေျမႀကီးကိုခဲြေဝၾက၏။ သူ၏ညီကား၊ ယုတၱန္အမည္ရွိ၏။ ၂၆ယတၱန္သားကား၊ အာလေမာဒဒ္၊ ေရွလပ္၊ ဟာဇာမာဝက္၊ ေယရ၊ ၂၇ဟေဒါရံ၊ ဥဇလ၊ ဒိကလ၊ ၂၈ၾသဗလအဘိေမလ၊ ေရွဘ၊ ၂၉ၾသဖိရ၊ ဟဝိလ၊ ေယာဗိပ္၊ ဤသူအေပါင္းတို႔သည္ ယုတၱန္သားျဖစ္သတည္း။ ၃ဝသူတို႔ေနရာမူကား၊ ေမရွၿမိဳ႔မွ သည္အေရွ႔မ်က္ႏွာ၌ ေသဖာေတာင္တုိင္ေအာင္ ရွိသတည္း။ ၃၁ဤသူတို႔သည္ သီးျခားေသာ အမ်ဳိးအႏႊယ္္၊ သီးျခား ေသာအဘာသာအလုိက္၊ အျပည္ျပည္ အတုိင္းတုိင္းတို႔၌ ေနေသာေရွ႔မသားမ်ားျဖစ္သတည္း။
၃၂ဤေရြ႔ကားမိမိတို႔အမ်ဳိးအႏႊယ္ အသီးအသီးအလုိက္မွတ္သားေသာ ေနာဧသား ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ စာရင္းေပတည္း။ ထုိသူတို႔သည္ ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ သီးျခားေသာ တုိင္းျပည္တို႔ကုိ တည္ေထာင္ၾက ေလ၏။
Genesis 10
The Table of Nations 1 This is the account of Shem, Ham and Japheth, Noah's sons, who themselves had sons after the flood.
The Japhethites 2 The sons [a] of Japheth: Gomer, Magog, Madai, Javan, Tubal, Meshech and Tiras.
3 The sons of Gomer: Ashkenaz, Riphath and Togarmah.
4 The sons of Javan: Elishah, Tarshish, the Kittim and the Rodanim. [b] 5 (From these the maritime peoples spread out into their territories by their clans within their nations, each with its own language.)
The Hamites 6 The sons of Ham: Cush, Mizraim, [c] Put and Canaan.
7 The sons of Cush: Seba, Havilah, Sabtah, Raamah and Sabteca. The sons of Raamah: Sheba and Dedan.
8 Cush was the father [d] of Nimrod, who grew to be a mighty warrior on the earth. 9 He was a mighty hunter before the LORD; that is why it is said, "Like Nimrod, a mighty hunter before the LORD." 10 The first centers of his kingdom were Babylon, Erech, Akkad and Calneh, in [e] Shinar. [f] 11 From that land he went to Assyria, where he built Nineveh, Rehoboth Ir, [g] Calah 12 and Resen, which is between Nineveh and Calah; that is the great city.
13 Mizraim was the father of the Ludites, Anamites, Lehabites, Naphtuhites, 14 Pathrusites, Casluhites (from whom the Philistines came) and Caphtorites.
15 Canaan was the father of Sidon his firstborn, [h] and of the Hittites, 16 Jebusites, Amorites, Girgashites, 17 Hivites, Arkites, Sinites, 18 Arvadites, Zemarites and Hamathites. Later the Canaanite clans scattered 19 and the borders of Canaan reached from Sidon toward Gerar as far as Gaza, and then toward Sodom, Gomorrah, Admah and Zeboiim, as far as Lasha.
20 These are the sons of Ham by their clans and languages, in their territories and nations.
The Semites 21 Sons were also born to Shem, whose older brother was [i] Japheth; Shem was the ancestor of all the sons of Eber.
22 The sons of Shem: Elam, Asshur, Arphaxad, Lud and Aram.
23 The sons of Aram: Uz, Hul, Gether and Meshech. [j]
24 Arphaxad was the father of [k] Shelah, and Shelah the father of Eber.
25 Two sons were born to Eber: One was named Peleg, [l] because in his time the earth was divided; his brother was named Joktan.
26 Joktan was the father of Almodad, Sheleph, Hazarmaveth, Jerah, 27 Hadoram, Uzal, Diklah, 28 Obal, Abimael, Sheba, 29 Ophir, Havilah and Jobab. All these were sons of Joktan.
30 The region where they lived stretched from Mesha toward Sephar, in the eastern hill country.
31 These are the sons of Shem by their clans and languages, in their territories and nations.
32 These are the clans of Noah's sons, according to their lines of descent, within their nations. From these the nations spread out over the earth after the flood.
၁ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္၊ ေနာဧသား ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တို႔မွ ဆင္းသက္ေသာ သားစဥ္ေျမး ဆက္တို႔ကို ဆိုေပအံ့။ ၂ယာဖက္၏ သားကား၊ ေဂါမာ၊ မာေဂါဂ၊ မာဒဲ၊ ယာဝန္၊ တုဗလ၊ ေမရွက္၊ ထိရတ္တည္း။ ၃ေဂါမာသားကား၊ အာရွေကနတ္။ ရိဖတ္၊ ေတာ္ဂမတည္း။ ၄ယာဝန္သားကား၊ ဧလိရွာ၊ တာရႈ၊ ကိတိၱမ္၊ ေဒါဒနိမ္တည္း။ ၅ဤသူတို႔သည္ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး တကြၽန္းတႏုိင္ငံေျမနယ္တို႔ကို၊ ဘာသာအသီးအသီး၊ အႏႊယ္အသီးအသီးရွိသည္အတိုင္း၊ အခ်င္းခ်င္းခဲြေဝၾက၏။ ၆ဟာမသားကား၊ ကုရွ၊ မိဇရိမ္၊ ဖုတ၊ ခါနာန္တည္း။ ၇ကုရွသားကား၊ ေသဘ၊ ဟာဝိလ၊ သာဘတ၊ ရာဂမ၊ သေတၱခါတည္း။ ရာဂမသားကား၊ ေရွဘ၊ ေဒဒန္တည္း။ ၈ကုရွသည္ သားနိမ္ေရာဒကုိလည္း ရေသး၏။ ထုိသားသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အဦးစြမ္း ႏုိင္သူျဖစ္၏။ ၉ထာဝရဘုရားေရွ႔မွာ အားႀကီးေသာမုဆိုးျဖစ္၏။ ထုိေၾကာင့္စကားပံု၌ကား၊ ဘုရားေရွ႔ နိမ္ေရာဒ၊ အားႀကီးမုဆိုး၊ ျပဳလုပ္သည္လုိဟုစပ္ဆိုသတည္း။ ၁ဝသူ၏ႏိုင္ငံအဦးကား၊ ရွိနာျပည္၌ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔၊ ဧရက္ၿမိဳ႔၊ အကၠဒ္ၿမိဳ႔၊ ကာလေနၿမိဳ႔တည္း။ ၁၁ထုိျပည္မွ အာရႈရိျပည္သို႔သြား၍ နိေနေဝၿမိဳ႔၊ ရေဟာဘုတ္ၿမိဳ႔၊ ကာလၿမိဳ႔ကို၄င္း၊ ၁၂နိေနေဝၿမိဳ႔ ႏွင့္၊ ကာလၿမိဳ႔စပ္ၾကားမွာ ႀကီးစြာေသာၿမိဳ႔တည္းဟူေသာ ေရသင္ၿမိဳ႔ကို၄င္း တည္ေဆာက္ေလ၏။
၁၃မိဇရိမ္သားကား၊ လုဒိမ္လူ၊ အာနမိမ္လူ၊ လဟာဗိမ္လူ၊ နတၱဳဟိမ္လူ၊ ၁၄ပါသရုသိမ္လူ၊ ကာသလုဟိမ္လူ၊ ကေတၱာရိမ္လူတည္း။ ကာသလုဟိမ္အမ်ဳိးထဲက ဖိလိတၱိလူျဖစ္သတည္း။
၁၅ခါနာန္သား အႀကီးကား၊ ဇိဒုန္။ ထုိေနာက္ေဟသ။ ၁၆ထုိေနာက္ ေယဗုသိလူ၊ အာေမာရိလူ၊ ဂိရဂါရွိ လူ၊ ၁၇ဟိဝိလူ၊ အာကိလူ၊ သိနိလူ၊ ၁၈အာဝဒိလူ၊ ေဇမရိလူ၊ ဟာမသိလူတည္း။ ထုိေနာက္ခါနာန္ အမ်ဳိးသားအသီးအသီးတို႔ သည္ ႏွံ႔ျပားၾကေလ၏။ ၁၉ခါနာန္အမ်ဳိးသားေနရာျပည္နယ္သည္ ဇိဒုန္ၿမိဳ႔မွ ေဂရာၿမိဳ႔၊ ဂါဇၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္၄င္း၊ တဖန္ေသာဒံုၿမိဳ႔၊ ေဂါေမာရၿမိဳ႔၊ အာဒမာၿမိဳ႔၊ ေဇဘုိင္ၿမိဳ႔ကိုလြန္၍ လာရွၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္၄င္း ရွိသတည္း။ ၂ဝဤသူတို႔သည္ သီးျခားေသာအမ်ဳိးအႏႊယ္၊ သီးျခားေသာဘာသာ အလုိက္၊ အျပည္ျပည္အတိုင္းတုိင္း၌ ေနေသာဟာမသားမ်ား ျဖစ္သတည္း။
၂၁ယာဖက္ညီ၊ ေဟျဗဲလူအေပါင္းတို႔၏ အဘ၊ ေရွမသည္လည္းသားမ်ားကိုျမင္ေလ၏။ ၂၂ေရွမသား ကား၊ ဧလံ၊ အာရႈရ၊ အာဖါဇဒ္၊ လုဒ၊ အာရံတည္း။ ၂၃အာရံသားကား၊ ဥဇ၊ ဟုလ၊ ေဂသာ၊ မာရွတည္း။ ၂၄အာဖာဇဒ္သား ရွာလ၊ ရွာလသားေဟဗာတည္း။ ၂၅ေဟဗာသည္လည္း သားႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ေလ၏။ သားတေယာက္ကား၊ ဖားလက္အမည္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူ႔လက္ထက္၌ ေျမႀကီးကိုခဲြေဝၾက၏။ သူ၏ညီကား၊ ယုတၱန္အမည္ရွိ၏။ ၂၆ယတၱန္သားကား၊ အာလေမာဒဒ္၊ ေရွလပ္၊ ဟာဇာမာဝက္၊ ေယရ၊ ၂၇ဟေဒါရံ၊ ဥဇလ၊ ဒိကလ၊ ၂၈ၾသဗလအဘိေမလ၊ ေရွဘ၊ ၂၉ၾသဖိရ၊ ဟဝိလ၊ ေယာဗိပ္၊ ဤသူအေပါင္းတို႔သည္ ယုတၱန္သားျဖစ္သတည္း။ ၃ဝသူတို႔ေနရာမူကား၊ ေမရွၿမိဳ႔မွ သည္အေရွ႔မ်က္ႏွာ၌ ေသဖာေတာင္တုိင္ေအာင္ ရွိသတည္း။ ၃၁ဤသူတို႔သည္ သီးျခားေသာ အမ်ဳိးအႏႊယ္္၊ သီးျခား ေသာအဘာသာအလုိက္၊ အျပည္ျပည္ အတုိင္းတုိင္းတို႔၌ ေနေသာေရွ႔မသားမ်ားျဖစ္သတည္း။
၃၂ဤေရြ႔ကားမိမိတို႔အမ်ဳိးအႏႊယ္ အသီးအသီးအလုိက္မွတ္သားေသာ ေနာဧသား ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ စာရင္းေပတည္း။ ထုိသူတို႔သည္ ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ သီးျခားေသာ တုိင္းျပည္တို႔ကုိ တည္ေထာင္ၾက ေလ၏။
Genesis 10
The Table of Nations 1 This is the account of Shem, Ham and Japheth, Noah's sons, who themselves had sons after the flood.
The Japhethites 2 The sons [a] of Japheth: Gomer, Magog, Madai, Javan, Tubal, Meshech and Tiras.
3 The sons of Gomer: Ashkenaz, Riphath and Togarmah.
4 The sons of Javan: Elishah, Tarshish, the Kittim and the Rodanim. [b] 5 (From these the maritime peoples spread out into their territories by their clans within their nations, each with its own language.)
The Hamites 6 The sons of Ham: Cush, Mizraim, [c] Put and Canaan.
7 The sons of Cush: Seba, Havilah, Sabtah, Raamah and Sabteca. The sons of Raamah: Sheba and Dedan.
8 Cush was the father [d] of Nimrod, who grew to be a mighty warrior on the earth. 9 He was a mighty hunter before the LORD; that is why it is said, "Like Nimrod, a mighty hunter before the LORD." 10 The first centers of his kingdom were Babylon, Erech, Akkad and Calneh, in [e] Shinar. [f] 11 From that land he went to Assyria, where he built Nineveh, Rehoboth Ir, [g] Calah 12 and Resen, which is between Nineveh and Calah; that is the great city.
13 Mizraim was the father of the Ludites, Anamites, Lehabites, Naphtuhites, 14 Pathrusites, Casluhites (from whom the Philistines came) and Caphtorites.
15 Canaan was the father of Sidon his firstborn, [h] and of the Hittites, 16 Jebusites, Amorites, Girgashites, 17 Hivites, Arkites, Sinites, 18 Arvadites, Zemarites and Hamathites. Later the Canaanite clans scattered 19 and the borders of Canaan reached from Sidon toward Gerar as far as Gaza, and then toward Sodom, Gomorrah, Admah and Zeboiim, as far as Lasha.
20 These are the sons of Ham by their clans and languages, in their territories and nations.
The Semites 21 Sons were also born to Shem, whose older brother was [i] Japheth; Shem was the ancestor of all the sons of Eber.
22 The sons of Shem: Elam, Asshur, Arphaxad, Lud and Aram.
23 The sons of Aram: Uz, Hul, Gether and Meshech. [j]
24 Arphaxad was the father of [k] Shelah, and Shelah the father of Eber.
25 Two sons were born to Eber: One was named Peleg, [l] because in his time the earth was divided; his brother was named Joktan.
26 Joktan was the father of Almodad, Sheleph, Hazarmaveth, Jerah, 27 Hadoram, Uzal, Diklah, 28 Obal, Abimael, Sheba, 29 Ophir, Havilah and Jobab. All these were sons of Joktan.
30 The region where they lived stretched from Mesha toward Sephar, in the eastern hill country.
31 These are the sons of Shem by their clans and languages, in their territories and nations.
32 These are the clans of Noah's sons, according to their lines of descent, within their nations. From these the nations spread out over the earth after the flood.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၉
၁ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ ေနာဧႏွင့္ သူ၏သားတို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔သည္ မ်ားျပားစြာ ေမြးဘြားလ်က္ ေျမႀကီးကို ျပည့္ေစၾကေလာ့။ ၂ေျမတိရစာၦန္၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္ အစရွိေသာ၊ ေျမေပၚမွာ လႈပ္ရွားတတ္သမွ်ႏွင့္၊ ပင္လယ္ငါးအေပါင္းတို႔သည္၊ သင္တို႔ေရွွ႔မွာ ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္ျခင္း သေဘာ ရွိရၾကလိမ့္မည္။ ထိုတိရစာၦန္တို႔ကို သင္တို႔လက္၌ ငါအပ္၏။ ၃အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္သမွ် သည္၊ အသီးအရြက္ကဲ့သို႔၊ သင္တို႔ စားစရာဘို႔ ျဖစ္ရမည္။ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို သင္တို႔၌ ငါအပ္ေပး၏။ ၄သို႔ေသာ္လည္း၊ အသက္တည္းဟူေသာ အေသြးႏွင့္တကြ အသားကိုမစားရ။ ၅အကယ္၍ သင္တို႔အသက္ တည္း ဟူေသာ၊ သင္တို႔အေသြးကို ငါေတာင္းမည္။ လူ၊ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔၌ ငါေတာင္းမည္။ ခပ္သိမ္းေသာလူတို႔၏ ညီအစ္ကို၌၊ လူ၏အသက္ကို ငါေတာင္းမည္။ ၆အၾကင္သူသည္ လူ၏အေသြးကို သြန္း၏။ ထိုသူ၏အေသြးကို လူလက္ျဖင့္ သြန္းရမည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္ အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၇သင္တို႔သည္ သားကိုဘြား၍ မ်ားျပားၾကေလာ့။ ေျမႀကီးေပၚမွာ အလြန္ေမြးဘြား၍ မ်ားျပား ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈တဖန္ ဘုရားသခင္သည္၊ ေနာဧႏွင့္ သူ၏သားတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ၉သင္တို႔ႏွင့္၄င္း၊ ေနာက္ျဖစ္ လတံ့ေသာ အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္၄င္း၊ ၁ဝသင္တို႔ထံမွာ အသက္ရွင္ေသာ တိရစာၦန္တည္းဟူေသာ၊ ငွက္၊ သားယဥ္၊ သားရဲရွိသမွ် သေဘၤာထဲက ထြက္ဆင္းသမွ်မွစ၍၊ ေျမတိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔ႏွင့္၄င္း၊ ငါသည္ ကိုယ္တိုင္ ပဋိိညာဥ္ ျပဳ၏။ ၁၁သင္တို႔ႏွင့္ ငါျပဳေသာပဋိိညာဥ္ဟူမူကား၊ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းအားျဖင့္၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ေနာက္ တဖန္ မဆံုးရၾက။ ေျမႀကီးကိုဖ်က္ဆီးဘို႔ရာ ေနာက္တဖန္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းမရွိရ။ ၁၂ထိုမွတပါး၊ ငါတဘက္၊ သင္တို႔ႏွင့္ သင္တို႔ထံမွာ အသက္ရွင္သမွ်ေသာ တိရစာၦန္တို႔တဘက္၌၊ သားေျမး အစဥ္အဆက္ မျပတ္၊ ငါျပဳေသာ ပဋိိညာဥ္၏ လကၡဏာသက္ေသ ဟူမူကား၊ ၁၃ငါ၏သက္တံ့ကို မိုဃ္းတိမ္၌ ငါထား၏။ ထိုသက္တံ့သည္ ေျမႀကီးႏွင့္ ငါျပဳေသာ ပဋိိညာဥ္၏ သက္ေသျဖစ္လိမ့္မည္။ ၁၄ငါသည္ မိုဃ္းကိုအံု႔ေစေသာအခါ၊ မိုဃ္းတိမ္၌ သက္တံ့သည္ ထင္ရွားလိမ့္ မည္။ ၁၅ထိုအခါ ငါတဘက္၊ သင္တို႔မွစ၍၊ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါ၊ တိရစျၧြန္ရွိသမွ်တို႔ တဘက္၌ရွိေသာ၊ ငါ၏ပဋိိညာဥ္ ကို ငါေအာက္ေမ့သျဖင့္၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ၊ ေနာက္တဖန္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းမရွိရ။ ၁၆မိုဃ္းတိမ္ ၌ သက္တံ့ရွိသည္ကို ငါၾကည့္ရႈသျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔ စပ္ၾကားမွာရွိေသာ ထာဝရပဋိိညာဥ္ကို ငါေအာက္ေမ့မည္။ ၁၇ဤသည္ကား၊ ငါႏွင့္ေျမႀကီး ေပၚမွာရွိေသာ သတၱဝါ အေပါင္းတို႔၏ စပ္ၾကားမွာ၊ ငါအၿမဲဖြဲ႔ေသာ ပဋိိညာဥ္၏ လကၡဏာသက္ေသ ျဖစ္သတည္းဟု၊ ေနာဧကို ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၈သေဘၤာထဲကထြက္ဆင္းေသာ ေနာဧသားတို႔၏အမည္ကား ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္း။ ဟာမသည္ ခါနာန္၏အဘျဖစ္၏။ ၁၉ဤသူတို႔သည္ ေနာဧ၏ သားသံုးေယာက္ျဖစ္၍၊ ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ ႏွံ႔ျပားၾက၏။
၂ဝေနာဧသည္ လယ္လုပ္ေသာအတတ္ကို ျပဳစု၍၊ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကို စိုက္ေလ၏။ ၂၁စပ်စ္ရည္ကိုလည္း ေသာက္၍ ယစ္မူးသျဖင့္၊ မိမိတဲ၌ အဝတ္မၿခံဳဘဲေနေလ၏။ ၂၂ခါနာန္၏အဘဟာမသည္၊ မိမိအဘ၌ အဝတ္အခ်ည္း စည္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ ျပင္မွာရွိေသာ အစ္ကိုႏွစ္ေယာကို ေျပာေလ၏။ ၂၃ေရွမႏွင့္ ယာဖက္တို႔သည္ အဝတ္ကိုယူ၍ ပခံုးေပၚမွာတင္ၿပီးလွ်င္၊ ေနာက္သို႔ဆုတ္သြား၍ မိမိအဘ၌၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို ဖံုးၾက၏။ သူတို႔သည္ အျပင္သို႔ မ်က္ႏွာျပဳေသာေၾကာင့္၊ မိမိအဘ၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို မျမင္ရ။ ၂၄ေနာဧသည္ ယစ္မူးျခင္း ေပ်ာက္၍ ႏိုးေသာအခါ၊ မိမိ၌ သားငယ္ျပဳသည္ကို သိလွ်င္၊ ၂၅ခါနာန္သည္ က်ိန္ျခင္းကိုခံပါေစ။ အစ္ကိုတို႔၏ ကြၽန္တို႔၌ ကြၽန္ျဖစ္ပါေစဟု ဆို၏။ ၂၆တဖန္ ေရွမ၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္း။ ခါနာန္သည္ ေရွမ၏ကြၽန္ ျဖစ္ပါေစ။ ၂၇ဘုရားသခင္သည္ ယာဖက္ကို က်ယ္ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ ေရွမ၏ တဲတို႔တြင္ ေနပါေစ။ ခါနာန္မူကား၊ သူ၏ကြၽန္ျဖစ္ပါေစဟု ဆိုေလ၏။
၂၈ေနာဧသည္ ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္၊ အႏွစ္သံုးရာငါးဆယ္ အသက္ရွင္၍၊ ၂၉အသက္ေပါင္း ကိုးရာကိုးဆယ္ ေစ့ေသာ္ အနိစၥေရာက္ေလ၏။
Genesis 9
God's Covenant With Noah 1 Then God blessed Noah and his sons, saying to them, "Be fruitful and increase in number and fill the earth. 2 The fear and dread of you will fall upon all the beasts of the earth and all the birds of the air, upon every creature that moves along the ground, and upon all the fish of the sea; they are given into your hands. 3 Everything that lives and moves will be food for you. Just as I gave you the green plants, I now give you everything.
4 "But you must not eat meat that has its lifeblood still in it. 5 And for your lifeblood I will surely demand an accounting. I will demand an accounting from every animal. And from each man, too, I will demand an accounting for the life of his fellow man.
6 "Whoever sheds the blood of man, by man shall his blood be shed; for in the image of God has God made man.
7 As for you, be fruitful and increase in number; multiply on the earth and increase upon it."
8 Then God said to Noah and to his sons with him: 9 "I now establish my covenant with you and with your descendants after you 10 and with every living creature that was with you—the birds, the livestock and all the wild animals, all those that came out of the ark with you—every living creature on earth. 11 I establish my covenant with you: Never again will all life be cut off by the waters of a flood; never again will there be a flood to destroy the earth."
12 And God said, "This is the sign of the covenant I am making between me and you and every living creature with you, a covenant for all generations to come: 13 I have set my rainbow in the clouds, and it will be the sign of the covenant between me and the earth. 14 Whenever I bring clouds over the earth and the rainbow appears in the clouds, 15 I will remember my covenant between me and you and all living creatures of every kind. Never again will the waters become a flood to destroy all life. 16 Whenever the rainbow appears in the clouds, I will see it and remember the everlasting covenant between God and all living creatures of every kind on the earth."
17 So God said to Noah, "This is the sign of the covenant I have established between me and all life on the earth."
The Sons of Noah 18 The sons of Noah who came out of the ark were Shem, Ham and Japheth. (Ham was the father of Canaan.) 19 These were the three sons of Noah, and from them came the people who were scattered over the earth.
20 Noah, a man of the soil, proceeded [a] to plant a vineyard. 21 When he drank some of its wine, he became drunk and lay uncovered inside his tent. 22 Ham, the father of Canaan, saw his father's nakedness and told his two brothers outside. 23 But Shem and Japheth took a garment and laid it across their shoulders; then they walked in backward and covered their father's nakedness. Their faces were turned the other way so that they would not see their father's nakedness.
24 When Noah awoke from his wine and found out what his youngest son had done to him, 25 he said, "Cursed be Canaan! The lowest of slaves will he be to his brothers."
26 He also said, "Blessed be the LORD, the God of Shem! May Canaan be the slave of Shem. [b]
27 May God extend the territory of Japheth [c] ; may Japheth live in the tents of Shem, and may Canaan be his [d] slave."
28 After the flood Noah lived 350 years. 29 Altogether, Noah lived 950 years, and then he died.
၁ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ ေနာဧႏွင့္ သူ၏သားတို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔သည္ မ်ားျပားစြာ ေမြးဘြားလ်က္ ေျမႀကီးကို ျပည့္ေစၾကေလာ့။ ၂ေျမတိရစာၦန္၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္ အစရွိေသာ၊ ေျမေပၚမွာ လႈပ္ရွားတတ္သမွ်ႏွင့္၊ ပင္လယ္ငါးအေပါင္းတို႔သည္၊ သင္တို႔ေရွွ႔မွာ ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္ျခင္း သေဘာ ရွိရၾကလိမ့္မည္။ ထိုတိရစာၦန္တို႔ကို သင္တို႔လက္၌ ငါအပ္၏။ ၃အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္သမွ် သည္၊ အသီးအရြက္ကဲ့သို႔၊ သင္တို႔ စားစရာဘို႔ ျဖစ္ရမည္။ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို သင္တို႔၌ ငါအပ္ေပး၏။ ၄သို႔ေသာ္လည္း၊ အသက္တည္းဟူေသာ အေသြးႏွင့္တကြ အသားကိုမစားရ။ ၅အကယ္၍ သင္တို႔အသက္ တည္း ဟူေသာ၊ သင္တို႔အေသြးကို ငါေတာင္းမည္။ လူ၊ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔၌ ငါေတာင္းမည္။ ခပ္သိမ္းေသာလူတို႔၏ ညီအစ္ကို၌၊ လူ၏အသက္ကို ငါေတာင္းမည္။ ၆အၾကင္သူသည္ လူ၏အေသြးကို သြန္း၏။ ထိုသူ၏အေသြးကို လူလက္ျဖင့္ သြန္းရမည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္ အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၇သင္တို႔သည္ သားကိုဘြား၍ မ်ားျပားၾကေလာ့။ ေျမႀကီးေပၚမွာ အလြန္ေမြးဘြား၍ မ်ားျပား ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈တဖန္ ဘုရားသခင္သည္၊ ေနာဧႏွင့္ သူ၏သားတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ၉သင္တို႔ႏွင့္၄င္း၊ ေနာက္ျဖစ္ လတံ့ေသာ အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္၄င္း၊ ၁ဝသင္တို႔ထံမွာ အသက္ရွင္ေသာ တိရစာၦန္တည္းဟူေသာ၊ ငွက္၊ သားယဥ္၊ သားရဲရွိသမွ် သေဘၤာထဲက ထြက္ဆင္းသမွ်မွစ၍၊ ေျမတိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔ႏွင့္၄င္း၊ ငါသည္ ကိုယ္တိုင္ ပဋိိညာဥ္ ျပဳ၏။ ၁၁သင္တို႔ႏွင့္ ငါျပဳေသာပဋိိညာဥ္ဟူမူကား၊ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းအားျဖင့္၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ေနာက္ တဖန္ မဆံုးရၾက။ ေျမႀကီးကိုဖ်က္ဆီးဘို႔ရာ ေနာက္တဖန္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းမရွိရ။ ၁၂ထိုမွတပါး၊ ငါတဘက္၊ သင္တို႔ႏွင့္ သင္တို႔ထံမွာ အသက္ရွင္သမွ်ေသာ တိရစာၦန္တို႔တဘက္၌၊ သားေျမး အစဥ္အဆက္ မျပတ္၊ ငါျပဳေသာ ပဋိိညာဥ္၏ လကၡဏာသက္ေသ ဟူမူကား၊ ၁၃ငါ၏သက္တံ့ကို မိုဃ္းတိမ္၌ ငါထား၏။ ထိုသက္တံ့သည္ ေျမႀကီးႏွင့္ ငါျပဳေသာ ပဋိိညာဥ္၏ သက္ေသျဖစ္လိမ့္မည္။ ၁၄ငါသည္ မိုဃ္းကိုအံု႔ေစေသာအခါ၊ မိုဃ္းတိမ္၌ သက္တံ့သည္ ထင္ရွားလိမ့္ မည္။ ၁၅ထိုအခါ ငါတဘက္၊ သင္တို႔မွစ၍၊ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါ၊ တိရစျၧြန္ရွိသမွ်တို႔ တဘက္၌ရွိေသာ၊ ငါ၏ပဋိိညာဥ္ ကို ငါေအာက္ေမ့သျဖင့္၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ၊ ေနာက္တဖန္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းမရွိရ။ ၁၆မိုဃ္းတိမ္ ၌ သက္တံ့ရွိသည္ကို ငါၾကည့္ရႈသျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔ စပ္ၾကားမွာရွိေသာ ထာဝရပဋိိညာဥ္ကို ငါေအာက္ေမ့မည္။ ၁၇ဤသည္ကား၊ ငါႏွင့္ေျမႀကီး ေပၚမွာရွိေသာ သတၱဝါ အေပါင္းတို႔၏ စပ္ၾကားမွာ၊ ငါအၿမဲဖြဲ႔ေသာ ပဋိိညာဥ္၏ လကၡဏာသက္ေသ ျဖစ္သတည္းဟု၊ ေနာဧကို ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၈သေဘၤာထဲကထြက္ဆင္းေသာ ေနာဧသားတို႔၏အမည္ကား ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္း။ ဟာမသည္ ခါနာန္၏အဘျဖစ္၏။ ၁၉ဤသူတို႔သည္ ေနာဧ၏ သားသံုးေယာက္ျဖစ္၍၊ ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ ႏွံ႔ျပားၾက၏။
၂ဝေနာဧသည္ လယ္လုပ္ေသာအတတ္ကို ျပဳစု၍၊ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကို စိုက္ေလ၏။ ၂၁စပ်စ္ရည္ကိုလည္း ေသာက္၍ ယစ္မူးသျဖင့္၊ မိမိတဲ၌ အဝတ္မၿခံဳဘဲေနေလ၏။ ၂၂ခါနာန္၏အဘဟာမသည္၊ မိမိအဘ၌ အဝတ္အခ်ည္း စည္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ ျပင္မွာရွိေသာ အစ္ကိုႏွစ္ေယာကို ေျပာေလ၏။ ၂၃ေရွမႏွင့္ ယာဖက္တို႔သည္ အဝတ္ကိုယူ၍ ပခံုးေပၚမွာတင္ၿပီးလွ်င္၊ ေနာက္သို႔ဆုတ္သြား၍ မိမိအဘ၌၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို ဖံုးၾက၏။ သူတို႔သည္ အျပင္သို႔ မ်က္ႏွာျပဳေသာေၾကာင့္၊ မိမိအဘ၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို မျမင္ရ။ ၂၄ေနာဧသည္ ယစ္မူးျခင္း ေပ်ာက္၍ ႏိုးေသာအခါ၊ မိမိ၌ သားငယ္ျပဳသည္ကို သိလွ်င္၊ ၂၅ခါနာန္သည္ က်ိန္ျခင္းကိုခံပါေစ။ အစ္ကိုတို႔၏ ကြၽန္တို႔၌ ကြၽန္ျဖစ္ပါေစဟု ဆို၏။ ၂၆တဖန္ ေရွမ၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ မဂၤလာရွိေတာ္မူေစသတည္း။ ခါနာန္သည္ ေရွမ၏ကြၽန္ ျဖစ္ပါေစ။ ၂၇ဘုရားသခင္သည္ ယာဖက္ကို က်ယ္ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ ေရွမ၏ တဲတို႔တြင္ ေနပါေစ။ ခါနာန္မူကား၊ သူ၏ကြၽန္ျဖစ္ပါေစဟု ဆိုေလ၏။
၂၈ေနာဧသည္ ေရလႊမ္းမိုးေသာေနာက္၊ အႏွစ္သံုးရာငါးဆယ္ အသက္ရွင္၍၊ ၂၉အသက္ေပါင္း ကိုးရာကိုးဆယ္ ေစ့ေသာ္ အနိစၥေရာက္ေလ၏။
Genesis 9
God's Covenant With Noah 1 Then God blessed Noah and his sons, saying to them, "Be fruitful and increase in number and fill the earth. 2 The fear and dread of you will fall upon all the beasts of the earth and all the birds of the air, upon every creature that moves along the ground, and upon all the fish of the sea; they are given into your hands. 3 Everything that lives and moves will be food for you. Just as I gave you the green plants, I now give you everything.
4 "But you must not eat meat that has its lifeblood still in it. 5 And for your lifeblood I will surely demand an accounting. I will demand an accounting from every animal. And from each man, too, I will demand an accounting for the life of his fellow man.
6 "Whoever sheds the blood of man, by man shall his blood be shed; for in the image of God has God made man.
7 As for you, be fruitful and increase in number; multiply on the earth and increase upon it."
8 Then God said to Noah and to his sons with him: 9 "I now establish my covenant with you and with your descendants after you 10 and with every living creature that was with you—the birds, the livestock and all the wild animals, all those that came out of the ark with you—every living creature on earth. 11 I establish my covenant with you: Never again will all life be cut off by the waters of a flood; never again will there be a flood to destroy the earth."
12 And God said, "This is the sign of the covenant I am making between me and you and every living creature with you, a covenant for all generations to come: 13 I have set my rainbow in the clouds, and it will be the sign of the covenant between me and the earth. 14 Whenever I bring clouds over the earth and the rainbow appears in the clouds, 15 I will remember my covenant between me and you and all living creatures of every kind. Never again will the waters become a flood to destroy all life. 16 Whenever the rainbow appears in the clouds, I will see it and remember the everlasting covenant between God and all living creatures of every kind on the earth."
17 So God said to Noah, "This is the sign of the covenant I have established between me and all life on the earth."
The Sons of Noah 18 The sons of Noah who came out of the ark were Shem, Ham and Japheth. (Ham was the father of Canaan.) 19 These were the three sons of Noah, and from them came the people who were scattered over the earth.
20 Noah, a man of the soil, proceeded [a] to plant a vineyard. 21 When he drank some of its wine, he became drunk and lay uncovered inside his tent. 22 Ham, the father of Canaan, saw his father's nakedness and told his two brothers outside. 23 But Shem and Japheth took a garment and laid it across their shoulders; then they walked in backward and covered their father's nakedness. Their faces were turned the other way so that they would not see their father's nakedness.
24 When Noah awoke from his wine and found out what his youngest son had done to him, 25 he said, "Cursed be Canaan! The lowest of slaves will he be to his brothers."
26 He also said, "Blessed be the LORD, the God of Shem! May Canaan be the slave of Shem. [b]
27 May God extend the territory of Japheth [c] ; may Japheth live in the tents of Shem, and may Canaan be his [d] slave."
28 After the flood Noah lived 350 years. 29 Altogether, Noah lived 950 years, and then he died.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၈
၁ဘုရားသခင္သည္ ေနာဧမွစ၍ အသက္ရွင္သမွ်ေသာ သတၱဝါ၊ ေနာဧႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲ၌ရွိေသာ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔ကို ေအာက္ေမ့၍၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေလလာေစေတာ္မူသျဖင့္ ေရၿငိမ္ေလ၏။ ၂နက္နဲရာ ေရေပါက္ ေရတြင္းမ်ား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ျပြန္ဝမ်ားကို ဆို႔ပိတ္၍၊ မိုဃ္းကို စဲေစေတာ္မူ၏။ ၃ေရသည္လည္း ေျမေပၚမွာ အစဥ္အတိုင္းစီးသြား၍၊ အရက္တရာငါးဆယ္ ေစ့ေသာအခါ ယုတ္ေလ်ာ့ေလ၏။ ၄သတၱမလ၊ ဆယ္ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္ သေဘၤာသည္ အာရရတ္အမည္ရွိေသာ ေတာင္ေပၚမွာတင္ေလ၏။ ၅ဒသမလတိုင္ ေအာင္ ေရသည္ အစဥ္မျပတ္ ယုတ္ေလ်ာ့၍၊ ထိုလဆန္းတရက္ေန႔တြင္ ေတာင္ထိပ္တို႔သည္ ေပၚၾက၏။
၆ထိုမွ အရက္ေလးဆယ္ၾကာလွ်င္၊ ေနာဧသည္ သေဘၤာထဲ၌ လုပ္ခဲ့ေသာျပတင္ေပါက္ကို ဖြင့္၍၊ က်ီးအ တေကာင္ကိုလႊတ္ေလ၏။ ၇ထိုက်ီးအသည္ ေျမေပၚမွာ ေရမခန္းမေျခာက္မွီတိုင္ေအာင္၊ သြားလာလ်က္ ေနေလ၏။ ၈တဖန္ ေျမမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေရကုန္သည္ မကုန္သည္ကို သိျခင္းငွါ ခ်ိဳးတေကာင္ကို လႊတ္ျပန္ေလ၏။ ၉ေရတျပင္ လံုး၌ ေရရွိေသးေသာေၾကာင့္၊ ခ်ိဳးသည္ ေျချဖင့္နင္း၍ အေမာေျဖစရာကို မေတြ႔သျဖင့္၊ ေနာဧရွိရာ သေဘၤာသို႔ ျပန္လာေလ၏။ ေနာဧသည္လည္း လက္ကိုဆန္႔၍၊ ခ်ိဳးကို ကိုင္ယူၿပီး လွ်င္၊ မိမိေနရာ သေဘၤာထဲသို႔ သြင္းေလ၏။ ၁ဝတဖန္ ခုနစ္ရက္ေနၿပီးမွ ထိုခ်ိဳးကို သေဘၤာထဲက လႊတ္ျပန္၏။ ၁၁ညဦးအခ်ိန္၌ ခ်ိဳးသည္ ေနာဧထံသို႔ ျပန္လာ၍၊ မိမိဆိတ္ယူေသာ သံလြင္ရြက္ကို မိမိႏႈတ္သီးျဖင့္ ေဆာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ၁၂ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရကုန္ေၾကာင္းကို ေနာဧသိေလ၏။ တဖန္ ခုနစ္ရက္ေနၿပီးမွ ထိုခ်ိဳးကို လႊတ္ျပန္၏။ ေနာက္တဖန္ ခ်ိဳးသည္ မျပန္မလာေန၏။
၁၃အႏွစ္ေျခာက္ရာတခု ပဌမလဆန္း တရက္ေန႔တြင္၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရခန္းသည္ရွိေသာ္၊ ေနဧသည္ သေဘၤာမိုးကို ပယ္ဖ်က္၍ ၾကည့္ရႈေသာအခါ၊ ေျမမ်က္ႏွာေသြ႔ေျခာက္စ ရွိသည္ကို ျမင္၏။ ၁၄ဒုတိယလ၊ ႏွစ္ဆယ္ ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္ ေျမႀကီးေသြ႔ေျခာက္ေလ၏။
၁၅-၁၆ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္၊ သား၊ မယား၊ ေခြၽးမတို႔ႏွင့္တကြ သေဘၤာထဲက ထြက္ဆင္းေလာ့။ ၁၇သင္ထံမွာ အသက္ရွင္ေသာ တိရစာၦန္၊ ငွက္မ်ား၊ သားမ်ား၊ ေျမေပၚ၌ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ားတို႔သည္၊ ေျမပၚမွာ သားကိုေမြး၍ အလြန္တိုးပြားမ်ားျပားမည္ အေၾကာင္း၊ ထိုတိရစာၦန္ရွိသမွ် တို႔ကို ကိုယ္ႏွင့္အတူ ထုတ္ေဆာင္ေလာ့ဟု၊ ေနာဧကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၈ထိုအခါ ေနာဧမွစ၍၊ သား၊ မယား၊ ေခြၽးမတို႔သည္ ထြက္ဆင္းၾက၏။ ၁၉သားမ်ား၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ား၊ ငွက္မ်ား၊ ေရေပၚမွာ လႈပ္ရွား တတ္သမွ်ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ သည္လည္း၊ သေဘၤာထဲက ထြက္ဆင္းၾက၏။ ၂ဝေနာဧသည္လည္း၊ ထာဝရဘုရားအဘို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ၿပီးမွ၊ စင္ၾကယ္ေသာသား၊ စင္ၾကယ္ေသာ ငွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက ယူ၍၊ ယဇ္ပလႅင္ေပၚမွာ မီးရႈိ႔ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ ၂၁ထာဝရဘုရား သည္လည္း၊ ေမႊးႀကိဳင္ ေသာအနံ႔ကို ခံယူ၍၊ ငါသည္ ေနာက္တဖန္ လူတို႔အတြက္ ေျမႀကီးကို မက်ိန္။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတို႔သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍၊ စိတ္ႏွလံုးအႀကံအစည္ ဆိုးၾက၏။ ငါသည္ ယခုတခါ ျပဳၿပီးသကဲ့သို႔၊ အသက္ရွင္ေသာ အရာရွိသမွ် တို႔ကို ေနာက္တဖန္ ဒဏ္မခတ္။ ၂၂ေျမႀကီးမကုန္မွီတိုင္ေအာင္၊ မ်ိဳးေစ့ႀကဲရေသာကာလ၊ အသီးအႏွံကို သိမ္းရေသာကာလ၊ ခ်မ္းေသာကာလ၊ ပူေသာကာလ၊ ေႏြကာလ၊ ေဆာင္းကာလ မျပတ္ရဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။
Genesis 8
1 But God remembered Noah and all the wild animals and the livestock that were with him in the ark, and he sent a wind over the earth, and the waters receded. 2 Now the springs of the deep and the floodgates of the heavens had been closed, and the rain had stopped falling from the sky. 3 The water receded steadily from the earth. At the end of the hundred and fifty days the water had gone down, 4 and on the seventeenth day of the seventh month the ark came to rest on the mountains of Ararat. 5 The waters continued to recede until the tenth month, and on the first day of the tenth month the tops of the mountains became visible.
6 After forty days Noah opened the window he had made in the ark 7 and sent out a raven, and it kept flying back and forth until the water had dried up from the earth. 8 Then he sent out a dove to see if the water had receded from the surface of the ground. 9 But the dove could find no place to set its feet because there was water over all the surface of the earth; so it returned to Noah in the ark. He reached out his hand and took the dove and brought it back to himself in the ark. 10 He waited seven more days and again sent out the dove from the ark. 11 When the dove returned to him in the evening, there in its beak was a freshly plucked olive leaf! Then Noah knew that the water had receded from the earth. 12 He waited seven more days and sent the dove out again, but this time it did not return to him.
13 By the first day of the first month of Noah's six hundred and first year, the water had dried up from the earth. Noah then removed the covering from the ark and saw that the surface of the ground was dry. 14 By the twenty-seventh day of the second month the earth was completely dry.
15 Then God said to Noah, 16 "Come out of the ark, you and your wife and your sons and their wives. 17 Bring out every kind of living creature that is with you—the birds, the animals, and all the creatures that move along the ground—so they can multiply on the earth and be fruitful and increase in number upon it."
18 So Noah came out, together with his sons and his wife and his sons' wives. 19 All the animals and all the creatures that move along the ground and all the birds—everything that moves on the earth—came out of the ark, one kind after another.
20 Then Noah built an altar to the LORD and, taking some of all the clean animals and clean birds, he sacrificed burnt offerings on it. 21 The LORD smelled the pleasing aroma and said in his heart: "Never again will I curse the ground because of man, even though [a] every inclination of his heart is evil from childhood. And never again will I destroy all living creatures, as I have done.
၁ဘုရားသခင္သည္ ေနာဧမွစ၍ အသက္ရွင္သမွ်ေသာ သတၱဝါ၊ ေနာဧႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲ၌ရွိေသာ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔ကို ေအာက္ေမ့၍၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေလလာေစေတာ္မူသျဖင့္ ေရၿငိမ္ေလ၏။ ၂နက္နဲရာ ေရေပါက္ ေရတြင္းမ်ား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ျပြန္ဝမ်ားကို ဆို႔ပိတ္၍၊ မိုဃ္းကို စဲေစေတာ္မူ၏။ ၃ေရသည္လည္း ေျမေပၚမွာ အစဥ္အတိုင္းစီးသြား၍၊ အရက္တရာငါးဆယ္ ေစ့ေသာအခါ ယုတ္ေလ်ာ့ေလ၏။ ၄သတၱမလ၊ ဆယ္ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္ သေဘၤာသည္ အာရရတ္အမည္ရွိေသာ ေတာင္ေပၚမွာတင္ေလ၏။ ၅ဒသမလတိုင္ ေအာင္ ေရသည္ အစဥ္မျပတ္ ယုတ္ေလ်ာ့၍၊ ထိုလဆန္းတရက္ေန႔တြင္ ေတာင္ထိပ္တို႔သည္ ေပၚၾက၏။
၆ထိုမွ အရက္ေလးဆယ္ၾကာလွ်င္၊ ေနာဧသည္ သေဘၤာထဲ၌ လုပ္ခဲ့ေသာျပတင္ေပါက္ကို ဖြင့္၍၊ က်ီးအ တေကာင္ကိုလႊတ္ေလ၏။ ၇ထိုက်ီးအသည္ ေျမေပၚမွာ ေရမခန္းမေျခာက္မွီတိုင္ေအာင္၊ သြားလာလ်က္ ေနေလ၏။ ၈တဖန္ ေျမမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေရကုန္သည္ မကုန္သည္ကို သိျခင္းငွါ ခ်ိဳးတေကာင္ကို လႊတ္ျပန္ေလ၏။ ၉ေရတျပင္ လံုး၌ ေရရွိေသးေသာေၾကာင့္၊ ခ်ိဳးသည္ ေျချဖင့္နင္း၍ အေမာေျဖစရာကို မေတြ႔သျဖင့္၊ ေနာဧရွိရာ သေဘၤာသို႔ ျပန္လာေလ၏။ ေနာဧသည္လည္း လက္ကိုဆန္႔၍၊ ခ်ိဳးကို ကိုင္ယူၿပီး လွ်င္၊ မိမိေနရာ သေဘၤာထဲသို႔ သြင္းေလ၏။ ၁ဝတဖန္ ခုနစ္ရက္ေနၿပီးမွ ထိုခ်ိဳးကို သေဘၤာထဲက လႊတ္ျပန္၏။ ၁၁ညဦးအခ်ိန္၌ ခ်ိဳးသည္ ေနာဧထံသို႔ ျပန္လာ၍၊ မိမိဆိတ္ယူေသာ သံလြင္ရြက္ကို မိမိႏႈတ္သီးျဖင့္ ေဆာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ၁၂ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရကုန္ေၾကာင္းကို ေနာဧသိေလ၏။ တဖန္ ခုနစ္ရက္ေနၿပီးမွ ထိုခ်ိဳးကို လႊတ္ျပန္၏။ ေနာက္တဖန္ ခ်ိဳးသည္ မျပန္မလာေန၏။
၁၃အႏွစ္ေျခာက္ရာတခု ပဌမလဆန္း တရက္ေန႔တြင္၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေရခန္းသည္ရွိေသာ္၊ ေနဧသည္ သေဘၤာမိုးကို ပယ္ဖ်က္၍ ၾကည့္ရႈေသာအခါ၊ ေျမမ်က္ႏွာေသြ႔ေျခာက္စ ရွိသည္ကို ျမင္၏။ ၁၄ဒုတိယလ၊ ႏွစ္ဆယ္ ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္ ေျမႀကီးေသြ႔ေျခာက္ေလ၏။
၁၅-၁၆ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္၊ သား၊ မယား၊ ေခြၽးမတို႔ႏွင့္တကြ သေဘၤာထဲက ထြက္ဆင္းေလာ့။ ၁၇သင္ထံမွာ အသက္ရွင္ေသာ တိရစာၦန္၊ ငွက္မ်ား၊ သားမ်ား၊ ေျမေပၚ၌ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ားတို႔သည္၊ ေျမပၚမွာ သားကိုေမြး၍ အလြန္တိုးပြားမ်ားျပားမည္ အေၾကာင္း၊ ထိုတိရစာၦန္ရွိသမွ် တို႔ကို ကိုယ္ႏွင့္အတူ ထုတ္ေဆာင္ေလာ့ဟု၊ ေနာဧကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၈ထိုအခါ ေနာဧမွစ၍၊ သား၊ မယား၊ ေခြၽးမတို႔သည္ ထြက္ဆင္းၾက၏။ ၁၉သားမ်ား၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ား၊ ငွက္မ်ား၊ ေရေပၚမွာ လႈပ္ရွား တတ္သမွ်ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ သည္လည္း၊ သေဘၤာထဲက ထြက္ဆင္းၾက၏။ ၂ဝေနာဧသည္လည္း၊ ထာဝရဘုရားအဘို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ၿပီးမွ၊ စင္ၾကယ္ေသာသား၊ စင္ၾကယ္ေသာ ငွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက ယူ၍၊ ယဇ္ပလႅင္ေပၚမွာ မီးရႈိ႔ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ ၂၁ထာဝရဘုရား သည္လည္း၊ ေမႊးႀကိဳင္ ေသာအနံ႔ကို ခံယူ၍၊ ငါသည္ ေနာက္တဖန္ လူတို႔အတြက္ ေျမႀကီးကို မက်ိန္။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတို႔သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍၊ စိတ္ႏွလံုးအႀကံအစည္ ဆိုးၾက၏။ ငါသည္ ယခုတခါ ျပဳၿပီးသကဲ့သို႔၊ အသက္ရွင္ေသာ အရာရွိသမွ် တို႔ကို ေနာက္တဖန္ ဒဏ္မခတ္။ ၂၂ေျမႀကီးမကုန္မွီတိုင္ေအာင္၊ မ်ိဳးေစ့ႀကဲရေသာကာလ၊ အသီးအႏွံကို သိမ္းရေသာကာလ၊ ခ်မ္းေသာကာလ၊ ပူေသာကာလ၊ ေႏြကာလ၊ ေဆာင္းကာလ မျပတ္ရဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။
Genesis 8
1 But God remembered Noah and all the wild animals and the livestock that were with him in the ark, and he sent a wind over the earth, and the waters receded. 2 Now the springs of the deep and the floodgates of the heavens had been closed, and the rain had stopped falling from the sky. 3 The water receded steadily from the earth. At the end of the hundred and fifty days the water had gone down, 4 and on the seventeenth day of the seventh month the ark came to rest on the mountains of Ararat. 5 The waters continued to recede until the tenth month, and on the first day of the tenth month the tops of the mountains became visible.
6 After forty days Noah opened the window he had made in the ark 7 and sent out a raven, and it kept flying back and forth until the water had dried up from the earth. 8 Then he sent out a dove to see if the water had receded from the surface of the ground. 9 But the dove could find no place to set its feet because there was water over all the surface of the earth; so it returned to Noah in the ark. He reached out his hand and took the dove and brought it back to himself in the ark. 10 He waited seven more days and again sent out the dove from the ark. 11 When the dove returned to him in the evening, there in its beak was a freshly plucked olive leaf! Then Noah knew that the water had receded from the earth. 12 He waited seven more days and sent the dove out again, but this time it did not return to him.
13 By the first day of the first month of Noah's six hundred and first year, the water had dried up from the earth. Noah then removed the covering from the ark and saw that the surface of the ground was dry. 14 By the twenty-seventh day of the second month the earth was completely dry.
15 Then God said to Noah, 16 "Come out of the ark, you and your wife and your sons and their wives. 17 Bring out every kind of living creature that is with you—the birds, the animals, and all the creatures that move along the ground—so they can multiply on the earth and be fruitful and increase in number upon it."
18 So Noah came out, together with his sons and his wife and his sons' wives. 19 All the animals and all the creatures that move along the ground and all the birds—everything that moves on the earth—came out of the ark, one kind after another.
20 Then Noah built an altar to the LORD and, taking some of all the clean animals and clean birds, he sacrificed burnt offerings on it. 21 The LORD smelled the pleasing aroma and said in his heart: "Never again will I curse the ground because of man, even though [a] every inclination of his heart is evil from childhood. And never again will I destroy all living creatures, as I have done.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၇
၁ထိုေနာက္၊ ထာဝရ ဘုရားသခင္သည္ ေနာဧကို တဖန္ မိန္႔ေတာ္မူျပန္သည္ကား၊ ဤကာလ အမ်ိဳးတြင္ သင္သည္ ငါ့ေရွ႔၌ ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္းကို ငါသိျမင္သည္ျဖစ္၍၊ သင္၏အိမ္သူ အိမ္သားအေပါင္း တို႔ႏွင့္တကြ၊ သေဘၤာ ထဲသို႔ ဝင္ၾကေလာ့။ ၂ေျမႀကီးေပၚမွာ တိရစာၦန္ အမ်ိဳးမျပတ္ ဆက္ႏႊယ္ေစျခင္းငွါ၊ စင္ၾကယ္ေသာသားမ်ိဳး၊ တမ်ိဳးတမ်ိဳး တြင္ အထီးအမ ခုနစ္စံုစီ၊ မစင္ၾကယ္ေသာသားမ်ိဳး တမ်ိဳးတမ်ိဳးတြင္ လည္း အထီးအမ ႏွစ္စံုစီ၊ ၃မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္၊ တမ်ိဳးတမ်ိဳးတြင္လည္း အထီးအမခုနစ္စံုစီ၊ အသီးအသီး တို႔ကို သိမ္းယူရမည္။ ၄အေၾကာင္းမူကား၊ ယေန႔မွစ၍ ခုနစ္ရက္ေစ့လွ်င္၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ေျမႀကီးေပၚသို႔ မိုဃ္းရြာေစမည္။ ငါဖန္ဆင္းေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို၊ ေျမႀကီးမ်က္ႏွာေပၚမွ ငါပယ္ရွင္းမည္ ဟု၊ ထာဝရဘုရား မွာထားေတာ္မူ၏။ ၅မွာထားေတာ္မူသည္ အတိုင္းလည္း ေနာဧျပဳေလ၏။ ၆ေျမႀကီးကို ေရလႊမ္းမိုးေသာအခါ၊ ေနာဧသည္ အသက္ေျခာက္ရာရွိသတည္း။ ၇ေရလႊမ္းမိုးျခင္းေဘး ေၾကာင့္ ေနာဧသည္ မိမိသား၊ မယား၊ ေခြၽးမမ်ားႏွင့္တကြ၊ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္၍၊ ၈ဘုရားသခင္မွာထားေတာ္မူသည္ အတိုင္း၊ စင္ၾကယ္ေသာသား၊ မစင္ၾကယ္ေသာသား၊ ငွက္မ်ားႏွင့္ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ားထဲက၊ ၉အထီးအမအစံုတို႔သည္၊ ေနာဧႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္ၾက၏။
၁ဝခုနစ္ရက္ေစ့ေသာအခါ၊ လႊမ္းမိုးအပ္ေသာေရသည္ ေျမေပၚ၌ ေပၚလာ၏။ ၁၁ေနာဧအသက္ ေျခာက္ရာ ေစ့ေသာႏွစ္၊ ဒုတိယလ၊ ဆယ္ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္၊ ႀကီးစြာေသာ နက္နဲရာ ေရေပါက္ေရတြင္းတို႔၏ အဆီးအတား ရွိသမွ်ကို ပယ္ရွင္း၍၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ျပြန္ဝမ်ားကိုဖြင့္သျဖင့္၊ ၁၂အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ေျမႀကီးေပၚမွာ မိုဃ္းရြာေလ၏။ ၁၃ထိုေန႔ရက္တြင္၊ ေနာဧႏွင့္ မိမိမယားမွစ၍၊ ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္း ဟူေသာ၊ ေနာဧသားသံုးေယာက္၊ ေခြၽးမ သံုးေယာက္တို႔သည္ သေဘၤာထဲသို႔ ဝင္ၾက၏။ ၁၄သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳး၊ ပ်ံတတ္ေသာ ၾကက္ငွက္မ်ိဳး၊ ၁၅အသက္ရွင္ေသာ တိရစာၦန္အမ်ိဳးမ်ိဳး အေပါင္းတို႔ထဲက၊ အထီးအမစံုတို႔သည္ ေနာဧ ႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲသို႔ ဝင္ၾကေလ၏။ ၁၆ထိုသို႔ ေနာဧကို ဘုရားသခင္ မွာထားေတာ္မူသည္အတိုင္း ဝင္ေသာ တိရစာၦန္တို႔သည္၊ ခပ္သိမ္းေသာ တိရစာၦန္တို႔အထဲက၊ အထီးအမစံုလ်က္ ဝင္ၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း၊ ေနာဧကို အထဲမွာပိတ္ထား ေတာ္မူ၏။
၁၇ေရလႊမ္းမိုးျခင္းသည္၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ အစဥ္အတိုင္း တိုးတက္၍၊ သေဘၤာကို ေျမမွခြါလ်က္ ေဆာင္ယူေလ၏။ ၁၈တဖန္ ေရသည္ အားႀကီး၍၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ အလြန္တိုးတက္ သျဖင့္၊ သေဘၤာသည္ ေရမ်က္ႏွာေပၚ၌ ေမ်ာလ်က္ေနေလ၏။ ၁၉ေနာက္တဖန္ ေရသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အလြန္အားႀကီးသျဖင့္ မိုဃ္းေကာင္း ကင္ေအာက္၌ ရွိသမွ်ေသာ ေတာင္ႀကီးအေပါင္းတို႔သည္ ျမဳပ္ၾက၏။ ၂ဝေရျမဳပ္ေသာ ေတာင္တို႔အထက္၌ လႊမ္းတက္ေသာ ေရသည္ ဆယ္ငါးေတာင္ရွိသတည္း။
၂၁ေျမေပၚမွာ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳးတည္းဟူေသာ ငွက္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ လူအေပါင္းတို႔သည္ ေသၾကကုန္၏။ ၂၂အသက္ရႈလ်က္ ကုန္းေပၚမွာ ရွိေလသမွ် တို႔သည္ ေသၾကကုန္၏။ ၂၃ေျမမ်က္ႏွာေပၚ၌ ရွိေသာလူျဖစ္ေစ၊ သားျဖစ္ေစ၊ တြားတတ္ေသာ အရာျဖစ္ေစ၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ရွင္ေသာ အရာရွိသမွ်တို႔ကို ေျမႀကီးက ပယ္ရွင္း ေတာ္မူ၍၊ ပ်က္ဆီး ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္၏။ ေနာဧမွစ၍ ေနာဧႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲ၌ရွိေသာ သူတို႔သာ က်န္ၾကြင္း ေလၾက၏။ ၂၄ေရသည္လည္း ေျမႀကီးေပၚမွာ၊ ရက္ေပါင္းတရာ ငါးဆယ္ပတ္လံုး အားႀကီးစြာတည္ေလ၏။
Genesis 7
1 The LORD then said to Noah, "Go into the ark, you and your whole family, because I have found you righteous in this generation. 2 Take with you seven [a] of every kind of clean animal, a male and its mate, and two of every kind of unclean animal, a male and its mate, 3 and also seven of every kind of bird, male and female, to keep their various kinds alive throughout the earth. 4 Seven days from now I will send rain on the earth for forty days and forty nights, and I will wipe from the face of the earth every living creature I have made."
5 And Noah did all that the LORD commanded him.
6 Noah was six hundred years old when the floodwaters came on the earth. 7 And Noah and his sons and his wife and his sons' wives entered the ark to escape the waters of the flood. 8 Pairs of clean and unclean animals, of birds and of all creatures that move along the ground, 9 male and female, came to Noah and entered the ark, as God had commanded Noah. 10 And after the seven days the floodwaters came on the earth.
11 In the six hundredth year of Noah's life, on the seventeenth day of the second month—on that day all the springs of the great deep burst forth, and the floodgates of the heavens were opened. 12 And rain fell on the earth forty days and forty nights.
13 On that very day Noah and his sons, Shem, Ham and Japheth, together with his wife and the wives of his three sons, entered the ark. 14 They had with them every wild animal according to its kind, all livestock according to their kinds, every creature that moves along the ground according to its kind and every bird according to its kind, everything with wings. 15 Pairs of all creatures that have the breath of life in them came to Noah and entered the ark. 16 The animals going in were male and female of every living thing, as God had commanded Noah. Then the LORD shut him in.
17 For forty days the flood kept coming on the earth, and as the waters increased they lifted the ark high above the earth. 18 The waters rose and increased greatly on the earth, and the ark floated on the surface of the water. 19 They rose greatly on the earth, and all the high mountains under the entire heavens were covered. 20 The waters rose and covered the mountains to a depth of more than twenty feet. [b] , [c] 21 Every living thing that moved on the earth perished—birds, livestock, wild animals, all the creatures that swarm over the earth, and all mankind. 22 Everything on dry land that had the breath of life in its nostrils died. 23 Every living thing on the face of the earth was wiped out; men and animals and the creatures that move along the ground and the birds of the air were wiped from the earth. Only Noah was left, and those with him in the ark.
24 The waters flooded the earth for a hundred and fifty days.
၁ထိုေနာက္၊ ထာဝရ ဘုရားသခင္သည္ ေနာဧကို တဖန္ မိန္႔ေတာ္မူျပန္သည္ကား၊ ဤကာလ အမ်ိဳးတြင္ သင္သည္ ငါ့ေရွ႔၌ ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္းကို ငါသိျမင္သည္ျဖစ္၍၊ သင္၏အိမ္သူ အိမ္သားအေပါင္း တို႔ႏွင့္တကြ၊ သေဘၤာ ထဲသို႔ ဝင္ၾကေလာ့။ ၂ေျမႀကီးေပၚမွာ တိရစာၦန္ အမ်ိဳးမျပတ္ ဆက္ႏႊယ္ေစျခင္းငွါ၊ စင္ၾကယ္ေသာသားမ်ိဳး၊ တမ်ိဳးတမ်ိဳး တြင္ အထီးအမ ခုနစ္စံုစီ၊ မစင္ၾကယ္ေသာသားမ်ိဳး တမ်ိဳးတမ်ိဳးတြင္ လည္း အထီးအမ ႏွစ္စံုစီ၊ ၃မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္၊ တမ်ိဳးတမ်ိဳးတြင္လည္း အထီးအမခုနစ္စံုစီ၊ အသီးအသီး တို႔ကို သိမ္းယူရမည္။ ၄အေၾကာင္းမူကား၊ ယေန႔မွစ၍ ခုနစ္ရက္ေစ့လွ်င္၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ေျမႀကီးေပၚသို႔ မိုဃ္းရြာေစမည္။ ငါဖန္ဆင္းေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို၊ ေျမႀကီးမ်က္ႏွာေပၚမွ ငါပယ္ရွင္းမည္ ဟု၊ ထာဝရဘုရား မွာထားေတာ္မူ၏။ ၅မွာထားေတာ္မူသည္ အတိုင္းလည္း ေနာဧျပဳေလ၏။ ၆ေျမႀကီးကို ေရလႊမ္းမိုးေသာအခါ၊ ေနာဧသည္ အသက္ေျခာက္ရာရွိသတည္း။ ၇ေရလႊမ္းမိုးျခင္းေဘး ေၾကာင့္ ေနာဧသည္ မိမိသား၊ မယား၊ ေခြၽးမမ်ားႏွင့္တကြ၊ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္၍၊ ၈ဘုရားသခင္မွာထားေတာ္မူသည္ အတိုင္း၊ စင္ၾကယ္ေသာသား၊ မစင္ၾကယ္ေသာသား၊ ငွက္မ်ားႏွင့္ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ားထဲက၊ ၉အထီးအမအစံုတို႔သည္၊ ေနာဧႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္ၾက၏။
၁ဝခုနစ္ရက္ေစ့ေသာအခါ၊ လႊမ္းမိုးအပ္ေသာေရသည္ ေျမေပၚ၌ ေပၚလာ၏။ ၁၁ေနာဧအသက္ ေျခာက္ရာ ေစ့ေသာႏွစ္၊ ဒုတိယလ၊ ဆယ္ခုနစ္ရက္ေန႔တြင္၊ ႀကီးစြာေသာ နက္နဲရာ ေရေပါက္ေရတြင္းတို႔၏ အဆီးအတား ရွိသမွ်ကို ပယ္ရွင္း၍၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ျပြန္ဝမ်ားကိုဖြင့္သျဖင့္၊ ၁၂အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ေျမႀကီးေပၚမွာ မိုဃ္းရြာေလ၏။ ၁၃ထိုေန႔ရက္တြင္၊ ေနာဧႏွင့္ မိမိမယားမွစ၍၊ ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္း ဟူေသာ၊ ေနာဧသားသံုးေယာက္၊ ေခြၽးမ သံုးေယာက္တို႔သည္ သေဘၤာထဲသို႔ ဝင္ၾက၏။ ၁၄သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳး၊ ပ်ံတတ္ေသာ ၾကက္ငွက္မ်ိဳး၊ ၁၅အသက္ရွင္ေသာ တိရစာၦန္အမ်ိဳးမ်ိဳး အေပါင္းတို႔ထဲက၊ အထီးအမစံုတို႔သည္ ေနာဧ ႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲသို႔ ဝင္ၾကေလ၏။ ၁၆ထိုသို႔ ေနာဧကို ဘုရားသခင္ မွာထားေတာ္မူသည္အတိုင္း ဝင္ေသာ တိရစာၦန္တို႔သည္၊ ခပ္သိမ္းေသာ တိရစာၦန္တို႔အထဲက၊ အထီးအမစံုလ်က္ ဝင္ၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း၊ ေနာဧကို အထဲမွာပိတ္ထား ေတာ္မူ၏။
၁၇ေရလႊမ္းမိုးျခင္းသည္၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ အစဥ္အတိုင္း တိုးတက္၍၊ သေဘၤာကို ေျမမွခြါလ်က္ ေဆာင္ယူေလ၏။ ၁၈တဖန္ ေရသည္ အားႀကီး၍၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ အလြန္တိုးတက္ သျဖင့္၊ သေဘၤာသည္ ေရမ်က္ႏွာေပၚ၌ ေမ်ာလ်က္ေနေလ၏။ ၁၉ေနာက္တဖန္ ေရသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အလြန္အားႀကီးသျဖင့္ မိုဃ္းေကာင္း ကင္ေအာက္၌ ရွိသမွ်ေသာ ေတာင္ႀကီးအေပါင္းတို႔သည္ ျမဳပ္ၾက၏။ ၂ဝေရျမဳပ္ေသာ ေတာင္တို႔အထက္၌ လႊမ္းတက္ေသာ ေရသည္ ဆယ္ငါးေတာင္ရွိသတည္း။
၂၁ေျမေပၚမွာ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳးတည္းဟူေသာ ငွက္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ လူအေပါင္းတို႔သည္ ေသၾကကုန္၏။ ၂၂အသက္ရႈလ်က္ ကုန္းေပၚမွာ ရွိေလသမွ် တို႔သည္ ေသၾကကုန္၏။ ၂၃ေျမမ်က္ႏွာေပၚ၌ ရွိေသာလူျဖစ္ေစ၊ သားျဖစ္ေစ၊ တြားတတ္ေသာ အရာျဖစ္ေစ၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ရွင္ေသာ အရာရွိသမွ်တို႔ကို ေျမႀကီးက ပယ္ရွင္း ေတာ္မူ၍၊ ပ်က္ဆီး ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္၏။ ေနာဧမွစ၍ ေနာဧႏွင့္အတူ သေဘၤာထဲ၌ရွိေသာ သူတို႔သာ က်န္ၾကြင္း ေလၾက၏။ ၂၄ေရသည္လည္း ေျမႀကီးေပၚမွာ၊ ရက္ေပါင္းတရာ ငါးဆယ္ပတ္လံုး အားႀကီးစြာတည္ေလ၏။
Genesis 7
1 The LORD then said to Noah, "Go into the ark, you and your whole family, because I have found you righteous in this generation. 2 Take with you seven [a] of every kind of clean animal, a male and its mate, and two of every kind of unclean animal, a male and its mate, 3 and also seven of every kind of bird, male and female, to keep their various kinds alive throughout the earth. 4 Seven days from now I will send rain on the earth for forty days and forty nights, and I will wipe from the face of the earth every living creature I have made."
5 And Noah did all that the LORD commanded him.
6 Noah was six hundred years old when the floodwaters came on the earth. 7 And Noah and his sons and his wife and his sons' wives entered the ark to escape the waters of the flood. 8 Pairs of clean and unclean animals, of birds and of all creatures that move along the ground, 9 male and female, came to Noah and entered the ark, as God had commanded Noah. 10 And after the seven days the floodwaters came on the earth.
11 In the six hundredth year of Noah's life, on the seventeenth day of the second month—on that day all the springs of the great deep burst forth, and the floodgates of the heavens were opened. 12 And rain fell on the earth forty days and forty nights.
13 On that very day Noah and his sons, Shem, Ham and Japheth, together with his wife and the wives of his three sons, entered the ark. 14 They had with them every wild animal according to its kind, all livestock according to their kinds, every creature that moves along the ground according to its kind and every bird according to its kind, everything with wings. 15 Pairs of all creatures that have the breath of life in them came to Noah and entered the ark. 16 The animals going in were male and female of every living thing, as God had commanded Noah. Then the LORD shut him in.
17 For forty days the flood kept coming on the earth, and as the waters increased they lifted the ark high above the earth. 18 The waters rose and increased greatly on the earth, and the ark floated on the surface of the water. 19 They rose greatly on the earth, and all the high mountains under the entire heavens were covered. 20 The waters rose and covered the mountains to a depth of more than twenty feet. [b] , [c] 21 Every living thing that moved on the earth perished—birds, livestock, wild animals, all the creatures that swarm over the earth, and all mankind. 22 Everything on dry land that had the breath of life in its nostrils died. 23 Every living thing on the face of the earth was wiped out; men and animals and the creatures that move along the ground and the birds of the air were wiped from the earth. Only Noah was left, and those with him in the ark.
24 The waters flooded the earth for a hundred and fifty days.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၆
၁ေျမႀကီးမ်က္ႏွာေပၚမွာ လူတို႔သည္ မ်ားျပား၍၊ သမီးမ်ားကိုလည္း ရၾကေသာအခါ၊ ၂ဘုရားသခင္၏ သားတို႔သည္ လူသမီးတို႔လွေၾကာင္းကို ျမင္၍၊ ကိုယ္စိတ္ရွိသည္အတိုင္း စံုဘက္ၾက၏။ ၃ထာဝရဘုရား ကလည္း၊ ငါ့ဝိညာဥ္သည္ လူတို႔တြင္အစဥ္မဆံုးမရ။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတို႔သည္ အသားျဖစ္၏။ သူ၏အသက္တန္းသည္ လည္း၊ အႏွစ္တရာႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ေစဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၄ထိုကာလ၌ ေျမႀကီးေပၚမွာ ကိုယ္ႀကီးမားေသာသူ အခ်ိဳ႔ရွိၾက၏။ ထိုေနာက္၌လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ သားတို႔သည္၊ လူသမီးတို႔ႏွင့္ ဆက္္ဆံ၍ရေသာ သားတို႔သည္၊ အားႀကီးေသာ သူ၊ ေရွးကာလမွစ၍၊ ေက်ာ္ေစာေသာသူ ျဖစ္ၾက၏။
၅ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအျပစ္ႀကီး၍၊ သူ၏စိတ္ႏွလံုး အႀကံအစည္ရွိသမွ်တို႔သည္ အစဥ္မျပတ္ ဆိုးညစ္ျခင္း သက္သက္ရွိေၾကာင္းကို၊ ဘုရားသခင္ သိျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊ ၆ေျမႀကီးေပၚမွာ လူကိုဖန္ဆင္း ေတာ္မူသည္ကို ေနာင္တရ၍၊ ႏွလံုးေတာ္ ပူပန္လ်က္ရွိေတာ္မူ၏။ ၇ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ငါဖန္ဆင္းေသာ လူကို၄င္း၊ လူမွစ၍သားမ်ား၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္မ်ားတို႔ကို၄င္း ေျမႀကီးမ်က္ႏွာမွ ငါသုတ္သင္ပယ္ရွင္းမည္။ သူတို႔ကို ဖန္ဆင္းေသာေၾကာင့္ ငါေနာင္တရသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၈ေနာဧမူကား၊ ထာဝရဘုရားစိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႔ေသာသူျဖစ္သတည္း။
၉ေနာဧအတၳဳပၸတၱိဟူမူကား၊ ေနာဧသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၊ မိမိအမ်ိဳး၌ စံုလင္ေသာသူျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ ႏွင့္အတူ သြားလာ၏။ ၁ဝေနာဧသည္ ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္းဟူေသာ သားသံုးေယာက္ကို ျမင္ေလ၏။ ၁၁ထိုအခါ ေျမႀကီးသည္၊ ဘုရားသခင့္ေရွ႔မွာ ပုတ္စပ္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသည္ အဓမၼအမႈႏွင့္ ျပည့္စံုေလ၏။ ၁၂ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးကို ၾကည့္ရႈေသာအခါ၊ ပုတ္စပ္လ်က္ရွိသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအေပါင္း တို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကၿပီ။
၁၃ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္၊ ေနာဧအား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ အဆံုးသည္ ငါ့မ်က္ေမွာက္တြင္ ေပၚလာၿပီ။ သူတို႔ေၾကာင့္ ေျမႀကီးသည္ အဓမၼအမႈႏွင့္ ျပည့္စံုေလ၏။ အကယ္စင္စစ္ ေျမႀကီးႏွင့္ တကြ သူတို႔ကို ငါဖ်က္ဆီးမည္။ ၁၄ေဂါဖရသစ္သားျဖင့္၊ သေဘၤာကို ကိုယ္ဘို႔တည္လုပ္ေလာ့။ အထဲ၌လည္း အခန္းမ်ားကိုလုပ္ေလာ့။ အတြင္း၊ ျပင္၊ ပတ္လည္ကို ထင္းရႈးေစးႏွင့္သုတ္ေလာ့။ ၁၅လုပ္ရမည္ပံုဟူမူကား၊ သေဘၤာအလ်ား အေတာင္သံုးရာ၊ အနံအေတာင္ငါးဆယ္၊ အျမင့္အေတာင္သံုးဆယ္ ရွိေစရမည္။ ၁၆အေပၚ၌လည္း အမိုးကိုလုပ္ရ မည္။ ထိုအမိုးအေပၚ အလယ္ခ်က္၌၊ ထိပ္အုပ္အနံ တေတာင္အက်ယ္ ရွိေစရမည္။ သေဘၤာနံတဘက္၌လည္း တံခါးကို လုုပ္ရမည္။ ေအာက္ဆင့္၊ အလယ္ဆင့္၊ အေပၚဆင့္ဟူ၍၊ သံုးဆင့္ကိုလည္း ရွိေစရမည္။ ၁၇အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို၊ ေကာင္းကင္ ေအာက္မွ ငါကိုယ္တိုင္ ပယ္ရွင္းျခင္းငွါ၊ ေျမႀကီးကို ေရလႊမ္းမိုးေစသျဖင့္ ေျမေပၚမွာ ရွိသမွ်တို႔သည္ ေသရၾကမည္။ ၁၈သင္၌မူကား၊ ငါ့ပဋိိညာဥ္ကို ငါတည္ေစမည္။ သင္သည္၊ သား၊ မယား၊ ေခြၽးမမ်ား ႏွင့္တကြ၊ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္ရမည္။ ၁၉အသက္ရွင္သေသာ တိရစာၦန္အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက အထီးအမ၊ အစံုတို႔ကိုယူ၍၊ သင္ႏွင့္အတူ အသက္ခ်မ္းသာေစျခင္းငွါ၊ သေဘၤာထဲသို႔ သြင္းရမည္။ ၂ဝငွက္လည္း အမ်ိဳးအလိုက္၊ သားလည္း အမ်ိဳးအလိုက္၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းလည္း အမ်ိဳးအလိုက္၊ အထီးအမ၊ အစံုတို႔သည္ အသက္ခ်မ္းသာ ခ်မ္းသာေစျခင္းငွါ သင့္ထံသို႔ လာၾကလိမ့္မည္။ ၂၁ကိုယ္စားစရာအဘို႔၊ တိရစာၦန္တို႔ စားစရာအဘို႔၊ စားအပ္ေသာ အစာအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုယူ၍ သိုထားရမည္ဟု၊ ဘုရားသခင္ မွာထားေတာ္မူ၏။ ၂၂မွာထားေတာ္မူသည္ အတိုင္းလည္း ေနာဧျပဳေလ၏။
Genesis 6
The Flood 1 When men began to increase in number on the earth and daughters were born to them, 2 the sons of God saw that the daughters of men were beautiful, and they married any of them they chose. 3 Then the LORD said, "My Spirit will not contend with [a] man forever, for he is mortal [b] ; his days will be a hundred and twenty years."
4 The Nephilim were on the earth in those days—and also afterward—when the sons of God went to the daughters of men and had children by them. They were the heroes of old, men of renown.
5 The LORD saw how great man's wickedness on the earth had become, and that every inclination of the thoughts of his heart was only evil all the time. 6 The LORD was grieved that he had made man on the earth, and his heart was filled with pain. 7 So the LORD said, "I will wipe mankind, whom I have created, from the face of the earth—men and animals, and creatures that move along the ground, and birds of the air—for I am grieved that I have made them." 8 But Noah found favor in the eyes of the LORD.
9 This is the account of Noah. Noah was a righteous man, blameless among the people of his time, and he walked with God. 10 Noah had three sons: Shem, Ham and Japheth.
11 Now the earth was corrupt in God's sight and was full of violence. 12 God saw how corrupt the earth had become, for all the people on earth had corrupted their ways. 13 So God said to Noah, "I am going to put an end to all people, for the earth is filled with violence because of them. I am surely going to destroy both them and the earth. 14 So make yourself an ark of cypress [c] wood; make rooms in it and coat it with pitch inside and out. 15 This is how you are to build it: The ark is to be 450 feet long, 75 feet wide and 45 feet high. [d] 16 Make a roof for it and finish [e] the ark to within 18 inches [f] of the top. Put a door in the side of the ark and make lower, middle and upper decks. 17 I am going to bring floodwaters on the earth to destroy all life under the heavens, every creature that has the breath of life in it. Everything on earth will perish. 18 But I will establish my covenant with you, and you will enter the ark—you and your sons and your wife and your sons' wives with you. 19 You are to bring into the ark two of all living creatures, male and female, to keep them alive with you. 20 Two of every kind of bird, of every kind of animal and of every kind of creature that moves along the ground will come to you to be kept alive. 21 You are to take every kind of food that is to be eaten and store it away as food for you and for them."
22 Noah did everything just as God commanded him.
၁ေျမႀကီးမ်က္ႏွာေပၚမွာ လူတို႔သည္ မ်ားျပား၍၊ သမီးမ်ားကိုလည္း ရၾကေသာအခါ၊ ၂ဘုရားသခင္၏ သားတို႔သည္ လူသမီးတို႔လွေၾကာင္းကို ျမင္၍၊ ကိုယ္စိတ္ရွိသည္အတိုင္း စံုဘက္ၾက၏။ ၃ထာဝရဘုရား ကလည္း၊ ငါ့ဝိညာဥ္သည္ လူတို႔တြင္အစဥ္မဆံုးမရ။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတို႔သည္ အသားျဖစ္၏။ သူ၏အသက္တန္းသည္ လည္း၊ အႏွစ္တရာႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ေစဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၄ထိုကာလ၌ ေျမႀကီးေပၚမွာ ကိုယ္ႀကီးမားေသာသူ အခ်ိဳ႔ရွိၾက၏။ ထိုေနာက္၌လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ သားတို႔သည္၊ လူသမီးတို႔ႏွင့္ ဆက္္ဆံ၍ရေသာ သားတို႔သည္၊ အားႀကီးေသာ သူ၊ ေရွးကာလမွစ၍၊ ေက်ာ္ေစာေသာသူ ျဖစ္ၾက၏။
၅ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအျပစ္ႀကီး၍၊ သူ၏စိတ္ႏွလံုး အႀကံအစည္ရွိသမွ်တို႔သည္ အစဥ္မျပတ္ ဆိုးညစ္ျခင္း သက္သက္ရွိေၾကာင္းကို၊ ဘုရားသခင္ သိျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊ ၆ေျမႀကီးေပၚမွာ လူကိုဖန္ဆင္း ေတာ္မူသည္ကို ေနာင္တရ၍၊ ႏွလံုးေတာ္ ပူပန္လ်က္ရွိေတာ္မူ၏။ ၇ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ငါဖန္ဆင္းေသာ လူကို၄င္း၊ လူမွစ၍သားမ်ား၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္မ်ားတို႔ကို၄င္း ေျမႀကီးမ်က္ႏွာမွ ငါသုတ္သင္ပယ္ရွင္းမည္။ သူတို႔ကို ဖန္ဆင္းေသာေၾကာင့္ ငါေနာင္တရသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၈ေနာဧမူကား၊ ထာဝရဘုရားစိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႔ေသာသူျဖစ္သတည္း။
၉ေနာဧအတၳဳပၸတၱိဟူမူကား၊ ေနာဧသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၊ မိမိအမ်ိဳး၌ စံုလင္ေသာသူျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ ႏွင့္အတူ သြားလာ၏။ ၁ဝေနာဧသည္ ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္းဟူေသာ သားသံုးေယာက္ကို ျမင္ေလ၏။ ၁၁ထိုအခါ ေျမႀကီးသည္၊ ဘုရားသခင့္ေရွ႔မွာ ပုတ္စပ္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသည္ အဓမၼအမႈႏွင့္ ျပည့္စံုေလ၏။ ၁၂ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးကို ၾကည့္ရႈေသာအခါ၊ ပုတ္စပ္လ်က္ရွိသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအေပါင္း တို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကၿပီ။
၁၃ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္၊ ေနာဧအား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ အဆံုးသည္ ငါ့မ်က္ေမွာက္တြင္ ေပၚလာၿပီ။ သူတို႔ေၾကာင့္ ေျမႀကီးသည္ အဓမၼအမႈႏွင့္ ျပည့္စံုေလ၏။ အကယ္စင္စစ္ ေျမႀကီးႏွင့္ တကြ သူတို႔ကို ငါဖ်က္ဆီးမည္။ ၁၄ေဂါဖရသစ္သားျဖင့္၊ သေဘၤာကို ကိုယ္ဘို႔တည္လုပ္ေလာ့။ အထဲ၌လည္း အခန္းမ်ားကိုလုပ္ေလာ့။ အတြင္း၊ ျပင္၊ ပတ္လည္ကို ထင္းရႈးေစးႏွင့္သုတ္ေလာ့။ ၁၅လုပ္ရမည္ပံုဟူမူကား၊ သေဘၤာအလ်ား အေတာင္သံုးရာ၊ အနံအေတာင္ငါးဆယ္၊ အျမင့္အေတာင္သံုးဆယ္ ရွိေစရမည္။ ၁၆အေပၚ၌လည္း အမိုးကိုလုပ္ရ မည္။ ထိုအမိုးအေပၚ အလယ္ခ်က္၌၊ ထိပ္အုပ္အနံ တေတာင္အက်ယ္ ရွိေစရမည္။ သေဘၤာနံတဘက္၌လည္း တံခါးကို လုုပ္ရမည္။ ေအာက္ဆင့္၊ အလယ္ဆင့္၊ အေပၚဆင့္ဟူ၍၊ သံုးဆင့္ကိုလည္း ရွိေစရမည္။ ၁၇အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို၊ ေကာင္းကင္ ေအာက္မွ ငါကိုယ္တိုင္ ပယ္ရွင္းျခင္းငွါ၊ ေျမႀကီးကို ေရလႊမ္းမိုးေစသျဖင့္ ေျမေပၚမွာ ရွိသမွ်တို႔သည္ ေသရၾကမည္။ ၁၈သင္၌မူကား၊ ငါ့ပဋိိညာဥ္ကို ငါတည္ေစမည္။ သင္သည္၊ သား၊ မယား၊ ေခြၽးမမ်ား ႏွင့္တကြ၊ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္ရမည္။ ၁၉အသက္ရွင္သေသာ တိရစာၦန္အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက အထီးအမ၊ အစံုတို႔ကိုယူ၍၊ သင္ႏွင့္အတူ အသက္ခ်မ္းသာေစျခင္းငွါ၊ သေဘၤာထဲသို႔ သြင္းရမည္။ ၂ဝငွက္လည္း အမ်ိဳးအလိုက္၊ သားလည္း အမ်ိဳးအလိုက္၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းလည္း အမ်ိဳးအလိုက္၊ အထီးအမ၊ အစံုတို႔သည္ အသက္ခ်မ္းသာ ခ်မ္းသာေစျခင္းငွါ သင့္ထံသို႔ လာၾကလိမ့္မည္။ ၂၁ကိုယ္စားစရာအဘို႔၊ တိရစာၦန္တို႔ စားစရာအဘို႔၊ စားအပ္ေသာ အစာအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုယူ၍ သိုထားရမည္ဟု၊ ဘုရားသခင္ မွာထားေတာ္မူ၏။ ၂၂မွာထားေတာ္မူသည္ အတိုင္းလည္း ေနာဧျပဳေလ၏။
Genesis 6
The Flood 1 When men began to increase in number on the earth and daughters were born to them, 2 the sons of God saw that the daughters of men were beautiful, and they married any of them they chose. 3 Then the LORD said, "My Spirit will not contend with [a] man forever, for he is mortal [b] ; his days will be a hundred and twenty years."
4 The Nephilim were on the earth in those days—and also afterward—when the sons of God went to the daughters of men and had children by them. They were the heroes of old, men of renown.
5 The LORD saw how great man's wickedness on the earth had become, and that every inclination of the thoughts of his heart was only evil all the time. 6 The LORD was grieved that he had made man on the earth, and his heart was filled with pain. 7 So the LORD said, "I will wipe mankind, whom I have created, from the face of the earth—men and animals, and creatures that move along the ground, and birds of the air—for I am grieved that I have made them." 8 But Noah found favor in the eyes of the LORD.
9 This is the account of Noah. Noah was a righteous man, blameless among the people of his time, and he walked with God. 10 Noah had three sons: Shem, Ham and Japheth.
11 Now the earth was corrupt in God's sight and was full of violence. 12 God saw how corrupt the earth had become, for all the people on earth had corrupted their ways. 13 So God said to Noah, "I am going to put an end to all people, for the earth is filled with violence because of them. I am surely going to destroy both them and the earth. 14 So make yourself an ark of cypress [c] wood; make rooms in it and coat it with pitch inside and out. 15 This is how you are to build it: The ark is to be 450 feet long, 75 feet wide and 45 feet high. [d] 16 Make a roof for it and finish [e] the ark to within 18 inches [f] of the top. Put a door in the side of the ark and make lower, middle and upper decks. 17 I am going to bring floodwaters on the earth to destroy all life under the heavens, every creature that has the breath of life in it. Everything on earth will perish. 18 But I will establish my covenant with you, and you will enter the ark—you and your sons and your wife and your sons' wives with you. 19 You are to bring into the ark two of all living creatures, male and female, to keep them alive with you. 20 Two of every kind of bird, of every kind of animal and of every kind of creature that moves along the ground will come to you to be kept alive. 21 You are to take every kind of food that is to be eaten and store it away as food for you and for them."
22 Noah did everything just as God commanded him.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၅
၁အာဒံ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္စာရင္းဟူမူကား၊ လူကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာကာလ၌၊ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္ အညီ၊ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၂လူေယာက်္ား လူမိန္းမကုိဖန္ဆင္း၍၊ ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။ ဖန္ဆင္းေသာ ေန႔၌လည္း၊ သူတို႔ကုိအာဒံအမည္ျဖင့္ မွည့္ေတာ္မူ၏။
၃အာဒံသည္ အသက္တရာသံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္ တညီတသ႑န္တည္းသားကုိ ျမင္ရ၍၊ ေရွသအမည္ျဖင့္မွည့္ေလ၏။ ၄ေရွသကိုဘြားျမင္ေသာေနာက္ အာဒံသည္ အႏွစ္ရွစ္ရာအသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ား ကိုျမင္ေလ၏။ ၅အာဒံသည္အသက္ႏွစ္ေပါင္းကိုးရာသံုးဆယ္ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၆ေရွသသည္ အသက္တရာငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားဧႏုတ္ကိုျမင္ေလ၏။ ၇ဧႏုတ္ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ေရွသ သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာခုနစ္ႏွစ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၈ေရွသသည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္း ကုိးရာတဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၉ဧႏုတ္သည္ အသက္ကိုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားကာဣနန္ကိုျမင္ေလ၏။ ၁ဝကာဣနန္ဘြားျမင္ေသာ ေနာက္၊ ဧႏုတ္သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာတဆယ္ငါးႏွစ္အသက္ရွင္၍ သားသမီးမ်ားကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၁ဧႏုတ္သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္း ကိုးရာငါးႏွစ္ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၁၂ကာဣနန္သည္ အသက္ခုနစ္ဆယ္ရွိေသာ္၊ သားမဟာေလလကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၃မဟာေလလ ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ကာဣနန္သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာေလးဆယ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၁၄ကာဣနန္သည္၊ အသက္ႏွစ္ေပါင္းကိုးရာတဆယ္ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၁၅မဟာေလလသည္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားယာရက္ကိုျမင္ေလ၏။ ၁၆ယာရက္ ဘြားျမင္ ေသာေနာက္၊ မဟာေလလသည္၊ အႏွစ္ရွစ္ရာသံုးဆယ္အသက္ရွင္၍ သားသမီးမ်ားကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၇မဟာေလလ သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ရာကိုးဆယ္ငါးႏွစ္ေစ့ေသာ္ ေသေလ၏။
၁၈ယာရက္သည္၊ အသက္တရာေျခာက္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားဧေနာက္ကိုျမင္ေလ၏။ ၁၉ဧေနာက္ ဘြားျမင္ ေသာေနာက္၊ ယာရက္သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာအသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂ဝယာရက္သည္ အသက္ႏွစ္ ေပါင္းကိုးရာေျခာက္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၂၁ဧေနာက္သည္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားမသုရွလကို ျမင္ေလ၏။ ၂၂မသုရွလဘြား ျမင္ေသာ ေနာက္၊ ဧေနာက္သည္ အႏွစ္သံုးရာပတ္လံုးဘုရားသခင္ႏွင့္အတူသြားလာ၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂၃ဧေနာက္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာေျခာက္ဆယ္ငါးႏွစ္တည္း။ ၂၄ဧေနာက္သည္ ဘုရားသခင္ ႏွင့္အတူသြားလာ၏။ ေနာက္တဖန္ သူသည္မရွိ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သိမ္းယူေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္တည္း။
၂၅မသုရွလသည္ အသက္တရာရွစ္ဆယ္ခုနစ္ႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားလာမက္ကိုျမင္ေလ၏။ ၂၆လာမက္ ဘြားျမင္ ေသာေနာက္၊ မသုရွလသည္ အႏွစ္ခုနစ္ရာရွစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂၇မသုရွလ သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းကုိးရာေျခာက္ဆယ္ကိုးႏွစ္ ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၂၈လာမက္သည္ အသက္ တရာရွစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာ္ သားကိုျမင္၍၊ ၂၉ဤသူသည္ကား၊ ထာဝရဘုရား က်ိန္ေတာ္မူေသာ ေျမ၌လုပ္၍၊ ပင္ပန္းစြာခံရေသာ ငါတို႔အား သက္သာေစေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၍၊ သူ႔ကို ေနာဧဟူေသာ အမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ ၃ဝေနာဧဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ လာမက္သည္ အႏွစ္ငါးရာကိုးဆယ္ငါးႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၃၁လာမက္သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္း ခုနစ္ရာ ခုနစ္ဆယ္ ခုနစ္ႏွစ္ေစ့ေသာ္ ေသေလ၏။ ၃၂ေနာဧသည္ အသက္ငါးရာရွိ၏။ ေနာဧသားကား၊ ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္း။
Genesis 5
From Adam to Noah 1 This is the written account of Adam's line. When God created man, he made him in the likeness of God. 2 He created them male and female and blessed them. And when they were created, he called them "man. "
3 When Adam had lived 130 years, he had a son in his own likeness, in his own image; and he named him Seth. 4 After Seth was born, Adam lived 800 years and had other sons and daughters. 5 Altogether, Adam lived 930 years, and then he died.
6 When Seth had lived 105 years, he became the father of Enosh. 7 And after he became the father of Enosh, Seth lived 807 years and had other sons and daughters. 8 Altogether, Seth lived 912 years, and then he died.
9 When Enosh had lived 90 years, he became the father of Kenan. 10 And after he became the father of Kenan, Enosh lived 815 years and had other sons and daughters. 11 Altogether, Enosh lived 905 years, and then he died.
12 When Kenan had lived 70 years, he became the father of Mahalalel. 13 And after he became the father of Mahalalel, Kenan lived 840 years and had other sons and daughters. 14 Altogether, Kenan lived 910 years, and then he died.
15 When Mahalalel had lived 65 years, he became the father of Jared. 16 And after he became the father of Jared, Mahalalel lived 830 years and had other sons and daughters. 17 Altogether, Mahalalel lived 895 years, and then he died.
18 When Jared had lived 162 years, he became the father of Enoch. 19 And after he became the father of Enoch, Jared lived 800 years and had other sons and daughters. 20 Altogether, Jared lived 962 years, and then he died.
21 When Enoch had lived 65 years, he became the father of Methuselah. 22 And after he became the father of Methuselah, Enoch walked with God 300 years and had other sons and daughters. 23 Altogether, Enoch lived 365 years. 24 Enoch walked with God; then he was no more, because God took him away.
25 When Methuselah had lived 187 years, he became the father of Lamech. 26 And after he became the father of Lamech, Methuselah lived 782 years and had other sons and daughters. 27 Altogether, Methuselah lived 969 years, and then he died.
28 When Lamech had lived 182 years, he had a son. 29 He named him Noah [c] and said, "He will comfort us in the labor and painful toil of our hands caused by the ground the LORD has cursed." 30 After Noah was born, Lamech lived 595 years and had other sons and daughters. 31 Altogether, Lamech lived 777 years, and then he died.
32 After Noah was 500 years old, he became the father of Shem, Ham and Japheth.
၁အာဒံ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္စာရင္းဟူမူကား၊ လူကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာကာလ၌၊ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္ အညီ၊ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၂လူေယာက်္ား လူမိန္းမကုိဖန္ဆင္း၍၊ ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။ ဖန္ဆင္းေသာ ေန႔၌လည္း၊ သူတို႔ကုိအာဒံအမည္ျဖင့္ မွည့္ေတာ္မူ၏။
၃အာဒံသည္ အသက္တရာသံုးဆယ္ရွိေသာ္၊ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္ တညီတသ႑န္တည္းသားကုိ ျမင္ရ၍၊ ေရွသအမည္ျဖင့္မွည့္ေလ၏။ ၄ေရွသကိုဘြားျမင္ေသာေနာက္ အာဒံသည္ အႏွစ္ရွစ္ရာအသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ား ကိုျမင္ေလ၏။ ၅အာဒံသည္အသက္ႏွစ္ေပါင္းကိုးရာသံုးဆယ္ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၆ေရွသသည္ အသက္တရာငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားဧႏုတ္ကိုျမင္ေလ၏။ ၇ဧႏုတ္ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ေရွသ သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာခုနစ္ႏွစ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၈ေရွသသည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္း ကုိးရာတဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၉ဧႏုတ္သည္ အသက္ကိုးဆယ္ရွိေသာ္၊ သားကာဣနန္ကိုျမင္ေလ၏။ ၁ဝကာဣနန္ဘြားျမင္ေသာ ေနာက္၊ ဧႏုတ္သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာတဆယ္ငါးႏွစ္အသက္ရွင္၍ သားသမီးမ်ားကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၁ဧႏုတ္သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္း ကိုးရာငါးႏွစ္ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၁၂ကာဣနန္သည္ အသက္ခုနစ္ဆယ္ရွိေသာ္၊ သားမဟာေလလကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၃မဟာေလလ ဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ ကာဣနန္သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာေလးဆယ္အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၁၄ကာဣနန္သည္၊ အသက္ႏွစ္ေပါင္းကိုးရာတဆယ္ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၁၅မဟာေလလသည္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားယာရက္ကိုျမင္ေလ၏။ ၁၆ယာရက္ ဘြားျမင္ ေသာေနာက္၊ မဟာေလလသည္၊ အႏွစ္ရွစ္ရာသံုးဆယ္အသက္ရွင္၍ သားသမီးမ်ားကုိ ျမင္ေလ၏။ ၁၇မဟာေလလ သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ရာကိုးဆယ္ငါးႏွစ္ေစ့ေသာ္ ေသေလ၏။
၁၈ယာရက္သည္၊ အသက္တရာေျခာက္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားဧေနာက္ကိုျမင္ေလ၏။ ၁၉ဧေနာက္ ဘြားျမင္ ေသာေနာက္၊ ယာရက္သည္ အႏွစ္ရွစ္ရာအသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂ဝယာရက္သည္ အသက္ႏွစ္ ေပါင္းကိုးရာေျခာက္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၂၁ဧေနာက္သည္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ငါးႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားမသုရွလကို ျမင္ေလ၏။ ၂၂မသုရွလဘြား ျမင္ေသာ ေနာက္၊ ဧေနာက္သည္ အႏွစ္သံုးရာပတ္လံုးဘုရားသခင္ႏွင့္အတူသြားလာ၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂၃ဧေနာက္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာေျခာက္ဆယ္ငါးႏွစ္တည္း။ ၂၄ဧေနာက္သည္ ဘုရားသခင္ ႏွင့္အတူသြားလာ၏။ ေနာက္တဖန္ သူသည္မရွိ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သိမ္းယူေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္တည္း။
၂၅မသုရွလသည္ အသက္တရာရွစ္ဆယ္ခုနစ္ႏွစ္ရွိေသာ္၊ သားလာမက္ကိုျမင္ေလ၏။ ၂၆လာမက္ ဘြားျမင္ ေသာေနာက္၊ မသုရွလသည္ အႏွစ္ခုနစ္ရာရွစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၂၇မသုရွလ သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္းကုိးရာေျခာက္ဆယ္ကိုးႏွစ္ ေစ့ေသာ္ေသေလ၏။
၂၈လာမက္သည္ အသက္ တရာရွစ္ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာ္ သားကိုျမင္၍၊ ၂၉ဤသူသည္ကား၊ ထာဝရဘုရား က်ိန္ေတာ္မူေသာ ေျမ၌လုပ္၍၊ ပင္ပန္းစြာခံရေသာ ငါတို႔အား သက္သာေစေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၍၊ သူ႔ကို ေနာဧဟူေသာ အမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ ၃ဝေနာဧဘြားျမင္ေသာေနာက္၊ လာမက္သည္ အႏွစ္ငါးရာကိုးဆယ္ငါးႏွစ္ အသက္ရွင္၍၊ သားသမီးမ်ားကို ျမင္ေလ၏။ ၃၁လာမက္သည္ အသက္ႏွစ္ေပါင္း ခုနစ္ရာ ခုနစ္ဆယ္ ခုနစ္ႏွစ္ေစ့ေသာ္ ေသေလ၏။ ၃၂ေနာဧသည္ အသက္ငါးရာရွိ၏။ ေနာဧသားကား၊ ေရွမ၊ ဟာမ၊ ယာဖက္တည္း။
Genesis 5
From Adam to Noah 1 This is the written account of Adam's line. When God created man, he made him in the likeness of God. 2 He created them male and female and blessed them. And when they were created, he called them "man. "
3 When Adam had lived 130 years, he had a son in his own likeness, in his own image; and he named him Seth. 4 After Seth was born, Adam lived 800 years and had other sons and daughters. 5 Altogether, Adam lived 930 years, and then he died.
6 When Seth had lived 105 years, he became the father of Enosh. 7 And after he became the father of Enosh, Seth lived 807 years and had other sons and daughters. 8 Altogether, Seth lived 912 years, and then he died.
9 When Enosh had lived 90 years, he became the father of Kenan. 10 And after he became the father of Kenan, Enosh lived 815 years and had other sons and daughters. 11 Altogether, Enosh lived 905 years, and then he died.
12 When Kenan had lived 70 years, he became the father of Mahalalel. 13 And after he became the father of Mahalalel, Kenan lived 840 years and had other sons and daughters. 14 Altogether, Kenan lived 910 years, and then he died.
15 When Mahalalel had lived 65 years, he became the father of Jared. 16 And after he became the father of Jared, Mahalalel lived 830 years and had other sons and daughters. 17 Altogether, Mahalalel lived 895 years, and then he died.
18 When Jared had lived 162 years, he became the father of Enoch. 19 And after he became the father of Enoch, Jared lived 800 years and had other sons and daughters. 20 Altogether, Jared lived 962 years, and then he died.
21 When Enoch had lived 65 years, he became the father of Methuselah. 22 And after he became the father of Methuselah, Enoch walked with God 300 years and had other sons and daughters. 23 Altogether, Enoch lived 365 years. 24 Enoch walked with God; then he was no more, because God took him away.
25 When Methuselah had lived 187 years, he became the father of Lamech. 26 And after he became the father of Lamech, Methuselah lived 782 years and had other sons and daughters. 27 Altogether, Methuselah lived 969 years, and then he died.
28 When Lamech had lived 182 years, he had a son. 29 He named him Noah [c] and said, "He will comfort us in the labor and painful toil of our hands caused by the ground the LORD has cursed." 30 After Noah was born, Lamech lived 595 years and had other sons and daughters. 31 Altogether, Lamech lived 777 years, and then he died.
32 After Noah was 500 years old, he became the father of Shem, Ham and Japheth.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၄
၁ထုိေနာက္၊ လူအာဒံသည္ မယားဧဝႏွင့္ ဆက္ဆံသျဖင့္၊ ဧဝသည္ ပဋိိသေႏၶြစဲြယူ၍၊ ကာဣနကို ဘြားျမင္လွ်င္၊ ထာဝရဘုရား၏ လူကိုငါရၿပီဟုဆိုိေလ၏။ ၂တဖန္သူ႔ညီအာေဗလကို ဘြားျမင္ေလ၏။ အာေဗလကားသိုးထိန္းျဖစ္၏။ ကာဣနကားလယ္လုပ္ေသာသူျဖစ္၏။ ၃အခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ၊ ကာဣနသည္ ထာဝရဘုရားထံပူေဇာ္သကၠာဘုိ႔၊ ေျမအသီးကိုေဆာင္ခဲ့၏။ ၄အာေဗလသည္လည္း၊ မိမိသုိးစုတြင္ အဦးဘြား ေသာသားအခ်ဳိ႔ႏွင့္၊ သိုးဆီဥကိုေဆာင္ခဲ့၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အာေဗလႏွင့္ သူ၏ပူေဇာ္သကၠာကုိ ပမာဏျပဳေတာ္မူ၏။ ၅ကာဣနႏွင့္သူ၏ ပူေဇာ္သကၠာကို ပမာဏျပဳေတာ္မမူ။ ထုိေၾကာင့္ ကာဣနသည္ အလြန္စိတ္ဆိုး၍ မ်က္ႏွာပ်က္ေလ၏။ ၆ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္သည္အဘယ္ေၾကာင့္စိတ္ဆိုးသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာပ်က္သနည္း။ ၇သင္သည္ေကာင္းမြန္စြာျပဳလွ်င္ အခြင့္မရေလာ။ ေကာင္းမြန္စြာ မျပဳလွ်င္၊ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ေကာင္သည္ တံခါးနားမွာဝပ္လ်က္ရွိ၏။ သူသည္သင္၏ အလုိသို႔လုိက္၍၊ သင္သည္သူ႔ကို အုပ္စိုးရ၏ ဟုကာဣနကိုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈ကာဣနကလည္း လယ္သို႔သြားၾကကုန္အံ့ဟု ညီအာေဗလကိုေခၚ၍၊ လယ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ညီအာေဗလကုိရန္ဘက္ျပဳ၍ သတ္ေလ၏။ ၉ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင့္ညီအာေဗလသည္ အဘယ္မွာ ရွိသနည္း ဟု၊ ကာဣနကိုေမးေတာ္မူလွ်င္၊ အကြၽႏု္ပ္မသိပါ။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ညီကိုေစာင့္ရေသာသူျဖစ္ပါ သေလာဟု ေလွ်ာက္ ဆို၏။ ၁ဝဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္အဘယ္သို႔ျပဳၿပီး သနည္း။ သင့္ညီအေသြး၏ အသံသည္ ေျမထဲကငါ့ကို ေအာ္ဟစ္လ်က္ရွိသည္တကား။ ၁၁သို႔ျဖစ္၍ သင့္ညီ၏ အေသြးကိုခံယူျခင္းငွါ၊ မိမိပစပ္ကိုဖြင့္ေသာ ေျမႀကီး၏ ကိ်န္ျခင္း ကုိသင္သည္ခံရေသာေၾကာင့္၊ ၁၂ယခုမွစ၍ ေျမ၌လုပ္ေသာအခါ ပကတိအတုိင္း အသီးအႏွံကိုမရရ။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေျပးရေသာသူ၊ အရပ္ရပ္လည္ရေသာသူ ျဖစ္ရလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၃ကာဣနကလည္း၊ အကြၽႏု္ပ္အျပစ္သည္ မေျဖႏုိင္ေအာင္ႀကီးပါသေလာ။ ၁၄အကြၽႏု္ပ္ကို ေျမႀကီးျပင္မွ ယေန႔ ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူၿပီ၊ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုလည္း မျမင္ရ။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေျပးရေသာသူ၊ အရပ္ရပ္လည္ရေသာသူ ျဖစ္ပါရမည္။ ေတြ႔သမွ်ေသာသူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို သတ္ပါလိမ့္မည္ဟု၊ ထာဝရဘုရားကို ေလွ်ာက္ဆို၏။ ၁၅ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သို႔ျဖစ္၍ ကာဣနကိုသတ္ေသာ သူမည္သည္ကား၊ ခုနစ္ဆေသာအျပစ္ဒဏ္ကို ခံရလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ ၿပီးလွ်င္၊ ကာဣနကိုေတြ႔ေသာသူ တစံုတေယာက္မွ်မသတ္ေစျခင္းငွါ၊ ထာဝရဘုရားသည္ သူ၌ အမွတ္ေပးေတာ္မူ၏။
၁၆ကာဣနသည္ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ ထြက္သြား၍၊ ဧဒင္ျပည္အေရွ႔၊ ေနာဒျပည္တြင္ ေနေလ၏။ ၁၇ထုိအခါ ကာဣနသည္ မိမိမယားႏွင့္ ဆက္ဆံသျဖင့္၊ သူသည္ပဋိိသေႏၶြစဲြယူ၍၊ သားဧေနာက္ကို ဘြားျမင္ေလ၏။ ကာဣနသည္လည္း ၿမိဳ႔ကိုတည္၍၊ မိမိသား၏ အမည္အလိုက္၊ ထိုၿမိဳ႔ကို ဧေနာက္ၿမိဳ႔ဟု သမုတ္ေလ၏။ ၁၈ဧေနာက္သားကား ဣရဒ္၊ ဣရဒ္သားကား၊ မဟုေယလ၊ မဟုေယလသားကား၊ မသုရွလ၊ မသုရွလသားကား၊ လာမက္တည္း။
၁၉လာမက္သည္၊ အာဒႏွင့္ ဇိလအမည္ရွိေသာမိန္းမႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ဘက္ျပဳ၍၊ ၂ဝအာဒသည္ သားယာဗလကိုဘြားျမင္ေလ၏။ ထုိသားကား၊ တဲ၌ေနေသာသူ၊ သိုးႏြားစသည္တို႔ကို ေမြးေသာ သူတို႔၏ အဘဆရာ ျဖစ္ေလသတည္း။ ၂၁ယုဗလအမည္ရွိေသာညီမူကား၊ ေစာင္းမ်ဳိး၊ ႏွဲခရာမ်ဳိး တို႔ကုိ တီးမႈတ္တတ္ေသာသူ အေပါင္းတို႔၏ အဘဆရာျဖစ္ေလသတည္း။ ၂၂ဇိလသည္လည္း၊ သား တုဗလကာဣနကို ဘြားျမင္ေလ၏။ သူသည္ ပန္းတဥ္းသမား၊ ပန္းပဲသမား အေပါင္းတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေလ၏။ တုဗလကာဣန၏ ႏွမကား၊ ေနမအမည္ရွိ၏။ ၂၃လာမက္ကလည္း၊ အာဒႏွင့္ ဇိလ၊ ငါေျပာသံကိုမွတ္ၾကေလာ့။ လာမက္မယားတို႔၊ ငါ့စကားကုိနားေထာင္ၾကေလာ့။ ငါ့ကိုထိခိုက္ေသာ လူတေယာက္တည္းဟူေသာ၊ ငါ့ကိုညွဥ္းဆဲေသာလူပ်ဳိတေယာက္ကို ငါသတ္ခဲ့ၿပီ။ ၂၄ကာဣနသည္ ခုနစ္ဆေသာ တရားကိုရလွ်င္၊ အကယ္၍ လာမက္သည္၊ အဆခုနစ္ဆယ္ခုနစ္ဆေသာ တရားကုိ ရလိမ့္မည္ဟု၊ မိမိမယားတို႔ကို ေျပာဆို၏။
၂၅အာဒံသည္လည္း မိမိမယားႏွင့္ တဖန္ဆက္ဆံျပန္လွ်င္၊ မယားသည္သားကို ဘြားျမင္၍၊ ေရွသဟူေသာ အမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ကာဣနသတ္ေသာ အာေဗလကိုယ္စား၊ တပါးေသာအႏႊယ္ကို၊ အကြၽႏု္ပ္ အဘုိ႔ ဘုရားသခင္ခန္႔ထားေတာ္မူၿပီဟု ဆိုသတည္း။ ၂၆ေရွသသည္လည္း သားကုိရ၍ ဧႏုတ္ဟူေသာအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ ထုိကာလ၌၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို အမွီျပဳ၍ ကိုးကြယ္စျပဳၾကေလ၏။
***********
Genesis 4
Cain and Abel 1 Adam lay with his wife Eve, and she became pregnant and gave birth to Cain. She said, "With the help of the LORD I have brought forth a man." 2 Later she gave birth to his brother Abel. Now Abel kept flocks, and Cain worked the soil. 3 In the course of time Cain brought some of the fruits of the soil as an offering to the LORD. 4 But Abel brought fat portions from some of the firstborn of his flock. The LORD looked with favor on Abel and his offering, 5 but on Cain and his offering he did not look with favor. So Cain was very angry, and his face was downcast.
6 Then the LORD said to Cain, "Why are you angry? Why is your face downcast? 7 If you do what is right, will you not be accepted? But if you do not do what is right, sin is crouching at your door; it desires to have you, but you must master it."
8 Now Cain said to his brother Abel, "Let's go out to the field." And while they were in the field, Cain attacked his brother Abel and killed him.
9 Then the LORD said to Cain, "Where is your brother Abel?" "I don't know," he replied. "Am I my brother's keeper?"
10 The LORD said, "What have you done? Listen! Your brother's blood cries out to me from the ground. 11 Now you are under a curse and driven from the ground, which opened its mouth to receive your brother's blood from your hand. 12 When you work the ground, it will no longer yield its crops for you. You will be a restless wanderer on the earth."
13 Cain said to the LORD, "My punishment is more than I can bear. 14 Today you are driving me from the land, and I will be hidden from your presence; I will be a restless wanderer on the earth, and whoever finds me will kill me."
15 But the LORD said to him, "Not so ; if anyone kills Cain, he will suffer vengeance seven times over." Then the LORD put a mark on Cain so that no one who found him would kill him. 16 So Cain went out from the LORD's presence and lived in the land of Nod, east of Eden.
17 Cain lay with his wife, and she became pregnant and gave birth to Enoch. Cain was then building a city, and he named it after his son Enoch. 18 To Enoch was born Irad, and Irad was the father of Mehujael, and Mehujael was the father of Methushael, and Methushael was the father of Lamech.
19 Lamech married two women, one named Adah and the other Zillah. 20 Adah gave birth to Jabal; he was the father of those who live in tents and raise livestock. 21 His brother's name was Jubal; he was the father of all who play the harp and flute. 22 Zillah also had a son, Tubal-Cain, who forged all kinds of tools out of bronze and iron. Tubal-Cain's sister was Naamah.
23 Lamech said to his wives, "Adah and Zillah, listen to me; wives of Lamech, hear my words. I have killed a man for wounding me, a young man for injuring me.
24 If Cain is avenged seven times, then Lamech seventy-seven times."
25 Adam lay with his wife again, and she gave birth to a son and named him Seth, [i] saying, "God has granted me another child in place of Abel, since Cain killed him." 26 Seth also had a son, and he named him Enosh. At that time men began to call on the name of the LORD.
၁ထုိေနာက္၊ လူအာဒံသည္ မယားဧဝႏွင့္ ဆက္ဆံသျဖင့္၊ ဧဝသည္ ပဋိိသေႏၶြစဲြယူ၍၊ ကာဣနကို ဘြားျမင္လွ်င္၊ ထာဝရဘုရား၏ လူကိုငါရၿပီဟုဆိုိေလ၏။ ၂တဖန္သူ႔ညီအာေဗလကို ဘြားျမင္ေလ၏။ အာေဗလကားသိုးထိန္းျဖစ္၏။ ကာဣနကားလယ္လုပ္ေသာသူျဖစ္၏။ ၃အခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ၊ ကာဣနသည္ ထာဝရဘုရားထံပူေဇာ္သကၠာဘုိ႔၊ ေျမအသီးကိုေဆာင္ခဲ့၏။ ၄အာေဗလသည္လည္း၊ မိမိသုိးစုတြင္ အဦးဘြား ေသာသားအခ်ဳိ႔ႏွင့္၊ သိုးဆီဥကိုေဆာင္ခဲ့၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အာေဗလႏွင့္ သူ၏ပူေဇာ္သကၠာကုိ ပမာဏျပဳေတာ္မူ၏။ ၅ကာဣနႏွင့္သူ၏ ပူေဇာ္သကၠာကို ပမာဏျပဳေတာ္မမူ။ ထုိေၾကာင့္ ကာဣနသည္ အလြန္စိတ္ဆိုး၍ မ်က္ႏွာပ်က္ေလ၏။ ၆ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္သည္အဘယ္ေၾကာင့္စိတ္ဆိုးသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာပ်က္သနည္း။ ၇သင္သည္ေကာင္းမြန္စြာျပဳလွ်င္ အခြင့္မရေလာ။ ေကာင္းမြန္စြာ မျပဳလွ်င္၊ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ေကာင္သည္ တံခါးနားမွာဝပ္လ်က္ရွိ၏။ သူသည္သင္၏ အလုိသို႔လုိက္၍၊ သင္သည္သူ႔ကို အုပ္စိုးရ၏ ဟုကာဣနကိုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈ကာဣနကလည္း လယ္သို႔သြားၾကကုန္အံ့ဟု ညီအာေဗလကိုေခၚ၍၊ လယ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ညီအာေဗလကုိရန္ဘက္ျပဳ၍ သတ္ေလ၏။ ၉ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင့္ညီအာေဗလသည္ အဘယ္မွာ ရွိသနည္း ဟု၊ ကာဣနကိုေမးေတာ္မူလွ်င္၊ အကြၽႏု္ပ္မသိပါ။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ညီကိုေစာင့္ရေသာသူျဖစ္ပါ သေလာဟု ေလွ်ာက္ ဆို၏။ ၁ဝဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္အဘယ္သို႔ျပဳၿပီး သနည္း။ သင့္ညီအေသြး၏ အသံသည္ ေျမထဲကငါ့ကို ေအာ္ဟစ္လ်က္ရွိသည္တကား။ ၁၁သို႔ျဖစ္၍ သင့္ညီ၏ အေသြးကိုခံယူျခင္းငွါ၊ မိမိပစပ္ကိုဖြင့္ေသာ ေျမႀကီး၏ ကိ်န္ျခင္း ကုိသင္သည္ခံရေသာေၾကာင့္၊ ၁၂ယခုမွစ၍ ေျမ၌လုပ္ေသာအခါ ပကတိအတုိင္း အသီးအႏွံကိုမရရ။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေျပးရေသာသူ၊ အရပ္ရပ္လည္ရေသာသူ ျဖစ္ရလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၃ကာဣနကလည္း၊ အကြၽႏု္ပ္အျပစ္သည္ မေျဖႏုိင္ေအာင္ႀကီးပါသေလာ။ ၁၄အကြၽႏု္ပ္ကို ေျမႀကီးျပင္မွ ယေန႔ ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူၿပီ၊ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုလည္း မျမင္ရ။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေျပးရေသာသူ၊ အရပ္ရပ္လည္ရေသာသူ ျဖစ္ပါရမည္။ ေတြ႔သမွ်ေသာသူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို သတ္ပါလိမ့္မည္ဟု၊ ထာဝရဘုရားကို ေလွ်ာက္ဆို၏။ ၁၅ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သို႔ျဖစ္၍ ကာဣနကိုသတ္ေသာ သူမည္သည္ကား၊ ခုနစ္ဆေသာအျပစ္ဒဏ္ကို ခံရလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ ၿပီးလွ်င္၊ ကာဣနကိုေတြ႔ေသာသူ တစံုတေယာက္မွ်မသတ္ေစျခင္းငွါ၊ ထာဝရဘုရားသည္ သူ၌ အမွတ္ေပးေတာ္မူ၏။
၁၆ကာဣနသည္ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ ထြက္သြား၍၊ ဧဒင္ျပည္အေရွ႔၊ ေနာဒျပည္တြင္ ေနေလ၏။ ၁၇ထုိအခါ ကာဣနသည္ မိမိမယားႏွင့္ ဆက္ဆံသျဖင့္၊ သူသည္ပဋိိသေႏၶြစဲြယူ၍၊ သားဧေနာက္ကို ဘြားျမင္ေလ၏။ ကာဣနသည္လည္း ၿမိဳ႔ကိုတည္၍၊ မိမိသား၏ အမည္အလိုက္၊ ထိုၿမိဳ႔ကို ဧေနာက္ၿမိဳ႔ဟု သမုတ္ေလ၏။ ၁၈ဧေနာက္သားကား ဣရဒ္၊ ဣရဒ္သားကား၊ မဟုေယလ၊ မဟုေယလသားကား၊ မသုရွလ၊ မသုရွလသားကား၊ လာမက္တည္း။
၁၉လာမက္သည္၊ အာဒႏွင့္ ဇိလအမည္ရွိေသာမိန္းမႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ဘက္ျပဳ၍၊ ၂ဝအာဒသည္ သားယာဗလကိုဘြားျမင္ေလ၏။ ထုိသားကား၊ တဲ၌ေနေသာသူ၊ သိုးႏြားစသည္တို႔ကို ေမြးေသာ သူတို႔၏ အဘဆရာ ျဖစ္ေလသတည္း။ ၂၁ယုဗလအမည္ရွိေသာညီမူကား၊ ေစာင္းမ်ဳိး၊ ႏွဲခရာမ်ဳိး တို႔ကုိ တီးမႈတ္တတ္ေသာသူ အေပါင္းတို႔၏ အဘဆရာျဖစ္ေလသတည္း။ ၂၂ဇိလသည္လည္း၊ သား တုဗလကာဣနကို ဘြားျမင္ေလ၏။ သူသည္ ပန္းတဥ္းသမား၊ ပန္းပဲသမား အေပါင္းတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေလ၏။ တုဗလကာဣန၏ ႏွမကား၊ ေနမအမည္ရွိ၏။ ၂၃လာမက္ကလည္း၊ အာဒႏွင့္ ဇိလ၊ ငါေျပာသံကိုမွတ္ၾကေလာ့။ လာမက္မယားတို႔၊ ငါ့စကားကုိနားေထာင္ၾကေလာ့။ ငါ့ကိုထိခိုက္ေသာ လူတေယာက္တည္းဟူေသာ၊ ငါ့ကိုညွဥ္းဆဲေသာလူပ်ဳိတေယာက္ကို ငါသတ္ခဲ့ၿပီ။ ၂၄ကာဣနသည္ ခုနစ္ဆေသာ တရားကိုရလွ်င္၊ အကယ္၍ လာမက္သည္၊ အဆခုနစ္ဆယ္ခုနစ္ဆေသာ တရားကုိ ရလိမ့္မည္ဟု၊ မိမိမယားတို႔ကို ေျပာဆို၏။
၂၅အာဒံသည္လည္း မိမိမယားႏွင့္ တဖန္ဆက္ဆံျပန္လွ်င္၊ မယားသည္သားကို ဘြားျမင္၍၊ ေရွသဟူေသာ အမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ကာဣနသတ္ေသာ အာေဗလကိုယ္စား၊ တပါးေသာအႏႊယ္ကို၊ အကြၽႏု္ပ္ အဘုိ႔ ဘုရားသခင္ခန္႔ထားေတာ္မူၿပီဟု ဆိုသတည္း။ ၂၆ေရွသသည္လည္း သားကုိရ၍ ဧႏုတ္ဟူေသာအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ ထုိကာလ၌၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို အမွီျပဳ၍ ကိုးကြယ္စျပဳၾကေလ၏။
***********
Genesis 4
Cain and Abel 1 Adam lay with his wife Eve, and she became pregnant and gave birth to Cain. She said, "With the help of the LORD I have brought forth a man." 2 Later she gave birth to his brother Abel. Now Abel kept flocks, and Cain worked the soil. 3 In the course of time Cain brought some of the fruits of the soil as an offering to the LORD. 4 But Abel brought fat portions from some of the firstborn of his flock. The LORD looked with favor on Abel and his offering, 5 but on Cain and his offering he did not look with favor. So Cain was very angry, and his face was downcast.
6 Then the LORD said to Cain, "Why are you angry? Why is your face downcast? 7 If you do what is right, will you not be accepted? But if you do not do what is right, sin is crouching at your door; it desires to have you, but you must master it."
8 Now Cain said to his brother Abel, "Let's go out to the field." And while they were in the field, Cain attacked his brother Abel and killed him.
9 Then the LORD said to Cain, "Where is your brother Abel?" "I don't know," he replied. "Am I my brother's keeper?"
10 The LORD said, "What have you done? Listen! Your brother's blood cries out to me from the ground. 11 Now you are under a curse and driven from the ground, which opened its mouth to receive your brother's blood from your hand. 12 When you work the ground, it will no longer yield its crops for you. You will be a restless wanderer on the earth."
13 Cain said to the LORD, "My punishment is more than I can bear. 14 Today you are driving me from the land, and I will be hidden from your presence; I will be a restless wanderer on the earth, and whoever finds me will kill me."
15 But the LORD said to him, "Not so ; if anyone kills Cain, he will suffer vengeance seven times over." Then the LORD put a mark on Cain so that no one who found him would kill him. 16 So Cain went out from the LORD's presence and lived in the land of Nod, east of Eden.
17 Cain lay with his wife, and she became pregnant and gave birth to Enoch. Cain was then building a city, and he named it after his son Enoch. 18 To Enoch was born Irad, and Irad was the father of Mehujael, and Mehujael was the father of Methushael, and Methushael was the father of Lamech.
19 Lamech married two women, one named Adah and the other Zillah. 20 Adah gave birth to Jabal; he was the father of those who live in tents and raise livestock. 21 His brother's name was Jubal; he was the father of all who play the harp and flute. 22 Zillah also had a son, Tubal-Cain, who forged all kinds of tools out of bronze and iron. Tubal-Cain's sister was Naamah.
23 Lamech said to his wives, "Adah and Zillah, listen to me; wives of Lamech, hear my words. I have killed a man for wounding me, a young man for injuring me.
24 If Cain is avenged seven times, then Lamech seventy-seven times."
25 Adam lay with his wife again, and she gave birth to a son and named him Seth, [i] saying, "God has granted me another child in place of Abel, since Cain killed him." 26 Seth also had a son, and he named him Enosh. At that time men began to call on the name of the LORD.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၃
၁ေျမြသည္ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေျမတိရစာၦန္တကာတို႔ထက္ လိမၼာသည္ျဖစ္၍၊ မိန္းမအား၊ သင္တို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုမစားရဟု ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္ မူသေလာဟု ေမး၏။ ၂မိန္းမကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုစားရေသာအခြင့္ ရွိ၏။ ၃ဥယ်ာဥ္အလယ္၌ရွိေသာ အပင္၏အသီးကိုကား၊ သင္တို႔သည္ မကိုင္မစားဘဲေနၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ေသမည္ဟု ဘုရားသခင္ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ဟု ေျမြအားဆို၏။ ၄ေျမြကလည္း၊ သင္တို႔သည္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္မဟုတ္။ ၅အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုအသီးကိုစားေသာေန႔၌ သင္တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္းလ်က္ ေကာင္းမေကာင္းကိုသိ၍၊ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကလတံ့သည္ကို၊ ဘုရားသခင္ သိေတာ္မူသည္ဟု မိန္းမအားဆိုေလ၏။ ၆ထိုအပင္သည္ စားဘြယ္ေကာင္း၏၊ အဆင္းလည္း လွျခင္း၊ ပညာတိုးပြားေစလိုေသာငွါ၊ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အပင္ျဖစ္ျခင္းကို မိန္းမသည္ ျမင္လွ်င္၊ အသီးကိုယူ၍စား၏။ မိမိခင္ပြန္းအားလည္း ေပး၍ သူသည္လည္းစား၏။ ၇ထိုသူႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္း၍၊ မိမိတို႔၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ မိမိတို႔ဝတ္ရန္ဘို႔ သေဘၤာသဖန္းပင္ အရြက္တို႔ကို ခ်ဳပ္စပ္၍ ခါးစည္းကိုလုပ္ၾက၏။
၈ေနဧေသာအခ်ိန္တြင္၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ၾကြေတာ္မူေသာအသံကို လူလင္မယား တို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ အထံေတာ္မွ လြတ္ျခင္းငွါ၊ ဥယ်ာဥ္အပင္တို႔တြင္ ပုန္းကြယ္လ်က္ေနၾက၏။ ၉ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု၊ လူကိုေခၚေတာ္မူ၏။ ၁ဝလူကလည္း၊ ဥယ်ာဥ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏ အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားလွ်င္၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ေၾကာက္၍ ပုန္းလ်က္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၁ဘုရားသခင္ကလည္း သင္၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို သင့္အား အဘယ္သူေျပာသနည္း။ မစားရဟု ငါပညတ္ေသာအပင္၏ အသီးကို စားၿပီေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ၁၂လူကလည္း၊ ကြၽန္ေတာ္၌ အပ္ေပး ေတာ္မူေသာမိန္းမသည္ ထိုအပင္၏အသီးကို ေပး၍ ကြၽန္ေတာ္ စားမိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၃ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳၿပီးသနည္းဟု မိန္းမအား ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မိန္းမက၊ ေျမြသည္ ကြၽန္ေတာ္မကို လွည့္စား၍၊ ကြၽန္ေတာ္မသည္ စားမိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၄ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမြကိုေခၚ၍ သင္သည္ ဤအမႈကိုျပဳေသာေၾကာင့္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ အေပါင္းတို႔ထက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရ၏။ သင္သည္ ဝမ္းျဖင့္သြား၍ ေျမမႈန္႔ကို တသက္လံုးစားရမည္။ ၁၅သင္ႏွင့္ မိန္းမ ကို၄င္း၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္ မိန္းမ၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ကို၄င္း ငါသည္ ရန္ညွိဳးဖြဲ႔ေစမည္။ သူသည္ သင္၏ေခါင္းကို ႀကိတ္လိမ့္မည္၊ သင္သည္ သူ၏ဖေနာင့္ကို ႀကိတ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆မိန္းမကိုလည္း သင္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေဝဒနာကို ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာ ေဝဒနာကို အလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာေဝဒနာကိုခံ၍ သားဘြားရမည္။ ကိုယ္ခင္ပြန္း၏ အလုိသို႔ လုိက္၍၊ သူ၏အုပ္စိုးျခင္း ကိုခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၇ေယာက်္ားကိုလည္း၊ ထုိအပင္၏အသီးကိုမစားရဟု ငါပညတ္ေသာ္လည္း၊ သင္သည္ မယား၏စကားကိုနားေထာင္၍ စားမိေသာေၾကာင့္၊ ေျမသည္သင္၏ အတြက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံလ်က္ရွိ၏။ ေျမ၏အသီးကုိ တသက္ပတ္လံုး ပင္ပန္းစြာစားရမည္။ ၁၈ဆူးပင္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔ကိုလည္း သင္အဘုိ႔ေျမေပါက္ေစမည္။ လယ္၌ျဖစ္ေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တို႔ကုိ သင္စားရမည္။ ၁၉သင္ထြက္ရာေျမသို႔မျပန္မွီတိုင္ေအာင္၊ သင္၏မ်က္ႏွာမွ ေခြၽးထြက္လ်က္ အစာကိုစားရမည္။ အေၾကာင္း မူကား၊ သင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖစ္၍၊ ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂ဝထုိအခါ လူသည္ မိမိမယားကုိ၊ ဧဝအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္အသက္ ရွင္ေသာ သူအေပါင္းတုိ႔၏ အမိျဖစ္သတည္း။
၂၁ထာဝရဘုအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ လူလင္မယားဘို႔ သားေရျဖင့္ ဝတ္လံုကိုလုပ္၍ ဝတ္ၿခံဳေစေတာ္ မူ၏။
၂၂ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ လူသည္ငါတို႔တြင္တပါးပါးကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ေကာင္းမေကာင္းကို သိတတ္ ၏။ ယခုမွာသူသည္ ထာဝရအသက္ကို ရျခင္းငွါ၊ လက္ကိုဆန္႔လ်က္ အသက္ပင္၏ အသီးကိုယူ၍ မစားသင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ ၂၃လူသည္မိမိထြက္ေသာေျမ၌ လုပ္ရမည္အေၾကာင္း၊ ထာဝရအရွင္ဘုရား သခင္သည္၊ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက လႊတ္လုိက္ေတာ္မူ၏။ ၂၄ထုိသုိ႔သူကို ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အသက္ပင္လမ္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွါ၊ မီးစက္လက္နက္ ႏွင့္တကြ ေခရုဗိမ္တို႔ကို ဥယ်ာဥ္အေရွ႔ဘက္၌ ထားေတာ္မူ၏။
၃
၁ေျမြသည္ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေျမတိရစာၦန္တကာတို႔ထက္ လိမၼာသည္ျဖစ္၍၊ မိန္းမအား၊ သင္တို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုမစားရဟု ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္ မူသေလာဟု ေမး၏။ ၂မိန္းမကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုစားရေသာအခြင့္ ရွိ၏။ ၃ဥယ်ာဥ္အလယ္၌ရွိေသာ အပင္၏အသီးကိုကား၊ သင္တို႔သည္ မကိုင္မစားဘဲေနၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ေသမည္ဟု ဘုရားသခင္ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ဟု ေျမြအားဆို၏။ ၄ေျမြကလည္း၊ သင္တို႔သည္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္မဟုတ္။ ၅အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုအသီးကိုစားေသာေန႔၌ သင္တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္းလ်က္ ေကာင္းမေကာင္းကိုသိ၍၊ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကလတံ့သည္ကို၊ ဘုရားသခင္ သိေတာ္မူသည္ဟု မိန္းမအားဆိုေလ၏။ ၆ထိုအပင္သည္ စားဘြယ္ေကာင္း၏၊ အဆင္းလည္း လွျခင္း၊ ပညာတိုးပြားေစလိုေသာငွါ၊ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အပင္ျဖစ္ျခင္းကို မိန္းမသည္ ျမင္လွ်င္၊ အသီးကိုယူ၍စား၏။ မိမိခင္ပြန္းအားလည္း ေပး၍ သူသည္လည္းစား၏။ ၇ထိုသူႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္း၍၊ မိမိတို႔၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ မိမိတို႔ဝတ္ရန္ဘို႔ သေဘၤာသဖန္းပင္ အရြက္တို႔ကို ခ်ဳပ္စပ္၍ ခါးစည္းကိုလုပ္ၾက၏။
၈ေနဧေသာအခ်ိန္တြင္၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ၾကြေတာ္မူေသာအသံကို လူလင္မယား တို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ အထံေတာ္မွ လြတ္ျခင္းငွါ၊ ဥယ်ာဥ္အပင္တို႔တြင္ ပုန္းကြယ္လ်က္ေနၾက၏။ ၉ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု၊ လူကိုေခၚေတာ္မူ၏။ ၁ဝလူကလည္း၊ ဥယ်ာဥ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏ အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားလွ်င္၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ေၾကာက္၍ ပုန္းလ်က္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၁ဘုရားသခင္ကလည္း သင္၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို သင့္အား အဘယ္သူေျပာသနည္း။ မစားရဟု ငါပညတ္ေသာအပင္၏ အသီးကို စားၿပီေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ၁၂လူကလည္း၊ ကြၽန္ေတာ္၌ အပ္ေပး ေတာ္မူေသာမိန္းမသည္ ထိုအပင္၏အသီးကို ေပး၍ ကြၽန္ေတာ္ စားမိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၃ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳၿပီးသနည္းဟု မိန္းမအား ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မိန္းမက၊ ေျမြသည္ ကြၽန္ေတာ္မကို လွည့္စား၍၊ ကြၽန္ေတာ္မသည္ စားမိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၄ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမြကိုေခၚ၍ သင္သည္ ဤအမႈကိုျပဳေသာေၾကာင့္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ အေပါင္းတို႔ထက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရ၏။ သင္သည္ ဝမ္းျဖင့္သြား၍ ေျမမႈန္႔ကို တသက္လံုးစားရမည္။ ၁၅သင္ႏွင့္ မိန္းမ ကို၄င္း၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္ မိန္းမ၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ကို၄င္း ငါသည္ ရန္ညွိဳးဖြဲ႔ေစမည္။ သူသည္ သင္၏ေခါင္းကို ႀကိတ္လိမ့္မည္၊ သင္သည္ သူ၏ဖေနာင့္ကို ႀကိတ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆မိန္းမကိုလည္း သင္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေဝဒနာကို ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာ ေဝဒနာကို အလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာေဝဒနာကိုခံ၍ သားဘြားရမည္။ ကိုယ္ခင္ပြန္း၏ အလုိသို႔ လုိက္၍၊ သူ၏အုပ္စိုးျခင္း ကိုခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၇ေယာက်္ားကိုလည္း၊ ထုိအပင္၏အသီးကိုမစားရဟု ငါပညတ္ေသာ္လည္း၊ သင္သည္ မယား၏စကားကိုနားေထာင္၍ စားမိေသာေၾကာင့္၊ ေျမသည္သင္၏ အတြက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံလ်က္ရွိ၏။ ေျမ၏အသီးကုိ တသက္ပတ္လံုး ပင္ပန္းစြာစားရမည္။ ၁၈ဆူးပင္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔ကိုလည္း သင္အဘုိ႔ေျမေပါက္ေစမည္။ လယ္၌ျဖစ္ေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တို႔ကုိ သင္စားရမည္။ ၁၉သင္ထြက္ရာေျမသို႔မျပန္မွီတိုင္ေအာင္၊ သင္၏မ်က္ႏွာမွ ေခြၽးထြက္လ်က္ အစာကိုစားရမည္။ အေၾကာင္း မူကား၊ သင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖစ္၍၊ ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂ဝထုိအခါ လူသည္ မိမိမယားကုိ၊ ဧဝအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္အသက္ ရွင္ေသာ သူအေပါင္းတုိ႔၏ အမိျဖစ္သတည္း။
၂၁ထာဝရဘုအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ လူလင္မယားဘို႔ သားေရျဖင့္ ဝတ္လံုကိုလုပ္၍ ဝတ္ၿခံဳေစေတာ္ မူ၏။
၂၂ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ လူသည္ငါတို႔တြင္တပါးပါးကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ေကာင္းမေကာင္းကို သိတတ္ ၏။ ယခုမွာသူသည္ ထာဝရအသက္ကို ရျခင္းငွါ၊ လက္ကိုဆန္႔လ်က္ အသက္ပင္၏ အသီးကိုယူ၍ မစားသင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ ၂၃လူသည္မိမိထြက္ေသာေျမ၌ လုပ္ရမည္အေၾကာင္း၊ ထာဝရအရွင္ဘုရား သခင္သည္၊ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက လႊတ္လုိက္ေတာ္မူ၏။ ၂၄ထုိသုိ႔သူကို ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အသက္ပင္လမ္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွါ၊ မီးစက္လက္နက္ ႏွင့္တကြ ေခရုဗိမ္တို႔ကို ဥယ်ာဥ္အေရွ႔ဘက္၌ ထားေတာ္မူ၏။
Genesis 3
The Fall of Man 1 Now the serpent was more crafty than any of the wild animals the LORD God had made. He said to the woman, "Did God really say, 'You must not eat from any tree in the garden'?"
2 The woman said to the serpent, "We may eat fruit from the trees in the garden, 3 but God did say, 'You must not eat fruit from the tree that is in the middle of the garden, and you must not touch it, or you will die.' "
4 "You will not surely die," the serpent said to the woman. 5 "For God knows that when you eat of it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil."
6 When the woman saw that the fruit of the tree was good for food and pleasing to the eye, and also desirable for gaining wisdom, she took some and ate it. She also gave some to her husband, who was with her, and he ate it. 7 Then the eyes of both of them were opened, and they realized they were naked; so they sewed fig leaves together and made coverings for themselves.
8 Then the man and his wife heard the sound of the LORD God as he was walking in the garden in the cool of the day, and they hid from the LORD God among the trees of the garden. 9 But the LORD God called to the man, "Where are you?"
10 He answered, "I heard you in the garden, and I was afraid because I was naked; so I hid."
11 And he said, "Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?"
12 The man said, "The woman you put here with me—she gave me some fruit from the tree, and I ate it."
13 Then the LORD God said to the woman, "What is this you have done?" The woman said, "The serpent deceived me, and I ate."
14 So the LORD God said to the serpent, "Because you have done this, "Cursed are you above all the livestock and all the wild animals! You will crawl on your belly and you will eat dust all the days of your life.
15 And I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and hers; he will crush your head, and you will strike his heel."
16 To the woman he said, "I will greatly increase your pains in childbearing; with pain you will give birth to children. Your desire will be for your husband, and he will rule over you."
17 To Adam he said, "Because you listened to your wife and ate from the tree about which I commanded you, 'You must not eat of it,' "Cursed is the ground because of you; through painful toil you will eat of it all the days of your life.
18 It will produce thorns and thistles for you, and you will eat the plants of the field.
19 By the sweat of your brow you will eat your food until you return to the ground, since from it you were taken; for dust you are and to dust you will return."
20 Adam named his wife Eve, because she would become the mother of all the living.
21 The LORD God made garments of skin for Adam and his wife and clothed them. 22 And the LORD God said, "The man has now become like one of us, knowing good and evil. He must not be allowed to reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever." 23 So the LORD God banished him from the Garden of Eden to work the ground from which he had been taken. 24 After he drove the man out, he placed on the east side [e] of the Garden of Eden cherubim and a flaming sword flashing back and forth to guard the way to the tree of life.
၁ေျမြသည္ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေျမတိရစာၦန္တကာတို႔ထက္ လိမၼာသည္ျဖစ္၍၊ မိန္းမအား၊ သင္တို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုမစားရဟု ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္ မူသေလာဟု ေမး၏။ ၂မိန္းမကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုစားရေသာအခြင့္ ရွိ၏။ ၃ဥယ်ာဥ္အလယ္၌ရွိေသာ အပင္၏အသီးကိုကား၊ သင္တို႔သည္ မကိုင္မစားဘဲေနၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ေသမည္ဟု ဘုရားသခင္ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ဟု ေျမြအားဆို၏။ ၄ေျမြကလည္း၊ သင္တို႔သည္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္မဟုတ္။ ၅အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုအသီးကိုစားေသာေန႔၌ သင္တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္းလ်က္ ေကာင္းမေကာင္းကိုသိ၍၊ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကလတံ့သည္ကို၊ ဘုရားသခင္ သိေတာ္မူသည္ဟု မိန္းမအားဆိုေလ၏။ ၆ထိုအပင္သည္ စားဘြယ္ေကာင္း၏၊ အဆင္းလည္း လွျခင္း၊ ပညာတိုးပြားေစလိုေသာငွါ၊ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အပင္ျဖစ္ျခင္းကို မိန္းမသည္ ျမင္လွ်င္၊ အသီးကိုယူ၍စား၏။ မိမိခင္ပြန္းအားလည္း ေပး၍ သူသည္လည္းစား၏။ ၇ထိုသူႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္း၍၊ မိမိတို႔၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ မိမိတို႔ဝတ္ရန္ဘို႔ သေဘၤာသဖန္းပင္ အရြက္တို႔ကို ခ်ဳပ္စပ္၍ ခါးစည္းကိုလုပ္ၾက၏။
၈ေနဧေသာအခ်ိန္တြင္၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ၾကြေတာ္မူေသာအသံကို လူလင္မယား တို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ အထံေတာ္မွ လြတ္ျခင္းငွါ၊ ဥယ်ာဥ္အပင္တို႔တြင္ ပုန္းကြယ္လ်က္ေနၾက၏။ ၉ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု၊ လူကိုေခၚေတာ္မူ၏။ ၁ဝလူကလည္း၊ ဥယ်ာဥ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏ အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားလွ်င္၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ေၾကာက္၍ ပုန္းလ်က္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၁ဘုရားသခင္ကလည္း သင္၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို သင့္အား အဘယ္သူေျပာသနည္း။ မစားရဟု ငါပညတ္ေသာအပင္၏ အသီးကို စားၿပီေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ၁၂လူကလည္း၊ ကြၽန္ေတာ္၌ အပ္ေပး ေတာ္မူေသာမိန္းမသည္ ထိုအပင္၏အသီးကို ေပး၍ ကြၽန္ေတာ္ စားမိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၃ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳၿပီးသနည္းဟု မိန္းမအား ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မိန္းမက၊ ေျမြသည္ ကြၽန္ေတာ္မကို လွည့္စား၍၊ ကြၽန္ေတာ္မသည္ စားမိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၄ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမြကိုေခၚ၍ သင္သည္ ဤအမႈကိုျပဳေသာေၾကာင့္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ အေပါင္းတို႔ထက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရ၏။ သင္သည္ ဝမ္းျဖင့္သြား၍ ေျမမႈန္႔ကို တသက္လံုးစားရမည္။ ၁၅သင္ႏွင့္ မိန္းမ ကို၄င္း၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္ မိန္းမ၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ကို၄င္း ငါသည္ ရန္ညွိဳးဖြဲ႔ေစမည္။ သူသည္ သင္၏ေခါင္းကို ႀကိတ္လိမ့္မည္၊ သင္သည္ သူ၏ဖေနာင့္ကို ႀကိတ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆မိန္းမကိုလည္း သင္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေဝဒနာကို ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာ ေဝဒနာကို အလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာေဝဒနာကိုခံ၍ သားဘြားရမည္။ ကိုယ္ခင္ပြန္း၏ အလုိသို႔ လုိက္၍၊ သူ၏အုပ္စိုးျခင္း ကိုခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၇ေယာက်္ားကိုလည္း၊ ထုိအပင္၏အသီးကိုမစားရဟု ငါပညတ္ေသာ္လည္း၊ သင္သည္ မယား၏စကားကိုနားေထာင္၍ စားမိေသာေၾကာင့္၊ ေျမသည္သင္၏ အတြက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံလ်က္ရွိ၏။ ေျမ၏အသီးကုိ တသက္ပတ္လံုး ပင္ပန္းစြာစားရမည္။ ၁၈ဆူးပင္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔ကိုလည္း သင္အဘုိ႔ေျမေပါက္ေစမည္။ လယ္၌ျဖစ္ေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တို႔ကုိ သင္စားရမည္။ ၁၉သင္ထြက္ရာေျမသို႔မျပန္မွီတိုင္ေအာင္၊ သင္၏မ်က္ႏွာမွ ေခြၽးထြက္လ်က္ အစာကိုစားရမည္။ အေၾကာင္း မူကား၊ သင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖစ္၍၊ ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂ဝထုိအခါ လူသည္ မိမိမယားကုိ၊ ဧဝအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္အသက္ ရွင္ေသာ သူအေပါင္းတုိ႔၏ အမိျဖစ္သတည္း။
၂၁ထာဝရဘုအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ လူလင္မယားဘို႔ သားေရျဖင့္ ဝတ္လံုကိုလုပ္၍ ဝတ္ၿခံဳေစေတာ္ မူ၏။
၂၂ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ လူသည္ငါတို႔တြင္တပါးပါးကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ေကာင္းမေကာင္းကို သိတတ္ ၏။ ယခုမွာသူသည္ ထာဝရအသက္ကို ရျခင္းငွါ၊ လက္ကိုဆန္႔လ်က္ အသက္ပင္၏ အသီးကိုယူ၍ မစားသင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ ၂၃လူသည္မိမိထြက္ေသာေျမ၌ လုပ္ရမည္အေၾကာင္း၊ ထာဝရအရွင္ဘုရား သခင္သည္၊ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက လႊတ္လုိက္ေတာ္မူ၏။ ၂၄ထုိသုိ႔သူကို ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အသက္ပင္လမ္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွါ၊ မီးစက္လက္နက္ ႏွင့္တကြ ေခရုဗိမ္တို႔ကို ဥယ်ာဥ္အေရွ႔ဘက္၌ ထားေတာ္မူ၏။
၃
၁ေျမြသည္ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေျမတိရစာၦန္တကာတို႔ထက္ လိမၼာသည္ျဖစ္၍၊ မိန္းမအား၊ သင္တို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုမစားရဟု ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္ မူသေလာဟု ေမး၏။ ၂မိန္းမကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ဥယ်ာဥ္၌ရွိေသာ အပင္တို႔၏ အသီးကိုစားရေသာအခြင့္ ရွိ၏။ ၃ဥယ်ာဥ္အလယ္၌ရွိေသာ အပင္၏အသီးကိုကား၊ သင္တို႔သည္ မကိုင္မစားဘဲေနၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ေသမည္ဟု ဘုရားသခင္ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ဟု ေျမြအားဆို၏။ ၄ေျမြကလည္း၊ သင္တို႔သည္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္မဟုတ္။ ၅အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုအသီးကိုစားေသာေန႔၌ သင္တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္းလ်က္ ေကာင္းမေကာင္းကိုသိ၍၊ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကလတံ့သည္ကို၊ ဘုရားသခင္ သိေတာ္မူသည္ဟု မိန္းမအားဆိုေလ၏။ ၆ထိုအပင္သည္ စားဘြယ္ေကာင္း၏၊ အဆင္းလည္း လွျခင္း၊ ပညာတိုးပြားေစလိုေသာငွါ၊ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အပင္ျဖစ္ျခင္းကို မိန္းမသည္ ျမင္လွ်င္၊ အသီးကိုယူ၍စား၏။ မိမိခင္ပြန္းအားလည္း ေပး၍ သူသည္လည္းစား၏။ ၇ထိုသူႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္း၍၊ မိမိတို႔၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ မိမိတို႔ဝတ္ရန္ဘို႔ သေဘၤာသဖန္းပင္ အရြက္တို႔ကို ခ်ဳပ္စပ္၍ ခါးစည္းကိုလုပ္ၾက၏။
၈ေနဧေသာအခ်ိန္တြင္၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ ၾကြေတာ္မူေသာအသံကို လူလင္မယား တို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ အထံေတာ္မွ လြတ္ျခင္းငွါ၊ ဥယ်ာဥ္အပင္တို႔တြင္ ပုန္းကြယ္လ်က္ေနၾက၏။ ၉ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု၊ လူကိုေခၚေတာ္မူ၏။ ၁ဝလူကလည္း၊ ဥယ်ာဥ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏ အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားလွ်င္၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ေၾကာက္၍ ပုန္းလ်က္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၁ဘုရားသခင္ကလည္း သင္၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို သင့္အား အဘယ္သူေျပာသနည္း။ မစားရဟု ငါပညတ္ေသာအပင္၏ အသီးကို စားၿပီေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ၁၂လူကလည္း၊ ကြၽန္ေတာ္၌ အပ္ေပး ေတာ္မူေသာမိန္းမသည္ ထိုအပင္၏အသီးကို ေပး၍ ကြၽန္ေတာ္ စားမိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ၁၃ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳၿပီးသနည္းဟု မိန္းမအား ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မိန္းမက၊ ေျမြသည္ ကြၽန္ေတာ္မကို လွည့္စား၍၊ ကြၽန္ေတာ္မသည္ စားမိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၄ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမြကိုေခၚ၍ သင္သည္ ဤအမႈကိုျပဳေသာေၾကာင့္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ အေပါင္းတို႔ထက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရ၏။ သင္သည္ ဝမ္းျဖင့္သြား၍ ေျမမႈန္႔ကို တသက္လံုးစားရမည္။ ၁၅သင္ႏွင့္ မိန္းမ ကို၄င္း၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္ မိန္းမ၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ကို၄င္း ငါသည္ ရန္ညွိဳးဖြဲ႔ေစမည္။ သူသည္ သင္၏ေခါင္းကို ႀကိတ္လိမ့္မည္၊ သင္သည္ သူ၏ဖေနာင့္ကို ႀကိတ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆မိန္းမကိုလည္း သင္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေဝဒနာကို ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာ ေဝဒနာကို အလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာေဝဒနာကိုခံ၍ သားဘြားရမည္။ ကိုယ္ခင္ပြန္း၏ အလုိသို႔ လုိက္၍၊ သူ၏အုပ္စိုးျခင္း ကိုခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၁၇ေယာက်္ားကိုလည္း၊ ထုိအပင္၏အသီးကိုမစားရဟု ငါပညတ္ေသာ္လည္း၊ သင္သည္ မယား၏စကားကိုနားေထာင္၍ စားမိေသာေၾကာင့္၊ ေျမသည္သင္၏ အတြက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံလ်က္ရွိ၏။ ေျမ၏အသီးကုိ တသက္ပတ္လံုး ပင္ပန္းစြာစားရမည္။ ၁၈ဆူးပင္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔ကိုလည္း သင္အဘုိ႔ေျမေပါက္ေစမည္။ လယ္၌ျဖစ္ေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တို႔ကုိ သင္စားရမည္။ ၁၉သင္ထြက္ရာေျမသို႔မျပန္မွီတိုင္ေအာင္၊ သင္၏မ်က္ႏွာမွ ေခြၽးထြက္လ်က္ အစာကိုစားရမည္။ အေၾကာင္း မူကား၊ သင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖစ္၍၊ ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂ဝထုိအခါ လူသည္ မိမိမယားကုိ၊ ဧဝအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္အသက္ ရွင္ေသာ သူအေပါင္းတုိ႔၏ အမိျဖစ္သတည္း။
၂၁ထာဝရဘုအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ လူလင္မယားဘို႔ သားေရျဖင့္ ဝတ္လံုကိုလုပ္၍ ဝတ္ၿခံဳေစေတာ္ မူ၏။
၂၂ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ လူသည္ငါတို႔တြင္တပါးပါးကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ေကာင္းမေကာင္းကို သိတတ္ ၏။ ယခုမွာသူသည္ ထာဝရအသက္ကို ရျခင္းငွါ၊ လက္ကိုဆန္႔လ်က္ အသက္ပင္၏ အသီးကိုယူ၍ မစားသင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ ၂၃လူသည္မိမိထြက္ေသာေျမ၌ လုပ္ရမည္အေၾကာင္း၊ ထာဝရအရွင္ဘုရား သခင္သည္၊ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက လႊတ္လုိက္ေတာ္မူ၏။ ၂၄ထုိသုိ႔သူကို ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အသက္ပင္လမ္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွါ၊ မီးစက္လက္နက္ ႏွင့္တကြ ေခရုဗိမ္တို႔ကို ဥယ်ာဥ္အေရွ႔ဘက္၌ ထားေတာ္မူ၏။
Genesis 3
The Fall of Man 1 Now the serpent was more crafty than any of the wild animals the LORD God had made. He said to the woman, "Did God really say, 'You must not eat from any tree in the garden'?"
2 The woman said to the serpent, "We may eat fruit from the trees in the garden, 3 but God did say, 'You must not eat fruit from the tree that is in the middle of the garden, and you must not touch it, or you will die.' "
4 "You will not surely die," the serpent said to the woman. 5 "For God knows that when you eat of it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil."
6 When the woman saw that the fruit of the tree was good for food and pleasing to the eye, and also desirable for gaining wisdom, she took some and ate it. She also gave some to her husband, who was with her, and he ate it. 7 Then the eyes of both of them were opened, and they realized they were naked; so they sewed fig leaves together and made coverings for themselves.
8 Then the man and his wife heard the sound of the LORD God as he was walking in the garden in the cool of the day, and they hid from the LORD God among the trees of the garden. 9 But the LORD God called to the man, "Where are you?"
10 He answered, "I heard you in the garden, and I was afraid because I was naked; so I hid."
11 And he said, "Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?"
12 The man said, "The woman you put here with me—she gave me some fruit from the tree, and I ate it."
13 Then the LORD God said to the woman, "What is this you have done?" The woman said, "The serpent deceived me, and I ate."
14 So the LORD God said to the serpent, "Because you have done this, "Cursed are you above all the livestock and all the wild animals! You will crawl on your belly and you will eat dust all the days of your life.
15 And I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and hers; he will crush your head, and you will strike his heel."
16 To the woman he said, "I will greatly increase your pains in childbearing; with pain you will give birth to children. Your desire will be for your husband, and he will rule over you."
17 To Adam he said, "Because you listened to your wife and ate from the tree about which I commanded you, 'You must not eat of it,' "Cursed is the ground because of you; through painful toil you will eat of it all the days of your life.
18 It will produce thorns and thistles for you, and you will eat the plants of the field.
19 By the sweat of your brow you will eat your food until you return to the ground, since from it you were taken; for dust you are and to dust you will return."
20 Adam named his wife Eve, because she would become the mother of all the living.
21 The LORD God made garments of skin for Adam and his wife and clothed them. 22 And the LORD God said, "The man has now become like one of us, knowing good and evil. He must not be allowed to reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever." 23 So the LORD God banished him from the Garden of Eden to work the ground from which he had been taken. 24 After he drove the man out, he placed on the east side [e] of the Garden of Eden cherubim and a flaming sword flashing back and forth to guard the way to the tree of life.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis
၂
၁ထိုသို႔ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးႏွင့္တကြ၊ ခပ္သိမ္းေသာ တန္ဆာတို႔သည္ ၿပီးစီးလ်က္ရွိၾက၏။ ၂သတၱမေန႔ရက္ ေရာက္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ ဖန္ဆင္းေသာအမႈကို လက္စသတ္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးသည္ျဖစ္၍၊ ဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔သည္ ၿပီးစီး ၿပီးမွ၊ ထိုသတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ၃ထိုသတၱမေန႔ကို ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းႀကီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစ ေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္မူေသာ အမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ၿပီးစီးေသာေၾကာင့္၊ ထိုေန႔ ရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။
၄ဤအေၾကာင္းအရာကား၊ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္ မူေသာ ေန႔၊ ဖန္ဆင္းရာကာလ၌ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏ မူလအတၳဳပၸတၱိေပတည္း။ ၅ေျမ၌ လယ္ယာပ်ိဳးပင္ မေပါက္မွီ၊ လယ္ယာ၌ စပါးပင္ မႀကီးပြားမွီ၊ အပင္ရွိသမွ်တို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမေပၚ၌ မိုဃ္းကိုရြာေစေတာ္မမူေသး။ ေျမ၌လုပ္ေသာသူလည္း မရွိေသးသည္ျဖစ္၍၊ ၆ေျမမွ အခိုးအေငြ႔ထြက္သျဖင့္ ေျမတျပင္ လံုးကို စိုေစေလ၏။
၇ထိုေနာက္၊ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖင့္ လူကိုဖန္ဆင္း၍၊ သူ၏ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဇီဝအသက္ ကို မႈတ္ေတာ္မူလွ်င္၊ လူသည္အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါျဖစ္ေလ၏။
၈ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ သည္လည္း အေရွ႔မ်က္ႏွာ၊ ဧဒင္အရပ္၌ ဥယ်ာဥ္ကို စိုက္ပ်ိဳးၿပီးလွ်င္၊ ဖန္ဆင္း ေတာ္မူေသာလူကို ထိုဥယ်ာဥ္၌ ေနရာခ်ေတာ္မူ၏။ ၉ထုိေျမထဲက အဆင္းလွ၍ စားဘြယ္ေကာင္း ေသာအပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေပါက္ေစေတာ္မူ၏။ ထိုဥယ်ာဥ္အလယ္၌ အသက္ပင္ လည္းရွိ၏။ ေကာင္း မေကာင္းကို သိကြၽမ္းရာအပင္လည္း ရွိ၏။
၁ဝထိုဥယ်ာဥ္ကို စိုေစလိုေသာငွါ ျမစ္တျမစ္သည္ ဧဒင္အရပ္ထဲက စီးထြက္သျဖင့္၊ ဥယ်ာဥ္ျပင္မွာ ေလးျဖာ ကြဲ၍ ျမစ္မေလးသြယ္ျဖစ္ေလ၏။ ၁၁ပဌမျဖစ္ကား ဖိရူန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ေရႊရွိေသာ ဟာဝိလျပည္နား တေရွာက္လံုးကို စီးသြားေလ၏။ ၁၂ထိုျပည္မွျဖစ္ေသာေရႊသည္ ေကာင္းလွ၏။ ဗေဓလ သစ္ေစးႏွင့္ ရွဟံေက်ာက္ လည္းရွိ၏။ ၁၃ဒုတိယျမစ္ကား ဂိဟုန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ကုရွျပည္နား တေရွာက္လံုးကို စီးသြားေလ၏။ ၁၄တတိယျမစ္ကား ဟိဒေကလအမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ အာရႈရိတိုင္း အေရွ႔သို႔ စီးသြားေလ၏။ စတုတၳျမစ္ကား ဥဖရတ္အမည္ရွိ၏။
၁၅ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုယူ၍ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေနေစျခင္းငွါ ထားေတာ္ မူ၏။ ၁၆ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ကလည္း ေကာင္းမေကာင္းကို သိကြၽမ္းရာအပင္မွတပါး၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏အသီးကို သင္သည္ စားရေသာအခြင့္ရွိ၏။ ၁၇ထိုအပင္၏အသီးကိုကား မစားရ။ စားေသာေန႔တြင္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္ဟု လူကိုပညတ္ထားေတာ္မူ၏။
၁၈ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ေယာက္်ားသည္ တေယာက္တည္းမေနေကာင္း၊ သူႏွင့္ ေတာ္ေသာ အေထာက္အမကို သူ႔ဘို႔ငါလုပ္ဦးမည္ဟု အႀကံရွိေတာ္မူ၏။ ၁၉ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမတိရစာၦန္တို႔ႏွင့္၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္အေပါင္းတို႔ကို ေျမျဖင့္ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ လူသည္ အဘယ္သို႔ ေခၚေဝၚသမုတ္မည္ကို သိျခင္းငွါ၊ လူရွိရာသို႔ ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။ လူသည္လည္း အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို ေခၚေဝၚသမုတ္ သည္အတိုင္း၊ နာမည္အသီးအသီး ရွိၾက၏။ ၂ဝထိုသို႔ လူသည္ သားယဥ္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း၊ သားရဲအေပါင္းတို႔ကို၄င္း၊ အမည္ ေပး၍ မွည့္ေလ၏။ သို႔ေသာ္လည္း လူႏွင့္ေတာ္ေသာ အေထာက္အမ မေပၚမရွိေသး။
၂၁ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကို ႀကီးေသာအိပ္ျခင္းႏွင့္ အိပ္ေစေတာ္မူ၍၊ လူသည္ အိပ္ေပ်ာ္စဥ္၊ နံရိုးတေခ်ာင္းကို ဘုရားသခင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုအရိုးအစား အသားကို ေစ့စပ္ေစေတာ္မူ၏။ ၂၂ထာဝရ အရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူထဲကထုတ္ေသာ နံရိုးျဖင့္ လူမိန္းမကိုဖန္ဆင္း၍ လူရွိရာသို႔ ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။ ၂၃လူကလည္း၊ ယခုဤသူသည္ ငါ့အရိုးထဲကအရိုး၊ ငါ့အသားထဲကအသား ျဖစ္၏။ လူထဲကထုတ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို လူမိန္းမဟု ေခၚေဝၚအပ္သည္ဟု ဆိုေလ၏။ ၂၄ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာက္်ားသည္ ကိုယ္မိဘကိုစြန္႔၍၊ ကိုယ္ခင္ပြန္း၌ မွီဝဲသျဖင့္၊ ထိုသူတို႔သည္ တသားတကိုယ္တည္း ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ ၂၅ထိုသူလင္မယားႏွစ္ဦးတို႔သည္ အဝတ္မဝတ္ဘဲေန၍၊ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ ၾက၏။
Genesis 2
1 Thus the heavens and the earth were completed in all their vast array.
2 By the seventh day God had finished the work he had been doing; so on the seventh day he rested from all his work. 3 And God blessed the seventh day and made it holy, because on it he rested from all the work of creating that he had done.
Adam and Eve 4 This is the account of the heavens and the earth when they were created. When the LORD God made the earth and the heavens- 5 and no shrub of the field had yet appeared on the earth and no plant of the field had yet sprung up, for the LORD God had not sent rain on the earth and there was no man to work the ground, 6 but streams came up from the earth and watered the whole surface of the ground- the LORD God formed the man The Hebrew for man (adam) sounds like and may be related to the Hebrew for ground (adamah) it is also the name Adam (see Gen. 2:20). from the dust of the ground and breathed into his nostrils the breath of life, and the man became a living being.
8 Now the LORD God had planted a garden in the east, in Eden; and there he put the man he had formed. 9 And the LORD God made all kinds of trees grow out of the ground—trees that were pleasing to the eye and good for food. In the middle of the garden were the tree of life and the tree of the knowledge of good and evil.
10 A river watering the garden flowed from Eden; from there it was separated into four headwaters. 11 The name of the first is the Pishon; it winds through the entire land of Havilah, where there is gold. 12 (The gold of that land is good; aromatic resin and onyx are also there.) 13 The name of the second river is the Gihon; it winds through the entire land of Cush. 14 The name of the third river is the Tigris; it runs along the east side of Asshur. And the fourth river is the Euphrates.
15 The LORD God took the man and put him in the Garden of Eden to work it and take care of it. 16 And the LORD God commanded the man, "You are free to eat from any tree in the garden; 17 but you must not eat from the tree of the knowledge of good and evil, for when you eat of it you will surely die."
18 The LORD God said, "It is not good for the man to be alone. I will make a helper suitable for him."
19 Now the LORD God had formed out of the ground all the beasts of the field and all the birds of the air. He brought them to the man to see what he would name them; and whatever the man called each living creature, that was its name. 20 So the man gave names to all the livestock, the birds of the air and all the beasts of the field. But for Adam no suitable helper was found. 21 So the LORD God caused the man to fall into a deep sleep; and while he was sleeping, he took one of the man's ribs and closed up the place with flesh. 22 Then the LORD God made a woman from the rib he had taken out of the man, and he brought her to the man.
23 The man said, "This is now bone of my bones and flesh of my flesh; she shall be called 'woman, ' for she was taken out of man."
24 For this reason a man will leave his father and mother and be united to his wife, and they will become one flesh.
25 The man and his wife were both naked, and they felt no shame.
၂
၁ထိုသို႔ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးႏွင့္တကြ၊ ခပ္သိမ္းေသာ တန္ဆာတို႔သည္ ၿပီးစီးလ်က္ရွိၾက၏။ ၂သတၱမေန႔ရက္ ေရာက္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ ဖန္ဆင္းေသာအမႈကို လက္စသတ္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးသည္ျဖစ္၍၊ ဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔သည္ ၿပီးစီး ၿပီးမွ၊ ထိုသတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ၃ထိုသတၱမေန႔ကို ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းႀကီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစ ေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္မူေသာ အမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ၿပီးစီးေသာေၾကာင့္၊ ထိုေန႔ ရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။
၄ဤအေၾကာင္းအရာကား၊ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္ မူေသာ ေန႔၊ ဖန္ဆင္းရာကာလ၌ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏ မူလအတၳဳပၸတၱိေပတည္း။ ၅ေျမ၌ လယ္ယာပ်ိဳးပင္ မေပါက္မွီ၊ လယ္ယာ၌ စပါးပင္ မႀကီးပြားမွီ၊ အပင္ရွိသမွ်တို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမေပၚ၌ မိုဃ္းကိုရြာေစေတာ္မမူေသး။ ေျမ၌လုပ္ေသာသူလည္း မရွိေသးသည္ျဖစ္၍၊ ၆ေျမမွ အခိုးအေငြ႔ထြက္သျဖင့္ ေျမတျပင္ လံုးကို စိုေစေလ၏။
၇ထိုေနာက္၊ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖင့္ လူကိုဖန္ဆင္း၍၊ သူ၏ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဇီဝအသက္ ကို မႈတ္ေတာ္မူလွ်င္၊ လူသည္အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါျဖစ္ေလ၏။
၈ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ သည္လည္း အေရွ႔မ်က္ႏွာ၊ ဧဒင္အရပ္၌ ဥယ်ာဥ္ကို စိုက္ပ်ိဳးၿပီးလွ်င္၊ ဖန္ဆင္း ေတာ္မူေသာလူကို ထိုဥယ်ာဥ္၌ ေနရာခ်ေတာ္မူ၏။ ၉ထုိေျမထဲက အဆင္းလွ၍ စားဘြယ္ေကာင္း ေသာအပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေပါက္ေစေတာ္မူ၏။ ထိုဥယ်ာဥ္အလယ္၌ အသက္ပင္ လည္းရွိ၏။ ေကာင္း မေကာင္းကို သိကြၽမ္းရာအပင္လည္း ရွိ၏။
၁ဝထိုဥယ်ာဥ္ကို စိုေစလိုေသာငွါ ျမစ္တျမစ္သည္ ဧဒင္အရပ္ထဲက စီးထြက္သျဖင့္၊ ဥယ်ာဥ္ျပင္မွာ ေလးျဖာ ကြဲ၍ ျမစ္မေလးသြယ္ျဖစ္ေလ၏။ ၁၁ပဌမျဖစ္ကား ဖိရူန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ေရႊရွိေသာ ဟာဝိလျပည္နား တေရွာက္လံုးကို စီးသြားေလ၏။ ၁၂ထိုျပည္မွျဖစ္ေသာေရႊသည္ ေကာင္းလွ၏။ ဗေဓလ သစ္ေစးႏွင့္ ရွဟံေက်ာက္ လည္းရွိ၏။ ၁၃ဒုတိယျမစ္ကား ဂိဟုန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ကုရွျပည္နား တေရွာက္လံုးကို စီးသြားေလ၏။ ၁၄တတိယျမစ္ကား ဟိဒေကလအမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ အာရႈရိတိုင္း အေရွ႔သို႔ စီးသြားေလ၏။ စတုတၳျမစ္ကား ဥဖရတ္အမည္ရွိ၏။
၁၅ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုယူ၍ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေနေစျခင္းငွါ ထားေတာ္ မူ၏။ ၁၆ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ကလည္း ေကာင္းမေကာင္းကို သိကြၽမ္းရာအပင္မွတပါး၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏အသီးကို သင္သည္ စားရေသာအခြင့္ရွိ၏။ ၁၇ထိုအပင္၏အသီးကိုကား မစားရ။ စားေသာေန႔တြင္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္ဟု လူကိုပညတ္ထားေတာ္မူ၏။
၁၈ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ေယာက္်ားသည္ တေယာက္တည္းမေနေကာင္း၊ သူႏွင့္ ေတာ္ေသာ အေထာက္အမကို သူ႔ဘို႔ငါလုပ္ဦးမည္ဟု အႀကံရွိေတာ္မူ၏။ ၁၉ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမတိရစာၦန္တို႔ႏွင့္၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္အေပါင္းတို႔ကို ေျမျဖင့္ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ လူသည္ အဘယ္သို႔ ေခၚေဝၚသမုတ္မည္ကို သိျခင္းငွါ၊ လူရွိရာသို႔ ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။ လူသည္လည္း အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို ေခၚေဝၚသမုတ္ သည္အတိုင္း၊ နာမည္အသီးအသီး ရွိၾက၏။ ၂ဝထိုသို႔ လူသည္ သားယဥ္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း၊ သားရဲအေပါင္းတို႔ကို၄င္း၊ အမည္ ေပး၍ မွည့္ေလ၏။ သို႔ေသာ္လည္း လူႏွင့္ေတာ္ေသာ အေထာက္အမ မေပၚမရွိေသး။
၂၁ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကို ႀကီးေသာအိပ္ျခင္းႏွင့္ အိပ္ေစေတာ္မူ၍၊ လူသည္ အိပ္ေပ်ာ္စဥ္၊ နံရိုးတေခ်ာင္းကို ဘုရားသခင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုအရိုးအစား အသားကို ေစ့စပ္ေစေတာ္မူ၏။ ၂၂ထာဝရ အရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူထဲကထုတ္ေသာ နံရိုးျဖင့္ လူမိန္းမကိုဖန္ဆင္း၍ လူရွိရာသို႔ ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။ ၂၃လူကလည္း၊ ယခုဤသူသည္ ငါ့အရိုးထဲကအရိုး၊ ငါ့အသားထဲကအသား ျဖစ္၏။ လူထဲကထုတ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို လူမိန္းမဟု ေခၚေဝၚအပ္သည္ဟု ဆိုေလ၏။ ၂၄ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာက္်ားသည္ ကိုယ္မိဘကိုစြန္႔၍၊ ကိုယ္ခင္ပြန္း၌ မွီဝဲသျဖင့္၊ ထိုသူတို႔သည္ တသားတကိုယ္တည္း ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ ၂၅ထိုသူလင္မယားႏွစ္ဦးတို႔သည္ အဝတ္မဝတ္ဘဲေန၍၊ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ ၾက၏။
Genesis 2
1 Thus the heavens and the earth were completed in all their vast array.
2 By the seventh day God had finished the work he had been doing; so on the seventh day he rested from all his work. 3 And God blessed the seventh day and made it holy, because on it he rested from all the work of creating that he had done.
Adam and Eve 4 This is the account of the heavens and the earth when they were created. When the LORD God made the earth and the heavens- 5 and no shrub of the field had yet appeared on the earth and no plant of the field had yet sprung up, for the LORD God had not sent rain on the earth and there was no man to work the ground, 6 but streams came up from the earth and watered the whole surface of the ground- the LORD God formed the man The Hebrew for man (adam) sounds like and may be related to the Hebrew for ground (adamah) it is also the name Adam (see Gen. 2:20). from the dust of the ground and breathed into his nostrils the breath of life, and the man became a living being.
8 Now the LORD God had planted a garden in the east, in Eden; and there he put the man he had formed. 9 And the LORD God made all kinds of trees grow out of the ground—trees that were pleasing to the eye and good for food. In the middle of the garden were the tree of life and the tree of the knowledge of good and evil.
10 A river watering the garden flowed from Eden; from there it was separated into four headwaters. 11 The name of the first is the Pishon; it winds through the entire land of Havilah, where there is gold. 12 (The gold of that land is good; aromatic resin and onyx are also there.) 13 The name of the second river is the Gihon; it winds through the entire land of Cush. 14 The name of the third river is the Tigris; it runs along the east side of Asshur. And the fourth river is the Euphrates.
15 The LORD God took the man and put him in the Garden of Eden to work it and take care of it. 16 And the LORD God commanded the man, "You are free to eat from any tree in the garden; 17 but you must not eat from the tree of the knowledge of good and evil, for when you eat of it you will surely die."
18 The LORD God said, "It is not good for the man to be alone. I will make a helper suitable for him."
19 Now the LORD God had formed out of the ground all the beasts of the field and all the birds of the air. He brought them to the man to see what he would name them; and whatever the man called each living creature, that was its name. 20 So the man gave names to all the livestock, the birds of the air and all the beasts of the field. But for Adam no suitable helper was found. 21 So the LORD God caused the man to fall into a deep sleep; and while he was sleeping, he took one of the man's ribs and closed up the place with flesh. 22 Then the LORD God made a woman from the rib he had taken out of the man, and he brought her to the man.
23 The man said, "This is now bone of my bones and flesh of my flesh; she shall be called 'woman, ' for she was taken out of man."
24 For this reason a man will leave his father and mother and be united to his wife, and they will become one flesh.
25 The man and his wife were both naked, and they felt no shame.
ကမၻာဦးက်မ္း။
ကမၻာဦးက်မ္း။Genesis၁
၁အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၂ေျမႀကီးသည္ အဆင္း သ႑န္မရွိ၊ လြတ္လပ္လဟာျဖစ္၏။ နက္နဲရာအရပ္ကို ေမွာင္မိုက္ဖံုးလႊမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ သည္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားေတာ္မူ၏။
၃ဘုရားသခင္ကလည္း၊ အလင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။ ၄ထိုအလင္းေကာင္း သည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားခြဲထားေတာ္မူ၏။ ၅အလင္းကို ေန႔ဟူေသာ အမည္ျဖင့္၄င္း၊ ေမွာင္မိုက္ကို ညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၄င္း၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၆တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေရအလယ္၌ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ျဖစ္ေစ၊ ေရႏွင့္ေရခ်င္းျခားနားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသျဖင့္၊ ၇မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္၌ ရွိေသာေရႏွင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္အေပၚ၌ ရွိေသာေရကို ပိုင္းျခားေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၈မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကိုလည္း မိုဃ္းေကာင္းကင္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဘုရားသခင္ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ဒုတိယေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။
၉တဖန္ ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁ဝကုန္းကို ေျမဟူ၍အမည္ျဖင့္၄င္း၊ ေရစုေဝးရာကို ပင္လယ္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ၄င္း၊ ဘုရားသခင္ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ ျမင္ေတာ္မူ၏။
၁၁တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၄င္း၊ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၄င္း၊ ေျမေပၚမွာ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္၊ သစ္သီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၄င္း၊ ေပါက္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁၂ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၄င္း၊ စပါးသီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၄င္း၊ မိမိ၌ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္ သစ္သီးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၄င္း ေပါက္ေစ၏။ ၁၃ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္ နံနက္သည္ တတိယ ေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၁၄တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကိုပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ အလင္း အိမ္ တည္ေစ၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၊ ေန႔ရက္အပိုင္းအျခား၊ ႏွစ္အပိုင္းအျခားဘို႔ျဖစ္ေစ။ ၁၅မိုဃ္းေကာင္း ကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ တည္၍ ေျမႀကီးလင္းစရာအလင္းအိမ္ ျဖစ္ေစဟု၊ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
၁၆ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ အလင္းအိမ္ႀကီးႏွစ္လံုးတည္း ဟူေသာ၊ ေန႔ကိုအုပ္စိုးရေသာ အႀကီး တလံုး၊ ညဥ့္ကိုအုပ္စိုးရေသာ အငယ္တလံုးႏွင့္တကြ ၾကယ္မ်ားကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ၁၇-၁၈ေျမႀကီး၌ လင္းေစျခင္းငွါ၄င္း၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကို အုုပ္စိုး၍ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာက်က္၌ ဘုရားသခင္ ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ၁၉ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ စတုတၳေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။
၂ဝတဖန္ ဘုရားသခင္က၊ အသက္ရွင္၍လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္တို႔ကို ေရသည္မ်ားစြာ ေမြးဘြားေစ။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚမိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာၾကက္ျပင္ဝယ္ ပ်ံေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၂၁ထိုသို႔လွ်င္ ေရသည္ တိရစာၦန္အမ်ိဳးအလိုက္ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား၍၊ ငါးႀကီးအစရွိေသာ အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို ၄င္း၊ ပ်ံတတ္ေသာ ငွက္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို၄င္း ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္း၍ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ၂၂ဘုရားသခင္ကလည္း၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ေရမ်ားကို ျပည့္ေစၾကေလာ့။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚ၌ မ်ားျပားေစသတည္းဟု ထိုတိရစာၦန္တို႔ကို ေကာင္ႀကီးေပးေတာ္မူ၍၊ ၂၃ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဥၥမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၂၄တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါမ်ိဳးတည္းဟူေသာ သားယဥ္တို႔ကို၄င္း၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္တို႔ကို၄င္း၊ သားရဲမ်ိဳးတို႔ကို၄င္း ေမြးဘြားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၂၅ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳး အေပါင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္း၍၊ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။
၂၆တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ငါတို႔ပံုသ႑န္ႏွင့္တညီ တသ႑န္တည္း လူကို ဖန္ဆင္းၾကစို႔။ သူသည္ ပင္လယ္ငါးကို၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔ကို၄င္း၊ သားယဥ္တို႔ကို၄င္း၊ ေျမတျပင္လံုးႏွင့္တကြ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း အုပ္စိုးေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၂၇ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ ပံုသ႑န္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမ ကို ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္၊ ၂၈အခ်င္းတို႔၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြားၾကေလာ့။ ေျမႀကီးကိုျပည့္ေစ၍ ႏိုင္ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ငါးတို႔ ကို၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္တို႔ကို၄င္း၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာလႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း အုပ္စိုးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ သူတို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။
၂၉ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ၾကည့္ရႈ႔ေလာ့။ ေျမတျပင္လံုး၌ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကို၄င္း၊ မ်ိဳးေစ့ကိုျဖစ္ေစေသာ အသီးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သစ္ပင္အမိ်ဳးမ်ိဳးတို႔ကို၄င္း၊ သင္တို႔စားစရာဘို႔ ငါေပး၏။ ၃ဝေျမသား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ စားစရာအဘို႔၊ ျမက္ပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၃၁ဘုရားသခင္ သည္ မိမိဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အရာတို႔ကို ၾကည့္ရႈလွ်င္၊ အလြန္ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္ သည္ ဆဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
Genesis 1
The Beginning 1 In the beginning God created the heavens and the earth.
2 Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters.
3 And God said, "Let there be light," and there was light. 4 God saw that the light was good, and He separated the light from the darkness. 5 God called the light "day," and the darkness he called "night." And there was evening, and there was morning—the first day.
6 And God said, "Let there be an expanse between the waters to separate water from water." 7 So God made the expanse and separated the water under the expanse from the water above it. And it was so. 8 God called the expanse "sky." And there was evening, and there was morning—the second day.
9 And God said, "Let the water under the sky be gathered to one place, and let dry ground appear." And it was so. 10 God called the dry ground "land," and the gathered waters he called "seas." And God saw that it was good.
11 Then God said, "Let the land produce vegetation: seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds." And it was so. 12 The land produced vegetation: plants bearing seed according to their kinds and trees bearing fruit with seed in it according to their kinds. And God saw that it was good. 13 And there was evening, and there was morning—the third day.
14 And God said, "Let there be lights in the expanse of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark seasons and days and years, 15 and let them be lights in the expanse of the sky to give light on the earth." And it was so. 16 God made two great lights—the greater light to govern the day and the lesser light to govern the night. He also made the stars. 17 God set them in the expanse of the sky to give light on the earth, 18 to govern the day and the night, and to separate light from darkness. And God saw that it was good. 19 And there was evening, and there was morning—the fourth day.
20 And God said, "Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the expanse of the sky." 21 So God created the great creatures of the sea and every living and moving thing with which the water teems, according to their kinds, and every winged bird according to its kind. And God saw that it was good. 22 God blessed them and said, "Be fruitful and increase in number and fill the water in the seas, and let the birds increase on the earth." 23 And there was evening, and there was morning—the fifth day.
24 And God said, "Let the land produce living creatures according to their kinds: livestock, creatures that move along the ground, and wild animals, each according to its kind." And it was so. 25 God made the wild animals according to their kinds, the livestock according to their kinds, and all the creatures that move along the ground according to their kinds. And God saw that it was good.
26 Then God said, "Let us make man in our image, in our likeness, and let them rule over the fish of the sea and the birds of the air, over the livestock, over all the earth, and over all the creatures that move along the ground."
27 So God created man in his own image, in the image of God he created him; male and female he created them.
28 God blessed them and said to them, "Be fruitful and increase in number; fill the earth and subdue it. Rule over the fish of the sea and the birds of the air and over every living creature that moves on the ground."
29 Then God said, "I give you every seed-bearing plant on the face of the whole earth and every tree that has fruit with seed in it. They will be yours for food. 30 And to all the beasts of the earth and all the birds of the air and all the creatures that move on the ground—everything that has the breath of life in it—I give every green plant for food." And it was so.
31 God saw all that he had made, and it was very good. And there was evening, and there was morning—the sixth day.
၁အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၂ေျမႀကီးသည္ အဆင္း သ႑န္မရွိ၊ လြတ္လပ္လဟာျဖစ္၏။ နက္နဲရာအရပ္ကို ေမွာင္မိုက္ဖံုးလႊမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ သည္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားေတာ္မူ၏။
၃ဘုရားသခင္ကလည္း၊ အလင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။ ၄ထိုအလင္းေကာင္း သည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားခြဲထားေတာ္မူ၏။ ၅အလင္းကို ေန႔ဟူေသာ အမည္ျဖင့္၄င္း၊ ေမွာင္မိုက္ကို ညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၄င္း၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၆တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေရအလယ္၌ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ျဖစ္ေစ၊ ေရႏွင့္ေရခ်င္းျခားနားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသျဖင့္၊ ၇မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္၌ ရွိေသာေရႏွင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္အေပၚ၌ ရွိေသာေရကို ပိုင္းျခားေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၈မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကိုလည္း မိုဃ္းေကာင္းကင္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဘုရားသခင္ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ဒုတိယေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။
၉တဖန္ ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁ဝကုန္းကို ေျမဟူ၍အမည္ျဖင့္၄င္း၊ ေရစုေဝးရာကို ပင္လယ္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ၄င္း၊ ဘုရားသခင္ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ ျမင္ေတာ္မူ၏။
၁၁တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၄င္း၊ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၄င္း၊ ေျမေပၚမွာ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္၊ သစ္သီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၄င္း၊ ေပါက္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁၂ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၄င္း၊ စပါးသီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၄င္း၊ မိမိ၌ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္ သစ္သီးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၄င္း ေပါက္ေစ၏။ ၁၃ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္ နံနက္သည္ တတိယ ေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၁၄တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကိုပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ အလင္း အိမ္ တည္ေစ၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၊ ေန႔ရက္အပိုင္းအျခား၊ ႏွစ္အပိုင္းအျခားဘို႔ျဖစ္ေစ။ ၁၅မိုဃ္းေကာင္း ကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ တည္၍ ေျမႀကီးလင္းစရာအလင္းအိမ္ ျဖစ္ေစဟု၊ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
၁၆ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ အလင္းအိမ္ႀကီးႏွစ္လံုးတည္း ဟူေသာ၊ ေန႔ကိုအုပ္စိုးရေသာ အႀကီး တလံုး၊ ညဥ့္ကိုအုပ္စိုးရေသာ အငယ္တလံုးႏွင့္တကြ ၾကယ္မ်ားကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ၁၇-၁၈ေျမႀကီး၌ လင္းေစျခင္းငွါ၄င္း၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကို အုုပ္စိုး၍ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာက်က္၌ ဘုရားသခင္ ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ၁၉ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ စတုတၳေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။
၂ဝတဖန္ ဘုရားသခင္က၊ အသက္ရွင္၍လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္တို႔ကို ေရသည္မ်ားစြာ ေမြးဘြားေစ။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚမိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာၾကက္ျပင္ဝယ္ ပ်ံေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၂၁ထိုသို႔လွ်င္ ေရသည္ တိရစာၦန္အမ်ိဳးအလိုက္ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား၍၊ ငါးႀကီးအစရွိေသာ အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို ၄င္း၊ ပ်ံတတ္ေသာ ငွက္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို၄င္း ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္း၍ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ၂၂ဘုရားသခင္ကလည္း၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ေရမ်ားကို ျပည့္ေစၾကေလာ့။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚ၌ မ်ားျပားေစသတည္းဟု ထိုတိရစာၦန္တို႔ကို ေကာင္ႀကီးေပးေတာ္မူ၍၊ ၂၃ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဥၥမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၂၄တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါမ်ိဳးတည္းဟူေသာ သားယဥ္တို႔ကို၄င္း၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္တို႔ကို၄င္း၊ သားရဲမ်ိဳးတို႔ကို၄င္း ေမြးဘြားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၂၅ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳး အေပါင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္း၍၊ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။
၂၆တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ငါတို႔ပံုသ႑န္ႏွင့္တညီ တသ႑န္တည္း လူကို ဖန္ဆင္းၾကစို႔။ သူသည္ ပင္လယ္ငါးကို၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔ကို၄င္း၊ သားယဥ္တို႔ကို၄င္း၊ ေျမတျပင္လံုးႏွင့္တကြ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း အုပ္စိုးေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၂၇ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသ႑န္ႏွင့္အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ ပံုသ႑န္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမ ကို ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္၊ ၂၈အခ်င္းတို႔၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြားၾကေလာ့။ ေျမႀကီးကိုျပည့္ေစ၍ ႏိုင္ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ငါးတို႔ ကို၄င္း၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္တို႔ကို၄င္း၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာလႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို၄င္း အုပ္စိုးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ သူတို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။
၂၉ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ၾကည့္ရႈ႔ေလာ့။ ေျမတျပင္လံုး၌ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကို၄င္း၊ မ်ိဳးေစ့ကိုျဖစ္ေစေသာ အသီးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သစ္ပင္အမိ်ဳးမ်ိဳးတို႔ကို၄င္း၊ သင္တို႔စားစရာဘို႔ ငါေပး၏။ ၃ဝေျမသား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ စားစရာအဘို႔၊ ျမက္ပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၃၁ဘုရားသခင္ သည္ မိမိဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အရာတို႔ကို ၾကည့္ရႈလွ်င္၊ အလြန္ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္ သည္ ဆဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
Genesis 1
The Beginning 1 In the beginning God created the heavens and the earth.
2 Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters.
3 And God said, "Let there be light," and there was light. 4 God saw that the light was good, and He separated the light from the darkness. 5 God called the light "day," and the darkness he called "night." And there was evening, and there was morning—the first day.
6 And God said, "Let there be an expanse between the waters to separate water from water." 7 So God made the expanse and separated the water under the expanse from the water above it. And it was so. 8 God called the expanse "sky." And there was evening, and there was morning—the second day.
9 And God said, "Let the water under the sky be gathered to one place, and let dry ground appear." And it was so. 10 God called the dry ground "land," and the gathered waters he called "seas." And God saw that it was good.
11 Then God said, "Let the land produce vegetation: seed-bearing plants and trees on the land that bear fruit with seed in it, according to their various kinds." And it was so. 12 The land produced vegetation: plants bearing seed according to their kinds and trees bearing fruit with seed in it according to their kinds. And God saw that it was good. 13 And there was evening, and there was morning—the third day.
14 And God said, "Let there be lights in the expanse of the sky to separate the day from the night, and let them serve as signs to mark seasons and days and years, 15 and let them be lights in the expanse of the sky to give light on the earth." And it was so. 16 God made two great lights—the greater light to govern the day and the lesser light to govern the night. He also made the stars. 17 God set them in the expanse of the sky to give light on the earth, 18 to govern the day and the night, and to separate light from darkness. And God saw that it was good. 19 And there was evening, and there was morning—the fourth day.
20 And God said, "Let the water teem with living creatures, and let birds fly above the earth across the expanse of the sky." 21 So God created the great creatures of the sea and every living and moving thing with which the water teems, according to their kinds, and every winged bird according to its kind. And God saw that it was good. 22 God blessed them and said, "Be fruitful and increase in number and fill the water in the seas, and let the birds increase on the earth." 23 And there was evening, and there was morning—the fifth day.
24 And God said, "Let the land produce living creatures according to their kinds: livestock, creatures that move along the ground, and wild animals, each according to its kind." And it was so. 25 God made the wild animals according to their kinds, the livestock according to their kinds, and all the creatures that move along the ground according to their kinds. And God saw that it was good.
26 Then God said, "Let us make man in our image, in our likeness, and let them rule over the fish of the sea and the birds of the air, over the livestock, over all the earth, and over all the creatures that move along the ground."
27 So God created man in his own image, in the image of God he created him; male and female he created them.
28 God blessed them and said to them, "Be fruitful and increase in number; fill the earth and subdue it. Rule over the fish of the sea and the birds of the air and over every living creature that moves on the ground."
29 Then God said, "I give you every seed-bearing plant on the face of the whole earth and every tree that has fruit with seed in it. They will be yours for food. 30 And to all the beasts of the earth and all the birds of the air and all the creatures that move on the ground—everything that has the breath of life in it—I give every green plant for food." And it was so.
31 God saw all that he had made, and it was very good. And there was evening, and there was morning—the sixth day.
Subscribe to:
Posts (Atom)
.jpg)
